Αλληλογραφία με χρήστες του
youtube
σχετικά με το βίντεο:
Υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού; (debate στο BBC)
Vasonas
Αν μας το προτείνει με αυτό τον τρόπο το BBC τότε ησυχάσαμε…!!! Έχουν
δημιουργηθεί δεκάδες «ντοκιμαντέρ» σαν και αυτό από υποτιθέμενα σοβαρά
και επιστημονικά κανάλια. Τα πολλά λόγια όμως είναι εκ του πονηρού στην
προκειμένη περίπτωση. Ας επικεντρωθούμε στην ουσία της διδασκαλίας του
Ιησού, στο “αγαπάτε αλλήλους” και στο “ δικαιοσύνη μάθετε οι
κατοικούντες επί της γης “. Ειλικρινά όλα τα άλλα μικρή σημασία έχουν.
Κίμων (VideoTranslations, εγώ που ανάρτησα το βίντεο)
Απλά ας ξέρουμε ότι δεν τα είπε μόνο ο Χριστός αυτά, για να μην έχουμε
προκατάληψη για άλλες θρησκείες. Αν αυτό το βίντεο μάς πονά, μήπως μας
πάτησε τον κάλο της προκατάληψης;
Vasonas
Αγαπητέ μου, προσωπικά δεν με πονάει καθόλου και μακριά από εμένα οι
προκαταλήψεις. Βλέπω όμως μια συγκεκριμένη κίνηση δημιουργίας και
προώθησης ταινιών και υποτιθεμένων "ντοκιμαντέρ", όπου οργανωμένα
κάποιοι κύκλοι, προσπαθούν με ακροβατικά επιχειρήματα που μοιάζουν
λογικά, να μας πείσουν ότι ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος ψεύτης. Δεν βλέπω
αντίστοιχες κινήσεις να γίνονται και για άλλες θρησκείες. Το γεγονός
αυτό δείχνει πραγματικά ότι αυτοί οι κύκλοι πονούν ιδιαίτερα από τη
διδασκαλία του Χριστού. Τώρα αν κάποιοι άνθρωποι στο όνομα του Χριστού
έκαμαν εγκλήματα, σίγουρα για αυτό δεν φταίει ο Χριστός. Θέλω με την
ευκαιρία να σε συγχαρώ για την τεράστια δουλειά που έχεις κάνει,
προσφέροντας μεταφρασμένα στα ελληνικά δεκάδες βίντεο τα οποία πολλοί
δεν θα είχαν την χαρά να τα κατανοήσουν αν δεν υπήρχε αυτή η εργασία
σου.
Κίμων
"Αγαπητέ μου, προσωπικά δεν με πονάει καθόλου…" Το δέχομαι ότι
δεν σε πονάει, δεν εννοούσα απαραίτητα ότι πονάει εσένα. Ως προς το αν ο
Χριστός ήταν ψεύτης: Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει "κίνηση" δημιουργίας και
προώθησης ταινιών με αυτό το μήνυμα. Εγώ προσωπικά υποστηρίζω σε
μαγνητοσκοπημένη μου ομιλία ότι ο Χριστός ήταν θείος (τίτλος βίντεο: "Το
Όραμά μου του Χριστού") και έχω το μεγαλύτερο σεβασμό για αυτόν, άσχετα
με το ποιες ενδεχόμενα ήταν οι σχέσεις του με τη διδασκαλία του
βουδισμού. Η "κίνηση" που καταλαβαίνω να υπάρχει είναι εναντίον των
δογμάτων και όχι του ίδιου του Χριστού. Και, ακόμα και έτσι, δεν ξέρω να
υπάρχει "οργανωμένη" τέτοια –αν και μεμονωμένες οργανώσεις μπορεί να
υπάρχουν φυσικά εδώ κι εκεί, εφόσον οι άνθρωποι πάντα οργανώνονται για
να εκφράσουν τις απόψεις τους. Το να υπάρχει μια αντίδραση προς τα
δόγματα της εκκλησίας είναι φυσικό. Γιατί να πιστεύει ο άνθρωπος σε
οποιοδήποτε δόγμα; Αυτό δεν σημαίνει πως τα δόγματα είναι απαραίτητα
λάθος. Εγώ προσωπικά ας πούμε θα μπορούσα να δεχθώ η παρθενογένεση
ενδεχόμενα να αληθεύει. Αλλά σίγουρα δεν πρέπει να απαγορεύεται να
εκφράσει κανείς μια αντίθετη άποψη, ούτε σε αυτό ούτε σε άλλα δόγματα,
και δεν έχουμε λόγο να τον θεωρούμε "εκ του πονηρού". Αν μας ενδιαφέρουν
αυτά τα θέματα, απλά μπορούμε να κοιτάξουμε τα στοιχεία και να
σκεφτούμε.
Λες: "Δεν βλέπω αντίστοιχες
κινήσεις να γίνονται και για άλλες θρησκείες." Τότε… ξανακοίτα! Το
Youtube είναι γεμάτο με βίντεο που προσπαθούν να απαξιώσουν άλλες
πνευματικές παραδόσεις (ιδιαίτερα ινδικές, που είναι και η "απειλή" για
το χριστιανισμό, όπως το αντιλαμβάνεται αυτός) και μάλιστα να τις
παρουσιάσουν ως δαιμονικές. Αντίθετα, από πλευράς ινδικών παραδόσεων δεν
υπάρχει τίποτα ή σχεδόν τίποτα επικριτικό του χριστιανισμού. Το "σχεδόν"
αναφέρεται σε κάποια λιγοστά βίντεο που θέτουν θέμα χριστιανικής
πολεμικής εναντίον θρησκειών, και όχι σε βίντεο που, όπως τα αντίστοιχα
χριστιανικά, επιχειρηματολογούν πως ο Χριστός ήταν δαίμονας. Εγώ ούτε
έχω δει τέτοια βίντεο ούτε έχω ακούσει ποτέ τέτοιο επιχείρημα, στον
κόσμο της γιόγκα και της ανατολικής φιλοσοφίας τον οποίο γνωρίζω. Το να
πω ότι η πνευματικότητα του Χριστού μοιάζει με την βουδιστική διδασκαλία
και όχι με το εβραϊκό φιλοπόλεμο πνεύμα σίγουρα δεν είναι ταυτόσημο με
το να απαξιώνω τον χριστιανισμό ως πνευματική διδασκαλία. Άλλωστε, αν
αυτό σήμαινε, τότε ταυτόχρονα θα απαξίωνα και τον βουδισμό – κι αυτό
μάλλον θα 'ταν αρκετά παράδοξο για έναν δάσκαλο γιόγκα, δεδομένης της
ευρείας χρήσης της γιόγκα ως πνευματικής πρακτικής στη διδασκαλία του
βουδισμού.
Καταλαβαίνω ότι σε αυτό θα μπορούσες
να απαντήσεις ότι απαξιώνεται ο βουδισμός γιατί ο Χριστός παρουσιάζεται
να παίρνει τη διδασκαλία του από μια άλλη πηγή μάλλον παρά κατευθείαν
από τον εαυτό του.
Αλλά αν ο Χριστός ήταν θεός που
έγινε άνθρωπος, και μπορούσε να πεθάνει στο σταυρό, και μπορούσε να
είναι παιδί και να μάθει πώς να μιλάει και πώς να περπατάει, τότε γιατί
να μη διδαχθεί κιόλας διδασκαλίες της αγάπης και της πνευματικής
καλλιέργειας; Δεν βλέπω πώς θα τον "μείωνε" αυτό. Ως άνθρωπος είναι
φυσικό να καλλιέργησε τις δυνάμεις του, το μυαλό του, τις γνώσεις του
για την κοινωνία και τις πνευματικές διδασκαλίες που υπήρχαν εκείνη την
εποχή.
Τώρα, αν δεν θέλουμε να δούμε τον
Χριστό ως άνθρωπο αλλά ως τέλειο και παντογνώστη Θεό, αυτό είναι άλλο
θέμα. Αλλά δεν νομίζω πως μία τέτοια ακραία στάση ακολουθεί το
χριστιανικό δόγμα.
Και, παρεμπιπτόντως: στον ινδουισμό
και βουδισμό, όπως λέει και το βίντεο, ενώ θεωρείται πως υπάρχουν
διάφοροι θεάνθρωποι – άνθρωποι τους οποίους διαπερνά θεία ουσία–,
πουθενά δεν θεωρείται ότι αυτοί μεγάλωσαν στην ανθρώπινη κοινωνία ως
παντογνώστες και δεν χρειάστηκε να μάθουν και να γνωρίσουν την κοινωνία
και τις παραδόσεις της (ως μέρος της διδασκαλικής τους πορείας κατά την
οποία επεξεργάζονται τα πολιτισμικά δεδομένα ανάλογα με τη δική τους
θεία ουσία). Ασφαλώς και ο ισχυρισμός εδώ δεν είναι πως ο Χριστός δεν
έκανε τίποτα άλλο από το να πάρει ατόφια τη βουδιστική θρησκεία και απλά
να την επαναλαμβάνει ως ακόμα ένας της δάσκαλος. Αυτό θα ήταν γελοίο για
ένα ον τέτοιου διαμετρήματος όπως ο Χριστός.
