Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)
"Θα έπρεπε να φοβάμαι τη γιόγκα;"
Μαρία
Καλησπέρα σας. Βρήκα το site σας και τη συνομιλία
που είχατε με τον unickvz τυχαία,
[εννοεί τη συνομιλία "Είναι η γιόγκα σατανική
λατρεία ή προσφέρει πνευματικότητα και
υγεία;"] πάνω σε μια στιγμή που έψαχνα
απεγνωσμένα να λύσω κάποια ερωτήματά μου. Έχει κάποιους μήνες που
αρχίζει και με απασχολεί πολύ το συγκεκριμένο θέμα μετά από μια
ταινία που είδα, «The secret». Είχα διαβάσει και παλαιότερα κάποια
βιβλία που με είχαν προϊδεάσει και είχαν χτίσει κάποιες βάσεις
προκειμένου να δεχτώ αυτή τη θεωρία. Νιώθω συνεπαρμένη από όλο αυτό,
παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια τασσόμουν φανατικά στον σκεπτικισμό.
Τώρα νιώθω ότι μπαίνω σε καινούρια τριπάκια, που με γοητεύουν αλλά
ταυτόχρονα με τρομάζουν. Κι αυτό ίσως γιατί τελευταία
συνειδητοποίησα οτι άτομο που κατάφερα να μιλήσω ανοιχτά για αυτό το
θέμα και με «μύησε» σε αυτό, δεν το έκανε με τόσο αγνές προθέσεις
όσο πίστευα. Το διαισθάνομαι. Θεωρώ οτι δεν μπορείς να μιλάς για
θετική ενέργεια και ανιδιοτέλεια όταν για όλους έχεις να πεις κάτι
αρνητικό και όταν εμένα, χωρίς καν να έχω εντρυφήσει στο θέμα, μου
δημιουργείς μια ανεξήγητη αρνητική ενέργεια. Και ενώ νιώθω οτι αυτό
το άτομο γνωρίζει πάρα πολλά για αυτά και μπορεί να μου μάθει,
ταυτόχρονα με φοβίζει. Μου πρότεινε να μου μάθει και να κάνουμε μαζί
διαλογισμό, κάτι που στην αρχή με είχε ενθουσιάσει. Τώρα απλά κρατάω
επιφυλάξεις. Νιώθω ότι μπαίνω σε περίεργα τριπάκια που μπορούν να σε
οδηγήσουν ψηλά, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να σε συνθλίψουν. Και
δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτοί οι άνθρωποι που γνωρίζουν, κρατάνε μια
απίστευτη δύναμη στα χέρια τους, που δεν ξέρεις όμως πώς θα τη
χειριστούν. Θα θελα να ξέρω τι κινδύνους μπορεί να κρύβει όλο αυτό.
Θα έπρεπε να ανησυχώ για κάτι; Θα μπορούσε κάποιος να μου κάνει κακό
μέσω αυτών; Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
ΚΙΜΩΝ
Δεν χρειάζεσαι κανένα για να
μάθεις διαλογισμό. (Ούτε χρειάζεται να διαλογιστείς "με κάποιον",
καθότι ο διαλογισμός είναι μοναχικό σπορ.) Μπορείς να μάθεις μέσα
από το βίντεό μου «Μάθετε διαλογισμό online!», στην ιστοσελίδα
http://www.youtubetranslations.gr/yoga_pop_up.htm . Και
μία μονάχα άσκηση φτάνει, αν σου αρέσει και συνηθίσεις να
εξασκείσαι. Αν θέλεις μπορείς να περάσεις από μένα μια μέρα για να
ελέγξω ότι το κάνεις σωστά, ή ίσως θα μπορούσαμε να το κάνουμε μέσω
skype (πολύ σύντομα όμως, γιατί λείπω απ’ το σπίτι και έχω έρθει
τώρα μέχρι τις είκοσι του μηνός).
Αν παρακολουθήσεις το βίντεό μου «Ανάληψη σε
υψηλότερη διάσταση»,
http://www.youtubetranslations.gr/ascension_to_a_higher_dimension_pop_up.htm
περιγράφω μια εμπειρία που μου έδωσε ο διδάσκαλός μου αγγίζοντάς με.