Δεν εννοώ με αυτό πως ο Χριστός
άλλαξε τη βουδιστική διδασκαλία, όπως άλλαξε ο Βούδας την ινδουιστική
διδασκαλία. Τέτοια στοιχεία δεν έχω. Εννοώ μόνο πως δέχθηκε ερεθίσματα
από μια πολύ ποιοτική πνευματική διδασκαλία που υπήρχε στην εποχή του.
Το θέμα δεν είναι να "δεχθείς" ή να "απορρίψεις". Τα λόγια που λες ως
γνήσιος διδάσκαλος έρχονται από τη θεία κρίση σου. Αυτή μπορεί να
συμφωνεί σε όλα με πρότερα ερεθίσματα που έχεις δεχθεί (π.χ. από τον
βουδισμό) ή και σε τίποτα. Μια τέτοια σύγκριση μπορούμε να την κάνουμε
παραβάλλοντας τη διδασκαλία του Χριστού με τη βουδιστική διδασκαλία.
Αλλά ποια είναι πραγματικά η διδασκαλία του Χριστού; Εδώ χρειαζόμαστε
ιστορικές πηγές πληροφόρησης, και η Αγία Γραφή δεν είναι τέτοια πηγή.
Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια που
είπες για τις μεταφράσεις μου. Μόνο να διορθώσω πως δεν είναι "δεκάδες"
μα πάνω από χίλια βίντεο. :-)
Vasonas
Αγαπητέ, VideoTranslations, θα
απαντήσω σε λίγες από τις επισημάνσεις σου και δεν θα επανέλθω πλέον
καθότι πιστεύω ότι σε αυτή την μορφή η συζήτηση δεν μπορεί να έχει βάθος
και δεν μας βοηθά πολύ. Ίσως από κοντά θα ήταν διαφορετικά.
Σε ό,τι αφορά την "κίνηση"
δημιουργίας και προώθησης ταινιών, δεν θα περίμενα να δω κάποια κίνηση
με «ταμπέλα». Εκ του αποτελέσματος γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει.
Ταινίες τύπου, Κώδικας Davinci, διάφορα ντοκιμαντέρ όπως αυτό του BBC
και άλλων γνωστών εταιρειών παραγωγής ντοκιμαντέρ τα οποία συνήθως
προβάλλονται στις τηλεοράσεις παραμονές Χριστουγέννων και Πάσχα
(τυχαίο;), άλλα αμφισβητούν την ύπαρξη του Χριστού, διερωτώνται αν ήταν
παντρεμένος με παιδιά, άλλοι βρήκαν κρανία που εικάζουν ότι είναι του
Χριστού κλπ. Μοιάζει ως κάποιοι να διατελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Eντέχνως μεταφέρεται η ανθρώπινη
σκέψη όχι στην ουσία τού αν είναι καλά ή κακά αυτά που δίδαξε ο Χριστός
αλλά στο αν υπήρξε ή αν είναι αληθινά όσα καταγράφηκαν που αφορούν τη
ζωή του. Αν καταφέρουν να πείσουν ότι ο Χριστός δεν υπήρχε ή ότι όσα
αναφέρονται σε αυτόν είναι ψέμα, τότε και όσα δίδαξε αυτομάτως
θεωρούνται ψεύτικα.
Φυσικά η βαρύτητα και η επίδραση
τέτοιων ντοκιμαντέρ, όταν προβάλλονται στις τηλεοράσεις ανά τον κόσμο,
είναι τεράστια και σίγουρα με τον τρόπο αυτό καλλιεργείται κλίμα
δυσπιστίας προς τον Χριστιανισμό. Σαφώς ό,τι προβάλλεται στο Youtube έχει
μικρότερη επίδραση από ό,τι στην τηλεόραση, λόγω της φύσης του Μέσου. Η
πρώτη γραμμή είναι η τηλεόραση και ο κινηματογράφος για τα οποία Μέσα τα
ντοκιμαντέρ αυτά έχουν δημιουργηθεί.
Γίνεται αναφορά ότι δεν γνωρίζουμε
ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού αλλά ταυτοχρόνως ότι ο Χριστός είναι
προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος. Τελικά τι ισχύει; Αν δεχθούμε ότι
δεν γνωρίζουμε την διδασκαλία του Χριστού, τότε πως κρίνουμε ότι η
προσωπικότητά του είναι μεγάλου διαμετρήματος, από τι κρίνουμε ; Οι
πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες, κάποιοι ήσαν μαθητές του Χριστού, κάποιοι
άλλοι απλοί άνθρωποι που τον ακολουθούσουν, είχαν γνωρίσει από κοντά τον
Χριστό, τον είχαν ακούσει με τα αυτιά τους και τον είχαν δει με τα μάτια
τους.
Αυτοί σε ποια ιστορική πηγή
βασίστηκαν για να τον ακολουθήσουν πληρώνοντας ως τίμημα την ζωή τους;
Αυτοί ομολόγησαν μόνο ό,τι είχαν βιώσει.
Σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία
ο Χριστός είναι Θεός, το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής θεότητας. Ήλθε στην
Γη έχοντας συγκεκριμένη αποστολή. Ένας Θεός θα είχε ανάγκη τις
Βουδιστικές ή οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες μεγάλων ανθρώπων για να
διδάξει; Αυτό φυσικά αποτελεί αποτέλεσμα εμπιστοσύνης, (Πίστης), στις
διδασκαλίες του Χριστού. Το αποδέχεσαι ή δεν το αποδέχεσαι, μετά από
πνευματική διεργασία. Τόσο απλά.
Σε ό,τι αφορά τα συγχαρητήρια που
σου έδωσα για τα πολλά βίντεο που έχεις μεταφράσει, αισθάνθηκα να με
εγκαλείς στην τάξη επειδή μίλησα για δεκάδες βίντεο, ενώ εσύ έχεις
μεταφράσει πάνω από χίλια.
Αν θεώρησες ότι είχα διάθεση να σε
υποτιμήσω σε διαβεβαιώ ότι δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό μου. Απλά δεν
μπορώ να γνωρίζω πόσα βίντεο έχεις μεταφράσει. Αν σε στενοχώρησε αυτό
ζητώ ταπεινά συγγνώμη.
Αυτά μόνο ήθελα να καταγράψω και δεν
θα σε κουράσω πάλι.
Με εκτίμηση
Κίμων
Γεια Vasonas.
Θα απαντήσω παράγραφο προς
παράγραφο.
Αν δεν απαντήσεις, είναι
ok. Αν
αισθάνεσαι ότι το μέσο δεν μας βοηθάει, δεν χρειάζεται να απαντήσεις.
Δεν θα υποθέσω ότι συμφωνείς.
Ο άνθρωπος έχει διάφορες ροπές μέσα
του. Μία είναι η πνευματική, άλλη η σεξουαλική. Πολλοί άνθρωποι (ίσως οι
περισσότεροι) το βρίσκουμε δύσκολο να φανταστούμε πώς ένας άνθρωπος θα
μπορούσε να ήταν υπεράνω της σεξουαλικής επιθυμίας. Βλέποντας ότι ο
Χριστός έτρωγε και ανάπνεε όπως όλοι, σκεφτόμαστε: και σεξ δεν έκανε; Ο
βαθμός στον οποίο θα μπορούμε να του αναγνωρίσουμε (ή "παραχωρήσουμε")
μια ελευθερία σε σχέση με το σεξ, είναι ανάλογος στο βαθμό που εμείς οι
ίδιοι θα μπορούσαμε να υπάρξουμε χωρίς αυτό. Αν μας φαίνεται αδύνατο και
αδιανόητο για τον εαυτό μας, μπορεί να μην μπορούμε να το φανταστούμε
για τον οποιονδήποτε, ακόμα και για τον Χριστό. Συνεπώς μπορεί να λέμε:
"Ε, όλο και κάποια φιλενάδα θα είχε, ίσως τη Μαρία τη Μαγδαληνή",
αμφισβητώντας τη διαδεδομένη οπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι εκφράζουμε
ένα "οργανωμένο" κίνημα εναντίον του.
Τα ντοκιμαντέρ του BBC προβάλλονται
ίσως κοντά σε θρησκευτικές εορτές (Πάσχα-Χριστούγεννα) πιθανά επειδή
τότε έχουμε αργίες και περισσότερο χρόνο και ενδιαφέρον να
παρακολουθήσουμε κάτι με θρησκευτικό θέμα. Δεν είναι λογικό; Και
συμβατική οπτική να ακολουθούν τα ντοκιμαντέρ, πάλι υπάρχει η τάση να
προβάλλονται αυτή την περίοδο. Το φιλμ του Τζεφιρέλι, ας πούμε, θυμάμαι
ότι πάντα το Πάσχα το έβλεπα στην τηλεόραση.
Αν η έρευνα βρήκε κρανία που εικάζει
ότι είναι του Χριστού, γιατί να κρυφτεί αυτό; Δηλαδή γιατί πρέπει σόνι
και καλά να πιστεύουν όλοι ότι το σώμα του Χριστού -το υλικό του σώμα-
αναλήφθηκε στον Ουρανό; Απλά επειδή το λέει η Βίβλος; (Θα επανέλθω στο
θέμα της Βίβλου αργότερα).
Αυτά που δίδαξε ο Χριστός δεν ήταν
τίποτα καινούργιο στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτά και πολύ περισσότερα
ηθικά διδάγματα (και πολύ ποιοτικά) διδάχθηκα εγώ όταν εκπαιδευόμουν ως
δάσκαλος γιόγκα, αλλά όχι παίρνοντάς τα από τον Χριστό, αλλά από την
ινδουιστική παράδοση. Ακόμα και άθεοι, που δεν πιστεύουν ίσως καν στην
ιστορική ύπαρξη του Χριστού, συμφωνούν με αρκετές από τις "δέκα
εντολές", όπως μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τους γονείς σου κλπ.
Σίγουρα με κάποιες δεν συμφωνούν,
αλλά αυτό δεν κάνει την κριτική προς τον Χριστό "οργανωμένη". Απλά, όταν
δεν πιστεύει κανείς στη θεωρία, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να πιστέψει και
στον Χριστό ως ιστορική προσωπικότητα; Υπάρχουν άνθρωποι για τους
οποίους η φράση "το γράφει η Βίβλος, το γράφει το Κοράνι ή το γράφει η
Μπάγκαβατ Γκίτα", δεν λέει τίποτα. Δεν αποφασίζουν με βάση τι γράφει
κάποιο βιβλίο, όποιους ισχυρισμούς κι αν κάνει το βιβλίο αυτό πως είναι
ο λόγος του Θεού.
Όταν κάποιος ενδιαφέρεται για θέματα
ηθικής, είναι φυσικό να ενδιαφέρεται για ηθικούς διδασκάλους σαν τον
Χριστό και να αναρωτιέται, πέρα απ' το αν υπήρξε, πόσα από αυτά που
λέγονται για αυτόν ανήκουν στο χώρο της ιστορίας και πόσα του θρύλου.
Πόσα είναι ψέματα και πόσα αλήθεια. Το ίδιο κάνουμε σε σχέση με τα πάντα
- προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το ψέμα. Σε σχέση με τη
θρησκεία, γιατί να μην το κάνουμε αυτό;
Εγώ, για παράδειγμα, έχω αγγιχθεί
από τον Θεό στον δεξιό ώμο και έχω αναληφθεί στον Ουρανό. Η Βίβλος όμως
με παρουσιάζει αιρετικό. Θα ήθελα να ξέρω: είπε πράγματι ο Χριστός ότι
είμαι αιρετικός, ή το παρουσιάζουν έτσι με στόχο ιδιοτελείς
σκοπιμότητες; Δεν είναι λογικό να κάνω αυτή την ερώτηση;
Η βαρύτητα και η επίδραση
ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στην τηλεόραση ή και οπουδήποτε αλλού είναι
η ίδια είτε προβάλλεται η συμβατική σκοπιά είτε άλλη. Γιατί πρέπει το
κίνητρο τής μη συμβατικής να χαρακτηριστεί πονηρό, απλά και μόνο επειδή
η τηλεόραση αποτελεί μέσο διάδοσης οπτικών; Τότε γιατί να μην είναι
πονηρό να προβάλλεις και τη συμβατική οπτική;
Λες: "Γίνεται αναφορά ότι δεν
γνωρίζουμε ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού αλλά ταυτοχρόνως ότι ο
Χριστός είναι προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος. Τελικά τι ισχύει; Αν
δεχθούμε ότι δεν γνωρίζουμε την διδασκαλία του Χριστού, τότε πως
κρίνουμε ότι η προσωπικότητα του είναι μεγάλου διαμετρήματος, από τι
κρίνουμε ;" Προφανώς υπάρχουν κάποια στοιχεία στη διήγηση που μας έλκουν
στην προσωπικότητα του Χριστού. Για τον Χριστό όμως έχουν γραφεί και ένα
σωρό άλλα πράγματα, μη συμβατικά, τα οποία ασκούν την ίδια έλξη σε όσους
έχουν πρόσβαση σε αυτά. Τελικά τι είπε ο Χριστός; Αυτά που η Εκκλησία
αποφάσισε να περιλάβει στην Καινή Διαθήκη, ή άλλα που χαρακτήρισε
αιρετικά; Αν ο γνώμονας για το τι είναι αληθινό και τι όχι είναι η έλξη
που μας ασκεί κάτι, τότε και αυτά θα έπρεπε να περιλαμβάνονται στον
Κανόνα.
Λες: "Οι πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες,
κάποιοι ήσαν μαθητές του Χριστού, κάποιοι άλλοι απλοί άνθρωποι που τον
ακολουθούσαν, είχαν γνωρίσει από κοντά τον Χριστό, τον είχαν ακούσει με
τα αυτιά τους και τον είχαν δει με τα μάτια τους.
Αυτοί σε ποια ιστορική πηγή βασίστηκαν για να τον ακολουθήσουν
πληρώνοντας ως τίμημα την ζωή τους; Αυτοί ομολόγησαν μόνο ό,τι είχαν
βιώσει. "
Εσύ πιστεύεις ότι άλλες θρησκείες
δεν έχουν μάρτυρες; Ακόμα και τώρα που μιλάμε, μέλη θρησκευτικών σεκτών
βασανίζονται στην Κίνα για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Κι εκείνοι
οι μάρτυρες πιστεύουν σε κάποιον που τον θεωρούν λυτρωτή τους. Αυτό δεν
καθιστά ό,τι λένε αληθινό.
Ευαγγέλια υπάρχουν πολλά. Το ποιος
τα έγραψε δεν είναι εξακριβωμένο. Πολλά ευαγγέλια μαθητών δεν
περιλαμβάνονται καν στην Καινή Διαθήκη. Ας πούμε, έχεις ακούσει ποτέ για
το Ευαγγέλιο του Θωμά; Σε αυτό ο συγγραφέας
περιγράφει τις συναντήσεις
που είχε με το Χριστό αφότου ο τελευταίος σταυρώθηκε και επέζησε της
Σταύρωσης. Το επιχείρημά σου είναι συμβατό και με τη δική του περίπτωση:
Πώς θα μπορούσε να κάνει ο Θωμάς λάθος;
Λες: "Σύμφωνα με την χριστιανική
θρησκεία ο Χριστός είναι Θεός, το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής θεότητας.
Ήλθε στην Γη έχοντας συγκεκριμένη αποστολή. Ένας Θεός θα είχε ανάγκη τις
Βουδιστικές ή οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες μεγάλων ανθρώπων για να
διδάξει ; " Νομίζω πως αυτό δεν μπορούμε να το απαντήσουμε ούτε εγώ ούτε
εσύ. Ποιος άνθρωπος μπορεί να ξέρει πώς είναι να είσαι Θεός και τι
αλλαγές συμβαίνουν όταν ο Θεός γίνεται άνθρωπος; Κάποιος θα μπορούσε ας
πούμε να ρωτήσει: "Εφόσον είναι Θεός, άρα αυτός ο ίδιος έφτιαξε την
τροφή, το νερό, τον αέρα κλπ. Άρα γιατί χρειάζεται να αναπνεύσει, να
φάει και να πιεί;" Αν κανείς μπορεί να ρωτήσει αυτό για την φυσική
υπόσταση του ενσαρκωμένου Θεού, γιατί να μην μπορεί να το ρωτήσει και
για τη νοητική του υπόσταση; Και, αν ο ενσαρκωμένος Θεός είναι
παντογνώστης και τέλειος, τότε σε ποιον προσευχόταν ο Χριστός και σε
ποιον αναφερόταν όταν έλεγε ότι ο "Πατέρας" τον έστειλε;
Λες: "Αυτό φυσικά αποτελεί
αποτέλεσμα εμπιστοσύνης, (Πίστης), στις διδασκαλίες του Χριστού. Το
αποδέχεσαι ή δεν το αποδέχεσαι, μετά από πνευματική διεργασία. Τόσο
απλά."