Πέρασα μόνιμα σε άλλη διάσταση. Συνεπώς συμφωνώ μαζί σου ότι κάποια
άτομα έχουν μια απίστευτη δύναμη - οι λεγόμενοι άγιοι. Αυτοί είναι
πολύ ειδικά και ελάχιστα άτομα πάνω στη Γη. Μην αφήνεσαι σε
οποιονδήποτε, όχι μόνο στη γιόγκα αλλά σε οτιδήποτε. Κράτα την κοινή
σου λογική και τις υγιείς σου υποψίες, μέχρι η ανοιχτή καρδιά και η
καλή θέληση αυτού του ανθρώπου (αν υπάρχουν) να σε κερδίσουν σε
κάποιο βαθμό από μόνες τους. Τότε θα νιώθεις (σε κάποιο βαθμό) μια
εμπιστοσύνη που δεν θα σκιάζεται από την αμφιβολία.
Αν θέλεις ένα πραγματικό πνευματικό περιβάλλον,
απόκτησε σχέση με τη δική μου σχολή (τηλ 210-6644189). Δεν
χρειάζεται να ψάξεις παραπέρα. Αν είσαι στην Αθήνα, δίνεται στις 24
Δεκ. μια ομιλία και μπορούμε να πάμε μαζί. Θα με γνωρίσεις καλύτερα
όταν δεις το βίντεό μου και διαβάσεις την αλληλογραφία μου (στον
ιστοχώρο). Μπορείς να βρεθείς στη σχολή, να ακούσεις κάποια
προγράμματα όταν δίνονται, να διαβάσεις κι ένα-δυο βιβλία και να
δεις πώς νιώθεις. Περνάει πολύς κόσμος απ’ εκεί και κανένας δεν θα
σε πιέσει για τίποτα. Δεν κινδυνεύεις. Και να φύγεις, κανένας δεν θα
το καταλάβει. Οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι σχολές γιόγκα που
ανήκουν σε μια πνευματική παράδοση είναι γνήσιες. Υπάρχει ένας φόβος
που νιώθουμε προς το άγνωστο, προς μια πλευρά του εαυτού μας που
δεν έχουμε εξερευνήσει. Αλλά υπάρχει κι ένας άλλος φόβος που
δημιουργείται ή ενθαρρύνεται και διογκώνεται από τη μυωπική
κουλτούρα στην οποία ζούμε (χριστιανισμός – επιστήμη). Ο καλύτερος
τρόπος να ξεπεράσεις τέτοιους φόβους είναι να εκτεθείς στο
περιβάλλον, να διαβάσεις βιβλία τέτοιων σχολών κλπ. Αν κάτι δεν
μιλάει στην καρδιά σου, φεύγεις (μην στεναχωριέσαι, κανένας δεν θα
σε κυνηγήσει!) Αλλά μην κάνεις συμφωνίες με μεμονωμένα άτομα (να
κάνουμε μαζί διαλογισμό κλπ), ιδιαίτερα μάλιστα όταν η καρδιά σου
δεν αισθάνεται άνετα μαζί τους. Προχώρησε μόνη σου, άσε την κοινή
λογική να σε προστατεύει και μια μέρα θα συναντήσεις κάποιον άγιο
τον οποίο θα ξέρεις, πέραν αμφιβολίας και ενδοιασμών, ότι μπορείς
και θέλεις να εμπιστευτείς και να αγαπήσεις.
Μαρία
[...]
Έχετε να μου προτείνετε κάποια βιβλία
σχετικά, τα οποία όμως να απευθύνονται σε σχετικά αρχάριους; Αυτή τη
στιγμή διαβάζω το "Πολλές ζωές, πολλοί δάσκαλοι" του
Μπράιαν Βάις. Η μετενσάρκωση είναι κάτι καινούριο για μένα, ήδη το
επεξεργάζομαι, δεν ξέρω βέβαια αν θα μπορέσω να το ασπαστώ. Το μόνο
σίγουρο είναι ότι δεν θα το αποκλείσω, καθώς η Αλήθεια απαιτεί πάντα
να έχεις το πνεύμα σου και τις κεραίες σου ανοιχτές. Κάποιες φορές
φοβάμαι ότι αυτά που λέτε εσείς οι άνθρωποι του πνευματισμού,
ισχύουν. Και λέω "φοβάμαι" γιατί, όπως καταλαβαίνετε, το να ασπαστώ
τελικά κάτι τέτοιο, θα αλλάξει δραματικά τον κόσμο μου και τον τρόπο
που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Ενώ ως τώρα ζούσα στην ασφάλεια της
ύπαρξης ενός κόσμου που αντιλαμβανόμουν και έλεγχα με τις πέντε μου
αισθήσεις, τώρα τα πάντα γύρω μου θα καταρρεύσουν. Νιώθω πως θα μου
δημιουργηθεί ένας απροσδιόριστος φόβος, ήδη ξεκίνησα να τον νιώθω,
για όλα αυτά που δεν βλέπω και δεν γνωρίζω. Θα νιώσω παγιδευμένη σε
έναν κόσμο τον οποίο δεν θα μπορώ να ελέγξω. Και η αίσθηση της
αδυναμίας ελέγχου και της ανασφάλειας, για μένα είναι ισοπεδωτική.
Ως τώρα ένιωθα δυνατή και πως είχα μια πολύ υγιή σχέση με τον εαυτό
μου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι φυσιολογική αυτή η αίσθηση φόβου.
Βλέπω την ηρεμία των ανθρώπων του πνεύματος και τη ζηλεύω. Νιώθω ότι
ίσως να μην έχω προσδιορίσει καλά αυτά που αυτοί πρεσβεύουν και τους
κάνει να νιώθουν τόση ηρεμία. Ίσως έχω συνδέσει τον μυστικισμό με
κακά πνεύματα, τα οποία ξεπροβάλλουν από παντού και πάντοτε και σε
υπονομεύουν. Το ξέρω ότι είναι κουτό αυτό που λέω, ίσως πρόκειται
για μια αίσθηση που μου δημιούργησε η μέχρι τώρα κουλτούρα μου, αλλά
έτσι νιώθω. Και ενώ διακρίνω ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου να
έλκεται και να θέλει να εντρυφήσει σε αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω
κατά πόσο θα έπρεπε να βάλω τον εαυτό μου σε τέτοιες διαδικασίες. Αν
στην τελική αυτό με ισοπεδώσει ή με τρελάνει. Γιατί, πέρα από την
πλάκα, τα όρια της τρέλας και της λογικής είναι πολύ λεπτά. Βέβαια,
θα μου πείτε πως είναι και κοινωνικά καθορισμένα, αλλά αυτό είναι
μια άλλη υπόθεση... Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως είναι "μακάριος ο
πτωχός τω πνεύματι". Με πονάει και με τσιγκλάει αυτό που λέω, αλλά
για κανέναν και για τίποτα δεν θα έβαζα τον εαυτό μου σε επίπονες
διαδικασίες που θα με σημαδεύανε ψυχοσυναισθηματικά, ούτε και για
χάρη της Γνώσης...!
ΚΙΜΩΝ
[...] Έχετε να μου προτείνετε κάποια βιβλία
σχετικά, τα οποία όμως να απευθύνονται σε σχετικά αρχάριους;
Βάλε τη λέξη «βιβλία» στο ψαχτήρι
αυτής
της σελίδας και θα σου βγάλει τα βιβλία που πρότεινα σε μια άλλη
αλληλογραφία μου.
Αυτή τη στιγμή διαβάζω το "Πολλές ζωές, πολλοί δάσκαλοι" του Μπράιαν
Βάις.
Ναι, κι εγώ το έχω διαβάσει.
Η μετενσάρκωση είναι κάτι καινούριο για μένα, ήδη το
επεξεργάζομαι, δεν ξέρω βέβαια αν θα μπορέσω να το ασπαστώ.
Ω, μα να το ασπαστείς! :-))
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα το αποκλείσω, καθώς η
Αλήθεια απαιτεί πάντα να έχεις το πνεύμα σου και τις κεραίες σου
ανοιχτές.
Έχω ανεβάσει, ως απόδειξη της μετενσάρκωσης, ντοκιμαντέρ για αυτήν
εδώ.