Δεν είναι τόσο απλό. Γιατί υπάρχουν
κι άλλες εναλλακτικές. Ας πούμε, εγώ πιστεύω στον Χριστό, αλλά όχι
απαραίτητα στο τι γράφει η Βίβλος. Πιστεύω σε αυτόν που στο όραμά μου
είδα πάνω στο Σταυρό. Κι αισθάνομαι ότι κάθε άνθρωπος, επειδή έχει μέσα
του τον Χριστό (όπως κι εγώ που Τον είδα), έχει αυτή τη φυσική έλξη προς
αυτόν. Αλλά αυτό δεν ισοδυναμεί με το να πιστεύεις οτιδήποτε σου λέει το
ένα ή το άλλο βιβλίο. Η πίστη είναι προς το πρόσωπό του, την ύπαρξή του
που αισθανόμαστε πως ζει μέσα μας, και όχι σε συγκεκριμένα δόγματα, που
δεν έχουμε τρόπο να ξέρουμε ότι τα είπε, και διαφέρουν σε διαφορετικές
εκδοχές της ζωής και της διδασκαλίας του, απ' τις οποίες υπάρχουν
πάμπολλες. Ίσως η σταύρωση να υπάρχει σε όλες ή στις περισσότερες από
αυτές. Ομοίως για την αγάπη. Ίσως και κάποιες παραβολές. Αλλά ξέρεις
πόσο ακόμα πεδίο υπάρχει για διαφορές; Τεράστιο. Γι' αυτό και
περισσότερα κείμενα είναι "απαγορευμένα" από όσα επιτρέπονται. Κι αν το
σκεφτείς, σχεδόν τίποτα δεν επιτρέπεται. Η παρουσίαση του Χριστού στα
Ευαγγέλια αφορά ένα ελάχιστο μέρος του βίου του. Είναι μια συγκεκριμένη
ιστορία που λέγεται σε διαφορετικές εκδοχές. Απ' εκεί και πέρα, πέρα από
αυτή την περιορισμένη (αλλά σημαντική) ιστορία, η περισσότερη
χριστιανική διδασκαλία ανήκει στον Παύλο. Αλλά τον Παύλο, γιατί να τον
πιστέψει κανείς; Επειδή ισχυρίζεται ότι έλαβε, με μεταφυσικό τρόπο, το
χρίσμα;
«Γιατί, ενώ είμαι ελεύθερος από όλους, σε όλους
δούλωσα τον εαυτό μου, για να κερδίσω τους περισσότερους. Και έγινα
στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, για να κερδίσω τους Ιουδαίους. Σ’ αυτούς
που είναι κάτω από νόμο σαν να είμαι κάτω από νόμο, ενώ δεν είμαι ο
ίδιος κάτω από νόμο, για να κερδίσω αυτούς που είναι κάτω από το νόμο.
Στους ανόμους σαν άνομος, ενώ δεν είμαι άνομος στο Θεό, αλλά έννομος στο
Χριστό, για να κερδίσω τους ανόμους. Έγινα ασθενής στους ασθενείς ως
προς την πίστη, για να κερδίσω τους ασθενείς. Σε όλους έχω γίνει όλα,
για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. Και όλα τα κάνω για χάρη τού
ευαγγελίου, για να γίνω συμμέτοχος αυτού.»
Προς Κορινθίους Α' 9:19-23
Αν γίνεται στους Ιουδαίους σαν
Ιουδαίος, για να τους κερδίσει, πώς ξέρεις ότι δεν επινοεί κάποια λόγια
του Χριστού ή δεν αποκρύπτει άλλα ή δεν ερμηνεύει κατά το δοκούν; Αυτό
δεν ισχύει μόνο για τον Παύλο, που δεν έζησε μαζί με τον Χριστό, αλλά
και γι' αυτούς από τους ευαγγελιστές που έζησαν μαζί του (Ματθαίος και
Ιωάννης) όπως και για τους άλλους ευαγγελιστές. Ισχύει γενικά για
οποιονδήποτε ευαγγελιστή (υποτιθέμενο ή πραγματικό μαθητή) έχει το σκοπό να
διαδώσει την πίστη. Ακόμα και επιστήμονες, ανάλογα με το ποιος τους
χρηματοδοτεί, αλλοιώνουν ή αποκρύβουν στοιχεία. Και δεν θα γίνει έτσι
για τα Ευαγγέλια, που δεν έχουν καν σκοπό να πουν την "καθαρή" αλήθεια
(μη αναμεμειγμένη με ψέματα);
«Πρέπει να κατανοήσουμε τι ήταν το
λογοτεχνικό είδος της ευαγγελικής συγγραφής, πριν αντιληφθούμε τους
σκοπούς των ευαγγελιστών. Ο μελετητής της Νέας Διαθήκης Graham Stanton
δηλώνει ότι "τα ευαγγέλια θεωρούνται τώρα ευρέως μια υπο-ομάδα του
πλατιού αρχαίου λογοτεχνικού είδους των βιογραφιών". Ο Charles T.
Talbert συμφωνεί ότι τα Ευαγγέλια θα έπρεπε να ταξινομηθούν μαζί με τις
ελληνορωμαϊκές βιογραφίες, αλλά προσθέτει ότι τέτοιες βιογραφίες
περιλάμβαναν ένα στοιχείο μυθολογίας, και ότι τα συνοπτικά Ευαγγέλια
περιλάμβαναν κι αυτά μυθολογικά στοιχεία. Ο E. P. Sanders δηλώνει ότι
"τα Ευαγγέλια αυτά γράφηκαν με την πρόθεση να δοξάσουν τον Χριστό και
δεν είναι αυστηρά βιογραφικής φύσης". Οι Ingrid Maische και Anton Vogtle
γράφοντας για τον Karl Rahner στην εγκυκλοπαίδειά του θεολογικών όρων,
λένε ότι τα Ευαγγέλια γράφηκαν κυρίως ως θεολογικά, όχι ως ιστορικά,
είδη. Η Erasmo Leiva-Merikakis σημειώνει ότι "πρέπει λοιπόν να
συμπεράνουμε ότι το λογοτεχνικό είδος της ευαγγελικής συγγραφής δεν
είναι αυτό της αμιγούς "ιστορίας", αλλά ούτε είναι και αυτό του μύθου,
του παραμυθιού ή του θρύλου. Στην πραγματικότητα, το "Ευαγγέλιο"
αποτελεί ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος από μόνο του, έναν αιφνίδιο
νεοτερισμό στη λογοτεχνία του αρχαίου κόσμου.»
Wikipedia, λήμμα: "Ιστορική Αξιοπιστία των Ευαγγελίων"
https://en.wikipedia.org/wiki/Historical_reliability_of_the_Gospels
Είναι δυνατόν να εμπιστεύομαι
κάποιον που ούτε καν ξέρω; Ποιος ξέρει τον Παύλο; Ποιος ξέρει τον Πέτρο;
Ποιος τον είδε, ποιος του μίλησε, ποιος από εμάς είχε τη δυνατότητα να
ελέγξει την φιλαλήθειά του; Δεν ξέρουμε καν από πόσους γράφηκε το κάθε
ευαγγέλιο. Ήταν ένας άνθρωπος ή περισσότεροι;
Κατά τη γνώμη μου, ο χριστιανός
πρέπει να πιστεύει σε ένα και μόνο πράγμα – στον Χριστό. Αν ο Χριστός
τού πει ότι ο ίδιος έχρισε τον Πέτρο και την αποστολική διαδοχή μέχρι
τον Πάπα ή οποιονδήποτε άλλον (ανάλογα με τη χριστιανική υπο-ομάδα στην
οποία κανείς μεγάλωσε και πιστεύει), τότε η εμπιστοσύνη επεκτείνεται.
Η ουσιαστική υποχρέωση του
χριστιανού είναι να επικοινωνήσει με τον Χριστό. Δεν είναι να "πιστεύει"
αυτόν ή εκείνον, αλλά να έχει μια προσωπική σχέση. Από τους εννέα ή δέκα
εκατομμύρια Έλληνες, πόσοι βρήκαν τον Χριστό; Πέντε; Δέκα; Δεκαπέντε;
Είκοσι;
Αυτό δεν μου φαίνεται επιτυχία. Αν
μια θρησκεία δεν σε βοηθά να έρθεις σε επαφή με τον Θεό, τότε ψάχνεις
οτιδήποτε σε βοηθήσει. Δεν επαναπαύεσαι ότι πιστεύεις σε κείμενα και άρα
είσαι εντάξει, λες και τα "κείμενα" μπορούν να αντικαταστήσουν την
πνευματική εμπειρία της προσωπικής επαφής.
Όσο αυτή δεν υπάρχει, δεν υπάρχει
τίποτα, και η πεποίθησή σου πως βρίσκεσαι σε καλό δρόμο, δεν έχει
πνευματική βάση.
Φυσικά, χριστιανοί πέθαναν και είδαν
τον Χριστό.
Αλλά και άθεοι πέθαναν και είδαν τον
Χριστό.
Ακόμα και ζωντανοί άθεοι είδαν τον
Χριστό. Εγώ είδα τον Χριστό όντας, ας πούμε, ινδουιστής. Και με πήρε
στον Ουρανό ένα άλλο πρόσωπο και όχι ο Χριστός.
Όλοι εμείς πετύχαμε, ο πιστός της
Βίβλου απέτυχε. Γιατί;
Διότι αντικατέστησε τον Χριστό με
μια ιδεολογία· αντικατέστησε την ψυχή με το νου. Και ο νους δεν είναι
τίποτα. Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το τι πιστεύεις. Μόνο πώς ζεις
έχει σημασία, και, ανάλογα με την ορθότητα και πνευματικότητα του τρόπου
ζωής σου, έχεις πνευματικές επιτυχίες και ξέρεις αν βρίσκεσαι σε σωστό ή
σε λάθος δρόμο.