Κάποιες φορές φοβάμαι ότι αυτά που λέτε εσείς οι άνθρωποι
του πνευματισμού, ισχύουν.
Κι εγώ φοβάμαι ότι ισχύουν!
Και λέω "φοβάμαι" γιατί, όπως καταλαβαίνετε, το να
ασπαστώ τελικά κάτι τέτοιο, θα αλλάξει δραματικά τον κόσμο μου και
τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα.
Αλλαγή, που έλεγε κι ο Παπανδρέου.
Ενώ ως τώρα ζούσα στην ασφάλεια της ύπαρξης ενός κόσμου που
αντιλαμβανόμουν και έλεγχα με τις πέντε μου αισθήσεις, τώρα τα πάντα
γύρω μου θα καταρρεύσουν.
Ποια είναι η ασφάλεια που σου προσφέρει αυτός ο κόσμος; Με την
βενζίνη να ανεβαίνει, τους φόρους να ανεβαίνουν, τις τιμές να
ανεβαίνουν, την ανεργία να ανεβαίνει και την πίεσή σου να ανεβαίνει,
και όντας από στιγμή σε στιγμή έτοιμη να πάθεις εγκεφαλικό ή να σε
πετάξουν οι σπιτονοικοκύρηδες έξω ή να σε βρίσει ή απολύσει το
αφεντικό σου ή να σε κερατώσει ο σύζυγός σου, (συγνώμη δηλαδή) αλλά
για ποια ασφάλεια μπορεί να μιλάς; Η μόνη ασφάλεια σήμερα είναι η
Ασφάλεια που σου ζητά ταυτότητα στο δρόμο, που σου ζητά να
αποδείξεις πως δεν είσαι τρομοκράτης.
Νιώθω πως θα μου δημιουργηθεί ένας απροσδιόριστος φόβος,
ήδη ξεκίνησα να τον νιώθω, για όλα αυτά που δεν βλέπω και δεν
γνωρίζω. Θα νιώσω παγιδευμένη σε έναν κόσμο τον οποίο δεν θα μπορώ
να ελέγξω.
Ενώ τον υλικό, μπορείς!...
Και η αίσθηση της αδυναμίας ελέγχου και της ανασφάλειας,
για μένα είναι ισοπεδωτική.
Να ένας καλός λόγος να πάρεις τις αποστάσεις σου από τον κόσμο της
ύλης.
Ως τώρα ένιωθα δυνατή και πως είχα μια πολύ υγιή σχέση με τον εαυτό
μου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι φυσιολογική αυτή η αίσθηση φόβου.
Βλέπω την ηρεμία των ανθρώπων του πνεύματος και τη ζηλεύω. Νιώθω ότι
ίσως να μην έχω προσδιορίσει καλά αυτά που αυτοί πρεσβεύουν και τους
κάνει να νιώθουν τόση ηρεμία.
Όσοι έχουν πραγματική ηρεμία δεν την έχουν γιατί πρεσβεύουν κάτι,
αλλά γιατί άλλαξαν το ίδιο τους το κέντρο, όχι διανοητικά αλλά
οντολογικά. Ένας τέτοιος είναι η Σουάμι Σιβαμούρτι. Ψάξε στο Google
«Σουάμι Σιβαμούρτι» και δες πού και πότε μπορείς να ακούσεις
προγράμματά της. Μια πηγαία και ενεργητική γαλήνη αναβλύζει από
αυτήν, που σου δείχνει πού ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει...