Απ' εκεί και πέρα, η ιδεολογία σου
είναι ο χαλκάς απ' την οποία σε τραβά μια κάποια θρησκεία – ινδουισμός,
βουδισμός, χριστιανισμός, αυτή ή η άλλη. Λες "ανήκω σε αυτή τη
θρησκεία". Αλλά στην πραγματικότητα κανένας άνθρωπος δεν ανήκει σε
άλλον, ούτε και ανήκεις σε οποιουσδήποτε ιερείς. Ανήκεις μόνο στον Θεό
σου, κι αυτός δεν βρίσκεται στη Γη – ούτε με τη μορφή της Βίβλου ούτε με
τη μορφή άλλων ειδώλων. Ο Θεός είναι πνεύμα. Μόνο επαναστατώντας προς
την ιδέα ότι μπορούμε να 'μαστε "του Θεού" εδώ κάτω στη Γη, μπορούμε να
αναπτύξουμε την απελπισία εκείνη που θα μας υψώσει.
Αυτά στα λέω όχι για να σου αλλάξω
θρησκεία αλλά για να σου αλλάξω ψυχολογία. Πιστεύω ότι, στο βαθμό που θα
αισθανθείς ότι η ζωή χωρίς προσωπική σχέση με το Θεό είναι αποτυχημένη,
στον ίδιο βαθμό θα δεις πόσο παράταιρες και ανώφελες είναι οι διάφορες
θρησκείες και ιδεολογίες, που υπόσχονται χωρίς να παραδίδουν, αλλά
θεοποιούν και ειδωλοποιούν σκέψεις και ιδέες. Αυτές αντικατέστησαν την
πραγματική σχέση με τον Θεό, και μείναμε με άδεια χέρια.
Κατά τα άλλα, το να σε "εγκαλώ στην
τάξη" επειδή αναφέρθηκες σε δεκάδες βίντεό μου αντί σε χίλια, θα ήταν
αστείο. Ποιος είμαι εγώ να εγκαλέσω στην τάξη οποιονδήποτε; Στο
κάτω-κάτω, εγώ δεν είμαι τα βίντεό μου. Ούτε καν μου ανήκουν αυτά, μια
που, όπως λέει κι ο Χριστούλης μας, όλα παροδικά είναι και μόνο με τα
αιώνια πρέπει να ταυτιζόμαστε.
Κι εγώ "με εκτίμηση" σε αποχαιρετώ,
εκτίμηση γιατί δεν έχεις φιλοπόλεμο πνεύμα. Τώρα... το ποιος από μας
έχει δίκιο... είναι άλλο θέμα.
Χειραγώγηση του Νου
(στον Κίμων)
Λες: "Άμα αποκτήσεις την κακή συνήθεια να αναγάγεις πολλά σε ένα,
γιατί να μην βάλουμε και τους αμέτρητους θεούς του ινδουιστικού η του
φοινικικού πανθέου;". Γιατί είναι τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες. Άμα
ήταν ο Γιαχβέ όπως λες και εκφράζεται με πολλά πρόσωπα, δεν θα αναιρούσε
τον εαυτό του σε κάθε μορφή που παίρνει; Άλλα διδάσκει ο Βούδας και
τελείως άλλα ο Χριστός.
https://www.youtube.com/watch?v=Xi3lf3rU_z8
Κίμων
Πόσο συμβατό θεωρείς τον Χριστό με τον Ιαχωβά; Αν σε ενδιαφέρει το
θέμα, προτείνω να δεις το σχετικό μου βίντεο:
"Η δαιμονική ταυτότητα του
χριστιανικού Θεού" (Με τη λέξη "δαιμονική" ασφαλώς αναφέρομαι στον
Ιαχωβά, όχι στον Χριστό).
Από την άλλη, πόσο ασύμβατο θεωρείς τον Χριστό με τον Βούδα; Μπορείς να
δεις το βίντεο που πριν λίγο ανέβασα με τίτλο
"Ο Χριστός ήταν βουδιστής
μοναχός" (ντοκιμαντέρ του BBC).
Πόσο ασύμβατο επίσης θεωρείς τον ισλαμισμό με τον χριστιανισμό και τον
Ιουδαϊσμό; Το ξέρεις ότι όλα αυτά μοιράζονται την Πεντάτευχο, τα πέντε
πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης; Έχουν τον ίδιο θεό – τον θεό του
Αβραάμ και του Ιακώβ, των εβραίων προπατόρων. (Και, έχοντας τον ίδιο
θεό, οι άλλες δύο θρησκείες δεν ταυτίζουν τον Χριστό με αυτόν).
Αν δεις το
προαναφερόμενο βίντεο
για τη "δαιμονική ταυτότητα", θα
παρακολουθήσεις μάλιστα την θεολόγο Christine Hayes να διδάσκει στο
Πανεπιστήμιο Γιέιλ ότι ο θεός αυτός των Εβραίων είναι ένας από τους
θεούς του φοινικικού πανθέου – πως απ' τους Φοίνικες πήραν οι Εβραίοι
τον Ιαχωβά (όπως κι εμείς απ' τους Εβραίους), και μάλιστα παραθέτει τη
Βίβλο να το δηλώνει αυτό σε διάφορα σημεία.
Μιλώντας γενικά, αν ο Ιαχωβάς μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άλλος από τον
Ιαχωβά, ανοίγει η δυνατότητα να είναι φιλοσοφικά συμβατός και με
διδασκάλους άλλων θρησκειών, πέρα απ' το Χριστό. Όπως ξέρεις, το
ακαδημαϊκό πεδίο της συγκριτικής θρησκειολογίας βρίσκει ομοιότητες και
διαφορές μεταξύ των θρησκειών, και μη νομίζεις πως βρίσκει πολλές
ομοιότητες μεταξύ του "Ιαχωβά των στρατιών", όπως αποκαλεί η Βίβλος τον
υποτιθέμενο "πατέρα" του Χριστού, και του διδασκάλου εκείνου που δίδαξε
πως οι πράοι θα κληρονομήσουν τη Γη…
Και τους ελιγμούς που οι χριστιανοί θεολόγοι κάνουν για να ταυτίσουν τον
Ιαχωβά με τον Χριστό, μπορεί αλήθεια να τους κάνει κανείς για να
ταυτίσει τον Ιαχωβά με οποιοδήποτε διδάσκαλο. Δύσκολα αλήθεια θα βρεις
πρόσωπα τόσο ανόμοια μεταξύ τους όσο ο Ιαχωβάς και ο Χριστός!...
Ξαναλέω όμως, ότι το να ταυτίσουμε δύο πρόσωπα με βάση την ομοιότητα ή
διαφορά της φιλοσοφίας τους θα ήταν κατοπινό βήμα, ένα βήμα που δεν μας
αφήνει να κάνουμε η θεολογία που λέει ότι ο Χριστός είναι ο ένας και
μοναδικός Θεός.
Κι εγώ λέω: αν ο ένας και μοναδικός Θεός, δηλαδή ο Ιαχωβάς, μπορεί να
είναι κάποιος άλλος από τον εαυτό του, δηλαδή ο Χριστός, τότε έχουμε το
μηχανισμό με τον οποίο θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε – απλά
χρειάζεται να δούμε πόσο οι φιλοσοφίες ταιριάζουν (όπως λες κι εσύ).
Αυτή τη σύγκριση δεν έχει νόημα να την κάνουμε αν συγκρίνουμε εμένα και
εσένα. Όσο κι αν μοιάζουμε ή διαφέρουμε, εσύ δεν μπορείς να είσαι εγώ,
γιατί δεν γνωρίζουμε κάποιον μηχανισμό που θα μας επέτρεπε να πούμε "ο
ένας ίσως είναι ο άλλος".
Στην περίπτωση των θεών θα ήταν το ίδιο. Ο Ιαχωβάς θα ήταν ο εαυτός του
και ο Χριστός θα ήταν ο δικός του εαυτός.
Αν όμως γίνεται δύο θεοί να μην είναι δύο θεοί αλλά ένας θεός, στη βάση
ότι ο ένας παίρνει τη μορφή του άλλου, τότε ανοίγει η δυνατότητα ο ένας
να είναι και οποιοσδήποτε άλλος και δυνητικά οδηγούμαστε σε άλλα
μονοπάτια.
Στο κάτω-κάτω, πόσο "ίδιος" θα έπρεπε να είναι ο θεός Α για να τον
ταυτίσουμε με τον Θεό Β ; Πού βάζουμε τα όρια στην ομοιότητα της
φιλοσοφίας για να θεωρήσουμε ότι ο ένας θεός μπορεί να είναι ο άλλος;
Και πώς θα απαντούσαμε στο επιχείρημα ότι ο ίδιος θεός μπορεί να
παρουσιάζεται με διαφορετική φιλοσοφία σε διαφορετικές εποχές και λαούς
(επιχείρημα άλλωστε που χρησιμοποιούν οι χριστιανοί για να ταυτίσουν τον
Ιαχωβά ειδικά με τον Χριστό) ; Έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.
Καταλαβαίνεις τι εννοώ;
(Άσε που δεν φαίνεται να υπάρχει λογική αιτία για να ταυτίσουμε μεταξύ
τους δύο θεούς, ακόμα κι αν έχουν όμοια φιλοσοφία. Πολλοί άνθρωποι έχουν
όμοια φιλοσοφία αλλά είναι ξεχωριστοί άνθρωποι.)
Είναι σαν να έχεις μία γυναίκα σε ένα δωμάτιο και να ζει εκεί μόνη της
όλη της τη ζωή. Αυτή είναι ο εαυτός της.
Αν όμως βάλεις και κάποιον άντρα εκεί, μπορεί να αρχίσει ο
πολλαπλασιασμός, έτσι ώστε εκείνη να παίρνει διαφορετικά πρόσωπα σε
διαφορετικές στιγμές (γιου, κόρης, ξανά άλλου γιου κλπ). Σε διαφορετικές
στιγμές θα εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους. Στον πολυθεϊσμό το
έχεις αυτό, οι θεοί ζευγαρώνουν με ανθρώπους και δημιουργούν τους
"ημίθεους" ή ιδρυτές των διαφόρων θρησκειών . Αντίθετα, σε μια
μονοθεϊστική θρησκεία δεν θα υπήρχε πολλαπλότητα – ο ένας θα ήταν ένας.
Ούτε ο Θεός θα γινόταν άνθρωπος, γονιμοποιώντας μια γυναίκα, ούτε θα
ήταν ποτέ ένας άνθρωπος Θεός.
Στις πολυθεϊστικές θρησκείες έχεις τον Πατέρα Θεό και τη Μητέρα Θεά, η
ένωση των οποίων δημιουργεί τον κόσμο, κι έχεις ανθρώπινα θηλυκά που
γονιμοποιούνται από τους αρσενικούς θεούς γεννώντας όντα σαν τον Χριστό.
Έχεις μια ρευστότητα και πολλαπλότητα μέσα απ' την οποία εκφράζεται η
θεία ουσία. Δεν υπάρχει φράγμα μεταξύ του Θεού και του κόσμου, μεταξύ
του Θεού και του ανθρώπου. Ο ένας είναι ο άλλος και ο άλλος είναι ο
ένας.
Αντίθετα, στον μονοθεϊσμό ο ένας είναι ο ένας και ο άλλος είναι ο άλλος,
και ο ένας δεν είναι ποτέ ο άλλος. Σίγουρα ο άνθρωπος δεν είναι θεός
(ένας τέτοιος ισχυρισμός θα ήταν αίρεση) και δεν είναι και κανένας θεός
ένα και το αυτό με έναν άλλο θεό, εφόσον δεν υπάρχουν πολλοί αλλά ένας
θεός.
Αυτά στον μονοθεϊσμό. Αλλά ο χριστιανισμός δεν είναι μια τέτοια
μονοθεϊστική θρησκεία. Γιατί ο Θεός βρίσκει μια γυναίκα, συνουσιάζεται
μαζί της και γεννιέται ως κάποιος άλλος από τον εαυτό του. Ο Ιαχωβάς
συνουσιάστηκε με την Παναγία (με τον πνευματικό τρόπο που το πνεύμα του
Ιαχωβά, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, μπορούσε να γονιμοποιήσει μια γυναίκα,
όποιος τρόπος και αν είναι αυτός), και γεννήθηκε στη Γη ως Χριστός.
Λοιπόν αν υπάρχει ένας τέτοιος μηχανισμός, τότε μπήκαμε σε μπελάδες.
Ολόκληρος Ιαχωβάς, μόνο με μια γυναίκα ζευγάρωσε σε όλη την αιώνια ζωή
του; Τι μας αναγκάζει να πιστέψουμε αυτή την ιδέα; Δεν είναι καθόλου
αυτονόητη.
Ενώ, αν δεν ήταν ο χριστιανισμός πολυθεϊστικός, δεν θα υπήρχε αυτό το
πρόβλημα. Ο καθένας είναι ο εαυτός του. Ο θεός είναι ο δικός του θείος
εαυτός, και ο κάθε άνθρωπος είναι ο δικός του ανθρώπινος εαυτός, και δεν
υπάρχουν γέφυρες.
Αλλά αν υπάρχουν γέφυρες από τον Θεό στον άνθρωπο, τότε γιατί μόνο προς
την Παναγία; Ας πιάσουμε τότε τις άλλες θρησκείες να τις συγκρίνουμε με
τον ιαχωβισμό, κι ας μην αρχίζουμε με δογματικές θέσεις. Μήπως ο ίδιος
Ιαχωβάς γονιμοποίησε διαφορετικές γυναίκες και μετέτρεψε τον εαυτό του
σε διαφορετικά πρόσωπα, στο ρουν της ιστορίας, όπως μετέτρεψε τον εαυτό
του στο πρόσωπο του Χριστού;
Αν κάνουμε αυτή τη σύγκριση, πρέπει να διδαχτούμε όχι χριστιανική
θεολογία αλλά συγκριτική θρησκειολογία, γιατί η πρώτη ξεκινά παίρνοντας
ως δεδομένο ότι ο Ιαχωβάς-Χριστός είναι άγιος και οι άλλοι διδάσκαλοι
είναι δαίμονες. Για τον ίδιο λόγο δεν θα ξεκινούσαμε ούτε από τον
ισλαμισμό και τον ιουδαϊσμό. Δεν θα αρχίζαμε από το συμπέρασμα, αλλά θα
αρχίζαμε με την απορία και θα βλέπαμε πού η κριτική διαδικασία μάς
οδηγεί.
Υποθέτω πως είσαι χριστιανός και πως δεν διάβασες ποτέ οτιδήποτε δεν
προέρχεται από τη δογματική οπτική του χριστιανισμού.
Αντίθετα, εγώ πιστεύω στο Χριστό ως σκεύος της θείας ουσίας. Δεν πιστεύω
ότι μόνο ένα σκεύος υπάρχει, σε όλες τις χώρες και όλες τις εποχές, κι
ότι αυτό είναι εβραϊκό, ούτε βέβαια πως οι Εβραίοι είναι ο επίλεκτος
λαός του Θεού, όπως προπαγανδίζει η Βίβλος. Και, στην ενασχόλησή μου με
τις θρησκείες, έχω βρει καλά και κακά πράγματα σε όλες τις θρησκείες
(εκτός ίσως από την ιουδαϊκή, όπου ομολογώ πως έχω βρει μόνο κακά
πράγματα).
Η Παλαιά Διαθήκη είναι ανήθικη και φρικτή, ενώ η Καινή Διαθήκη έχει
τελείως άλλες δονήσεις και ηθική. Η ανάγνωση της Καινής Διαθήκης
εξυψώνει την ψυχή σου, ενώ ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα έχεις
διαβάζοντας την Παλαιά Διαθήκη, η οποία δικαιολογεί το μίσος και την
επιθετικότητα.
Περιττό να πω πως τα ιστορικά εγκλήματα του χριστιανισμού θεμελιώνονται
στην Παλαιά και όχι στην Καινή Διαθήκη.
Τότε γιατί κρατιέται η Παλαιά Διαθήκη ως μέρος της Βίβλου; Γιατί σου
δίνει τη δικαιολόγηση να είσαι μια επιθετική θρησκεία. Αν υπάρχει ένα
πράγμα που οι χριστιανικοί λαοί σταθερά δεν ακολούθησαν, είναι η αγάπη
προς τον συνάνθρωπο που δίδασκε ο Χριστός. Αντίθετα, πήγαν σε όλο τον
κόσμο και επέβαλαν τον εαυτό τους σε αυτόν, και ακόμα και τώρα το
κάνουν, συχνά με λεπτούς, πολιτικούς και οικονομικούς τρόπους.
Κατά τη γνώμη μου, ο χριστιανός πρέπει να γίνει πραγματικός χριστιανός
και να αφήσει τον ιουδαϊσμό στην μπάντα. Και, αν θέλει να αποκτήσει
θεολογική γνώση, να μην παίζει προπό στους αγώνες που είναι ήδη
στημένοι. Δηλαδή να διαβάζει κείμενα απ' τα οποία λείπει η προκατάληψη,
η ιδεολογική επιθετικότητα, ο φυλετισμός, εθνικισμός και ρατσισμός.
Ένας άλλος λόγος που δεν πιστεύω πως ο Χριστός είναι το μόνο θείο σκεύος
είναι πως έχω δεχτεί στο σώμα μου θεία ενέργεια από κάποιο άλλο πρόσωπο,
όχι από τον Χριστό, και αυτή οδήγησε στην ανάληψή μου στον Ουρανό. Έτσι,
μου έγινε φανερό πως δεν είναι ο Χριστός το μόνο σκεύος θείας ενέργειας.