Ίσως έχω συνδέσει τον μυστικισμό με κακά πνεύματα, τα
οποία ξεπροβάλλουν από παντού και πάντοτε και σε υπονομεύουν. Το
ξέρω ότι είναι κουτό αυτό που λέω, ίσως πρόκειται για μια αίσθηση
που μου δημιούργησε η μέχρι τώρα κουλτούρα μου, αλλά έτσι νιώθω. Και
ενώ διακρίνω ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου να έλκεται και να
θέλει να εντρυφήσει σε αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω κατά πόσο θα
έπρεπε να βάλω τον εαυτό μου σε τέτοιες διαδικασίες. Αν στην τελική
αυτό με ισοπεδώσει ή με τρελάνει. Γιατί, πέρα από την πλάκα, τα όρια
της τρέλας και της λογικής είναι πολύ λεπτά. Βέβαια, θα μου πείτε
πως είναι και κοινωνικά καθορισμένα, αλλά αυτό είναι μια άλλη
υπόθεση... Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως είναι "μακάριος ο πτωχός τω
πνεύματι". Με πονάει και με τσιγκλάει αυτό που λέω, αλλά για κανέναν
και για τίποτα δεν θα έβαζα τον εαυτό μου σε επίπονες διαδικασίες
που θα με σημαδεύανε ψυχοσυναισθηματικά, ούτε και για χάρη της
Γνώσης...!
Η διαδικασία έχει και το επίπονο και το
χαρούμενο μέρος της. Αλλά κανένα απ’ αυτά δεν προέρχεται απ’ έξω.
Είναι όλα πράγματα που αναδύονται από μέσα σου. Δεν πρόκειται για
μια μυστικιστική τεχνική που σου επιβάλλεται απ’ έξω και σε
επιβαρύνει περιττά, και την οποία θα μπορούσες να αποφύγεις.
Πρόκειται για τα βάρη που σέρνεις η ίδια μέσα σου. Αυτό είναι το
«δυσάρεστο» μέρος που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Καλούμαστε να
πάρουμε μια απόσταση από τα πράγματα που πιστεύουμε ότι
χρειαζόμαστε, καλούμαστε να αναρωτηθούμε αν πραγματικά τα
χρειαζόμαστε. Χρειάζεσαι το σεξ; Χρειάζεσαι τα γλυκά; Χρειάζεσαι τις
παρέες σου; Χρειάζεσαι τα παιδιά; Όλα αυτά σου δίνουν περισσότερη
χαρά, ή περισσότερη λύπη και βάρος; Αυτή την ερώτηση πρέπει να την
απαντήσεις η ίδια για τον εαυτό σου, και όπου βρίσκεις ότι είσαι
αιχμάλωτη σε μια συνήθεια ή στην ιδέα ότι χρειάζεσαι κάτι, και τα
δεσμά αυτά δεν λειτουργούν προς όφελός σου, τα λύνεις. Είναι με τον
ίδιο τον εαυτό σου που παλεύεις, προκειμένου να ευαισθητοποιηθείς
στις δυνατότητές σου, στα φτερά σου, στη χαμένη σου ευκαιρία να
ζήσεις ελεύθερη, με μια χαρά που αναβλύζει από μέσα σου και δεν
είναι δανεική. Βλέπεις, το θέμα είναι απλά να γνωρίσεις την ψυχή
σου, δεν πρόκειται για το επιπρόσθετο βάρος που θα φέρει τυχόν στη
ζωή σου κάποια περίεργη μυστικιστική πρακτική ή ένας μυστήριος Ινδός
διδάσκαλος. Αν αυτός μας φαίνεται μυστήριος, είναι γιατί είμαστε
ξένοι προς τον ίδιο τον εαυτό μας, γιατί δεν ξέρουμε
τι θέλουμε,
γιατί θέλουμε και
γιατί πρέπει να θέλουμε. Γιατί είμαστε χαμένοι και
σαστισμένοι ανάμεσα στη διαφορά που υπάρχει μεταξύ αυτού που ποθεί
και του ποθουμένου, δηλαδή της οντολογικής απόστασης που υπάρχει
ανάμεσα σε εμάς και στον κόσμο των αντικειμένων και σωμάτων που
πιστεύουμε ότι θα μας κάνει ευτυχισμένους. Γι’ αυτό, για έναν
άνθρωπο στοχαστικό όπως είσαι εσύ, είναι σημαντικό να διαβάζει
πνευματική λογοτεχνία προκειμένου να συνεχίσει να αναρωτιέται. Αν
μπορείς να κρατήσεις την ερώτηση σταθερή μέσα σου, θα αντιληφθείς να
γεννιέται και η απάντηση. Συνέχισε να μου γράφεις. Δεν με ενοχλείς.
Γράφεις ωραία. Είναι για μένα χαρά και τιμή να λαμβάνω γράμματά σου.