Φυσικά, μπορείς να πεις ότι πρόκειται για ψευδαίσθηση, αλλά παρόμοια
μπορείς να ακυρώσεις και τις εμπειρίες χριστιανών. «Α, είδατε τον
Χριστό. Μπααα…, ο διάβολος ήταν. Σας γιάτρεψε; Το έκανε ο διάβολος για
να κλέψει την ψυχή σας. Σας άνοιξε ένα πεδίο ευρύτερης νόησης και
σοφίας; Έτσι πράττει ο διάβολος για να ξεγελάσει τον κόσμο.»
Αν είναι να κρίνουμε τα πράγματα σε αντικειμενική βάση, θα πρέπει να
ακολουθήσουμε μια διαφορετική πρακτική· το να παρουσιάζουμε τους άλλους
ως κακούς και δαίμονες και εμάς ως ανθρώπους του Θεού είναι αυθαίρετο
και κακοπροαίρετο. Τέτοια αυθαιρεσία μπορεί να αποφευχθεί μόνο όταν
διαβάζουμε τα ίδια τα κείμενα των διαφόρων θρησκειών, καθώς και
διαφορετικές κριτικές οπτικές τους, χωρίς να ξεκινάμε από την πεποίθηση
πως «εγώ καλό, αυτός κακό».
Έριξα τώρα μια ματιά στο κανάλι σου και βλέπω πως όλα σχεδόν τα βίντεο
είναι ενάντια σε κάποιους άλλους, που είναι θεολογικά λάθος ή έχουν
συνωμοτικές βλέψεις ενάντιά μας. Αυτά για τη νέα τάξη δεν ξέρω πόσο
αληθεύουν, αλλά μπορώ να σου πω πως οι ανατολικές θρησκείες δεν
ασχολούνται με αυτά. Γιατί οι ανατολικοί λαοί δεν προσπαθούν να
κατακτήσουν τον κόσμο, όπως κάνουν οι μονοθεϊστικές θρησκείες
(ισλαμισμός, ιουδαϊσμός, χριστιανισμός). Η βάση της ζωής είναι αυτή: Αν
πηγή μας είναι ο Θεός, γιατί είμαστε τόσο περιορισμένοι; Τι μας
εμποδίζει απ' το να τον βιώνουμε; Πώς μπορούμε να αναπτυχθούμε σε
πνευματικό βίωμα; Ποιος είναι ο σωστός και λάθος τρόπος ζωής;
Αυτό είναι όλο.
Αυτό είναι όλο κι όλο.
Ασφαλώς μια θρησκεία θα πρέπει να προσφέρει πνευματικό βίωμα και
μεθόδους σε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Αλλά αυτό το κάνουμε
χωρίς να προπαγανδίζουμε ότι "εμείς είμαστε και άλλος δεν είναι". Σου
μιλώ εκ των έσω.
Μέσο πνευματικοποίησης είναι η ανάπτυξη της κρίσης και της ευαισθησίας,
η ευαισθητοποίηση στις πνευματικές εσωτερικές αρετές. Όχι να σηκώσουμε
μια σημαία με το πανί μιας συγκεκριμένης θρησκείας και να προσπαθήσουμε
να έχουν όλοι την ίδια σημαία. Δεν είναι τόσο η σημαία άλλωστε που έχει
σημασία όσο ο πνευματικός τρόπος ζωής. Δεν νομίζω πως όταν πεθάνουμε ο
Θεός θα μας ρωτήσει ποια θρησκεία ήμασταν, αλλά πώς ζήσαμε.
Βέβαια, αν ο Θεός είναι όπως τον περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη, άτομα σαν
εμένα δεν έχουν και πολύ αίσιο μέλλον, μα δεν χάνω και τον ύπνο μου για
αυτό.
Δεν χάνω τον ύπνο μου, γιατί ξέρω πως κανένας δεν είδε ποτέ τον Ιαχωβά,
ενώ εγώ είδα τον Θεό σε μια διαφορετική μορφή από αυτή του Χριστού.
Απ' το να πιστεύω τι λέει αυτό και εκείνο το βιβλίο, που οι ακαδημαϊκές
μελέτες δείχνουν ότι είναι πλήρες σκοπιμοτήτων, καλύτερα να πιστεύω στην
ίδια μου την εμπειρία.
Λέει η Wikipedia στο λήμμα: "Πρώιμες Ισραηλινές Στρατιωτικές
Εκστρατείες":
«Σύμφωνα με τη Βίβλο, μετά από την Έξοδο από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες
πήγαν στη Χαναάν, τη γη που τους υποσχέθηκε ο Θεός. Το βιβλικό κείμενο
Ιησούς του Ναυή, που περιγράφει τις πρώιμες ισραηλινές εκστρατείες,
περιγράφει το πώς μπήκαν στην Χαναάν με δύο άγριες μάχες (στην Ιεριχώ
και στην Γαι) και κέρδισαν τον έλεγχο των περιοχών μέσα από τις
εκστρατείες τους ενάντια στους βασιλιάδες της Χαναάν στα βόρεια και στα
νότια.
Αυτή η εικόνα έχει αναθεωρηθεί δραματικά ως αποτέλεσμα αρχαιολογικών
τεκμηρίων, που δείχνουν ότι οι περιοχές της Ιεριχούς και της Γαι δεν
ήταν κατοικημένες στην όψιμη Εποχή του Χαλκού, και ότι η καταστροφή
άλλων πόλεων, την οποία περιγράφει το κείμενο Ιησούς του Ναυή, δεν
μπορεί να αποδοθεί στους Ισραηλίτες. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει γενική
συμφωνία μεταξύ των μελετητών ότι το κείμενο Ιησούς του Ναυή δεν έχει
ουσιαστική ιστορική αξία. Η ιστορία της κατάκτησης των περιοχών
αντιπροσωπεύει την εθνικιστική προπαγάνδα των βασιλέων της Ιουδαίας του
8ου αιώνα και τις βλέψεις τους για τα εδάφη του Βασιλείου του Ισραήλ,
τις οποίες εισήγαγαν σε μια προϋπάρχουσα μορφή του κειμένου Ιησούς του
Ναυή η οποία γράφτηκε την εποχή του Βασιλιά Ιωσία (βασίλεψε μεταξύ 640
και 609 π.Χ.). Το βιβλίο αναθεωρήθηκε και συμπληρώθηκε μετά την πτώση
της Ιερουσαλήμ στους Βαβυλώνιους το 586, και πιθανά μετά την επιστροφή
από τη βαβυλώνια εξορία το 538.»
https://en.wikipedia.org/wiki/Early_Israelite_campaigns
Και, ξέρεις (με αναφορά στο βίντεο που μου έστειλες να δω), πάντα θα
υπάρχουν άνθρωποι που θα λένε ότι βρίσκονταν στην κακιά θρησκεία και
οδηγήθηκαν στην καλή είτε από Θεό είτε από άνθρωπο.
Αλλά, αν δίνεις σημασία σε αυτούς, γιατί δεν δίνεις σημασία και σε
ανθρώπους σαν εμένα, που λένε ότι βίωσαν το Θεό μέσα από πρόσωπο άλλο
από αυτό του Χριστού;
Γιατί πιστεύεις τους μεν χωρίς να αμφιβάλλεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα
που να μπορούν να πουν οι άλλοι και να το δεις ως κάτι άλλο από πλάνη;
Χειραγώγηση του Νου
Σε ευχαριστώ που απαντάς μια χαρά και ήρεμα χωρίς να οργίζεσαι με τα
διαφορετικά πιστεύω του άλλου. Σίγουρα έχεις ασχοληθεί αρκετά με τις
θρησκείες, δεν αμφιβάλλω για αυτό... Για τον γιαχβέ δεν έχω ασχοληθεί
πάρα πολύ, οπότε δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ,αλλά μου αρκεί αυτό που
λέει ο Χριστός (Ματθαίος 11:28) "Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή·
κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα. Εγώ είμαι
η Πόρτα. Αν κανείς προσφύγει Σ' ΕΜΕΝΑ ως είσοδο θα ΣΩΘΕΙ ... Και, όχι,
ακούω και εγώ για άλλες θρησκείες, αλλιώς δεν θα ήμουνα στο κανάλι σου,
και έχω δει σχεδόν τα μισά σου βίντεο. Τα πάντα βλέπω, αλλά δεν πιστεύω
τα πάντα... Είπες ότι επιτίθεμαι σε άλλες θρησκείες. Όχι ακριβώς. Εγώ
ξεσκεπάζω όποιον προωθεί νεοταξικές συνταγές, είτε είναι χριστιανός
ορθόδοξος, βουδιστής ή ό,τι και εάν είναι. Ο Δαλάι Λάμα προωθούσε την
μεταφορά της ανθρώπινης συνείδησης σε σώμα ρομπότ. Όποια πέτρα και εάν
σηκώσεις που έχει σχέση με σατανισμό, με μυστικές υπηρεσίες κτλ, και
κάθε ψυχικά άρρωστος άνθρωπος θα δεις ότι αυτός είναι ο κύριος στόχος
τους, να γίνουν αθάνατοι με σώματα ρομπότ. Και δεν είναι μόνο ότι θέλουν
να γίνουν αυτοί μπαταρίες, όπως έλεγε και το matrix, αλλά θέλουν να τους
κάνουν όλους μπαταρίες. Προπαγανδίζουν ότι κάποια μέρα κάποιος θα τα
κάνει αναγκαστικά αυτά τα τσιπάκια. Πριν δυο μήνες είναι το βίντεο,
ρίξε μια ματιά, από το NBC είναι.
https://www.youtube.com/watch?v=qNYY_t2LMPI
-------
[Νομίζω πως σε κάποια στιγμή ρώτησα τον Χειραγώγηση του Νου πώς ξέρει
ότι ο Χριστός πράγματι είπε
"Εγώ είμαι η οδός,
η αλήθεια και η ζωή· κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν
περάσει από μένα.", αλλά δεν το βρίσκω τώρα για να ανεβάσω την
απάντησή του. Φαίνεται πως η σελίδα του Youtube
δεν τα κρατά όλα τα σχόλια. Τη συζήτηση που βλέπετε εδώ την είχα
κρατήσει σε Word και απ' εκεί την ανεβάζω.
Κάποια κομμάτια της που ψάχνω τώρα, καιρό μετά τη συζήτηση, στη
σελίδα σχολίων του Youtube, δεν τα βρίσκω.]
--------
Health Reactor (προς Κίμων)
LOL! Θέλω να δω τι θα πάθουν μόλις μάθουν πως ζούμε πολλές ζωές
Yannis
Λόγια του Σατανά! Αχ και να υπήρχε ακόμα κείνη η αγία Ιερά Εξέταση...
Health Reactor (προς Yannis)
Μακριά από ομάδες και δόγματα αδερφέ
pseuto dimokratia tis neas taksis
Ναι, ο ίδιος θεός είναι και τρολάρει όλη την ανθρωπότητα. Πηγαίνει και
τους λέει όλους: εσείς έχετε την αληθινή πίστη, και στους άλλους τα ίδια
πράγματα λέει και τους έχει να φαγώνονται για το τίποτα. Άμα ήταν έτσι,
όλες οι θρησκείες να είναι από τον ίδιο θεό, τότε μάλλον μιλάμε για έναν
διάολο που παραμυθιάζει τους πάντες ότι αυτή είναι η αλήθεια, ενώ λέει
στους άλλους τα αντίθετα.
Κίμων (προς
pseuto dimokratia tis neas
taksis)
Δεν έχουν όλοι τον ίδιο θεό. Έχουν διαφορετικούς θεούς. Αλλά δεν είναι
αντίθετοι μεταξύ τους. Ούτε λένε επί του προκειμένου οι βουδιστές ότι
εμείς έχουμε τον μόνο πραγματικό θεό. Το ότι υπάρχει μόνο ένα θείο
πρόσωπο –το δικό μας– το λένε μόνο οι μονοθεϊστές.
Health Reactor (προς Κίμων)
Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τους ινδουιστές και βουδιστές να είναι
ταπεινοί.
pseuto dimokratia tis neas taksis (προς Κίμων)
Ναι, κάποιος από τους δύο πρέπει να έχει την αλήθεια και κάποιος το
ψέμα. Αυτό που είπε ο άλλος από πάνω δεν μπορείς να το πεις, ότι όλοι οι
θεοί των θρησκειών είναι ένας, γιατί όταν η δικιά μου θρησκεία λέει ότι
η δικιά σου είναι έργο δαιμόνων, δεν γίνεται και οι δύο να έχουν δίκιο.
Κάποια έχει την αλήθεια και κάποια το ψέμα. Όσο για το εάν είναι
αντίθετες μεταξύ τους, είναι η μέρα με τη νύχτα. Η μία διδάσκει
παράδεισο και κόλαση και η άλλη μετενσάρκωση. Δεν μπορεί να έχουν και οι
δύο δίκιο, γιατί κάποιο θα πρέπει να είναι το ψέμα και κάποιο η αλήθεια.
Ή μετενσάρκωση υπάρχει ή μεταθανάτια ζωή, Παράδεισος και Κόλαση.
Health Reactor (προς pseuto dimokratia tis neas taksis)
Το ερώτημα είναι γιατί ο χριστιανισμός κατηγορεί τις άλλες θρησκείες ως
σατανικές, ενώ οι άλλες δεν ασχολούνται καν μαζί μας?
pseuto dimokratia tis neas taksis
Αφού διδάσκουν και αυτές οι θρησκείες ότι είναι δρόμοι προς τον Θεό ενώ
όλοι οι Άγιοι, οι Απόστολοι, λένε ότι είναι πλάνη. Δικαίωμά σου να
πιστεύεις σε άλλες θρησκείες και να πιστεύεις ότι όλοι οι άγιοι ήταν
πλανεμένοι. Αλλά να ενώσεις τα αντίθετα δεν γίνεται στον αιώνα τον
άπαντα. Αυτά προσπαθεί να κάνει η Νέα Τάξη με τον Πάπα και τον Ιερώνυμο,
να ενώσουν όλες τις θρησκείες σε μία. Και αυτοί το ίδιο πράγμα
πιστεύουν, ότι όλες οι θρησκείες οδηγούν στον Θεό. Έχουν ξεφύγει από όσα
λέγανε οι άγιοι και πάνε προς την παγκόσμια θρησκεία. Για εμάς από τους
άγιους έχουν προφητευτεί ότι θα γίνουν όλα αυτά, θα φέρουν μέσα στις
εκκλησίες τα είδωλα, τους Βούδες και άλλους ψευτοθεούς, και μας λένε
ποτέ να μην πατάμε στις εκκλησίες όταν θα γίνουν όλα αυτά.
Ο Ἀπόστολος ἀναλύοντας τί σημαίνει νά κοινωνεῖ κανείς στή λατρεία τῶν
θεῶν-δαιμόνων: "ἃ θύει τὰ ἔθνη, δαιμονίοις θύει καὶ οὐ Θεῷ·
Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνούς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι·
Οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων·
Οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων
(Α´ Κορ. ι´ 20-21). Νά τί λένε καί οἱ Ψαλμοί: «
πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. ϡε´
5
Κίμων (απαντώντας στην προηγούμενη ανάρτηση του
pseuto dimokratia tis neas
taksis)
Μπορούν να ισχύουν και τα δύο
[δηλ. τόσο ο Παράδεισος και η Κόλαση όσο και η μετενσάρκωση]. Για
παράδειγμα, ο βουδισμός περιγράφει την κόλαση όμοια με τον χριστιανισμό
– καυτά σίδερα, καζάνια, διάφορα τέτοια. Η διαφορά είναι ότι στον
χριστιανισμό μένεις αιώνια εκεί και στον βουδισμό όχι. Στον βουδισμό
μένεις εκεί μέχρι να αναλωθεί το κάρμα σου (η κακία, η ανομία που σε
έστειλε στην κόλαση) και όταν έχει έρθει λίγο φως στην ψυχή σου, μέσα
από τον πόνο, ξαναγεννιέσαι. Και, ανάλογα με τις πράξεις της καινούργιας
σου ζωής, οδηγείσαι και πάλι είτε στην ίδια κόλαση είτε κάπου καλύτερα.
Συμφωνώ ότι η μία από τις δύο
θρησκείες θα πρέπει να έχει δίκιο, δεν μπορούν να έχουν και οι δυο
δίκιο. Αλλά ποια θρησκεία το έχει σωστά; Εσύ γιατί το παίρνεις ως
δεδομένο ότι ο χριστιανισμός το αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον
βουδισμό;
Και, σε κάθε περίπτωση, γιατί
είναι αυτό καν σημαντικό θέμα; Αν οι θρησκείες διαφέρουν μεταξύ τους σε
κάποια πράγματα, και η μία θρησκεία είναι σωστότερη σε μερικά και άλλη
σε άλλα, είναι αυτός λόγος να βρίζει η μία θρησκεία την άλλη; Όταν
πεθάνουμε και πάμε στην κόλαση, τότε θα δούμε από μόνοι μας ποιος είχε
δίκιο σε αυτό το θέμα. Πρέπει να κάνουμε και τη ζωή μας στη Γη κόλαση
για αυτό το λόγο;
----------------------------
[Υπήρξε πολλή περισσότερη συζήτηση, αλλά για λόγους χώρου δεν μπορώ
να τη βάλω όλη. Μπορείτε να κοιτάξετε στα σχόλια του
ίδιου του βίντεο στη σελίδα του
Youtube. Εδώ στην ιστοσελίδα ανάρτησα κάποια
πράγματα για να μπορεί να δει ο θεατής πιο εύκολα τις ιδέες που υπάρχουν
στο μυαλό όλων μας καθώς βλέπουμε το βίντεο. Ελπίζω αυτές οι
αλληλεπιδράσεις να ήταν ευχάριστες στον αναγνώστη και γόνιμες στη σκέψη
του.]