8, 9, 10

(8) Αλληλογραφία με την hera1811 σχετικά με το βίντεο
Ασύλληπτα Θαύματα
το οποίο δείχνει ινδουιστικά είδωλα να πίνουν γάλα - ένα σημάδι ότι αποδέχονται τη λατρευτική προσφορά των πιστών)

hera1811
Η ινδουιστική θρησκεία είναι η πιό ειδωλολατρική από τις γνωστές μεγάλες θρησκείες. Για εμάς τους χριστιανούς αυτά τα φαινόμενα είναι ευεξήγητα και απλά: οι θεοί τους είναι πνεύματα (δαιμόνια) τα οποία μπορούν να μιμηθούν θαύματα και να εντυπωσιάσουν. Άχρηστα θαύματα στην ουσία, έργα άκαρπα του σκότους. Ποιόν ωφελούν; Ποιόν σώζουν;

ΚΙΜΩΝ
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτό που βλέπεις είναι αποτέλεσμα διαβολικής ενέργειας; Σου το υπαγορεύει η κρίση σου; Ή απλά κάποιοι σού είπαν να το πιστεύεις και το πιστεύεις; Γιατί αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε ό,τι και να πω δεν θα παίξει διαφορά. Θα συνεχίσεις να μας κατηγορείς, και μάλιστα με τη χειρότερη των κατηγοριών: ότι συνδεόμαστε με το διάβολο. Αλλά αν η πεποίθησή σου είναι αποτέλεσμα κρίσης, τότε μπορούμε να το συζητήσουμε. Μπορούμε να δούμε αν η κρίση αυτή είναι λογική.

hera1811
Οι ίδιοι οι new age και οι υπόλοιποι του χώρου (μαγεία, θεοσοφία, αποκρυφισμός, ρέικι κλπ) παραδέχονται ότι κάποιοι "πνευματικοί δάσκαλοι", "οδηγοί" κλπ τους βοηθούν και τους καθοδηγούν. Τι είναι αυτές οι πνευματικές οντότητες;
Και πώς έχουμε εγγύηση για την ταυτότητά τους;
Όποιος έχει βέβαια τέτοια "χαρίσματα" δεν σημαίνει ότι συνεργάζεται με το διάβολο. Γίνεται και εν αγνοία, συμβαίνει και από άλλες αιτίες (κρυμμένοι φυσικοί νόμοι κλπ) αλλά η ύπαρξη των πνευμάτων είναι γεγονός.

ΚΙΜΩΝ
Για να διευκολύνονται να διαβάζουν και άλλοι, παρακαλώ πάτα το «Απάντηση» του δικού μου μηνύματος όταν απαντάς.
Μου γράφεις ότι, όπως λένε και οι ίδιοι οι άνθρωποι που επικοινωνούν με αυτές τις οντότητες, πρόκειται για πνευματικές οντότητες, όχι για υλικές.
Δεν διαφωνώ.
Ωστόσο, άλλο «κακές πνευματικές οντότητες», δαίμονες που απεργάζονται την πτώση της ψυχής, και άλλο «πνευματικές οντότητες» σκέτα, χωρίς το «κακές».
Αυτό που θέλω να δω είναι η συλλογιστική που σε κάνει να πηγαίνεις από το «πνευματικές οντότητες» στο «κακές πνευματικές οντότητες».

hera1811
Αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε είναι ως γνωστόν ένα πολύ μικρό μέρος της πραγματικότητας και μάλιστα αλλοιωμένο από τις ίδιες τις αισθήσεις και τον εγκέφαλό μας. Υπάρχει και ο πνευματικός κόσμος, αλλά εδώ έχουμε έναν άνθρωπο απέναντί μας και δεν ξέρουμε τι καπνό φουμάρει, παρόλο που τον βλέπουμε, και θα ξέρουμε τι είδους οντότητα είναι ένα πνεύμα που δεν βλέπουμε;
Τη λέξη κακές δεν τη χρησιμοποίησα. Η λέξη διάβολος προέρχεται από το "διαβάλλω", δηλαδή υπονομεύω τη σχέση του ανθρώπου με τον Δημιουργό-Θεό. Αν ένα πνεύμα αντιστρατεύεται τον Θεό, διαβάλλει και το δημιούργημά Του για να το φέρει στο δικό του στρατόπεδο. Τι σκοπό έχει με αυτό, είναι μιά άλλη ιστορία.

ΚΙΜΩΝ
Γράφεις:

"Τη λέξη κακές δεν τη χρησιμοποίησα. Η λέξη διάβολος προέρχεται από το "διαβάλλω", δηλαδή υπονομεύω τη σχέση του ανθρώπου με τον Δημιουργό-Θεό."

Το ίδιο πράγμα λέμε: Εσύ είπες ότι υπονομεύει τη σχέση του με το Θεό, εγώ είπα ότι απεργάζεται την πτώση της ψυχής. Το ίδιο πράγμα λέμε, με τον ίδιο τρόπο καταλαβαίνουμε τη λέξη "κακές".

"Αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε είναι ως γνωστόν ένα πολύ μικρό μέρος της πραγματικότητας και μάλιστα αλλοιωμένο από τις ίδιες τις αισθήσεις και τον εγκέφαλό μας."

Συμφωνώ. Αυτό είναι και κατά μεγάλο μέρος το αντικείμενο του παρόντος ιστοχώρου. Να ευαισθητοποιήσει τους θεατές ως προς αυτό το σημείο, το οποίο τείνουμε να αμφισβητούμε χωρίς να το σκεφτούμε.

"Υπάρχει και ο πνευματικός κόσμος, αλλά εδώ έχουμε έναν άνθρωπο απέναντί μας και δεν ξέρουμε τι καπνό φουμάρει, παρόλο που τον βλέπουμε, και θα ξέρουμε τι είδους οντότητα είναι ένα πνεύμα που δεν βλέπουμε;"

Κοίταξε, κάθε θρησκεία συνδέεται με πνεύματα, αλλά αυτά δεν τα βλέπουν όλοι. Ας πούμε, ο Άγιος Ραφαήλ μπορεί να εμφανιστεί σε κάποιο άτομο και αυτό να τον βλέπει μέρα μεσημέρι με ανοιχτά μάτια, ενώ 200 άνθρωποι γύρω του να μην τον βλέπουν.
Αλλά από το γεγονός αυτό πώς μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι η οποιαδήποτε πνευματική οντότητα, την οποία άλλοι βλέπουν και άλλοι όχι, απεργάζεται τον χωρισμό της ψυχής από τον Θεό;
Το ότι τα πνεύματα της δικής σου θρησκείας είναι καλά, και τα πνεύματα των άλλων θρησκειών είναι κακά (απεργάζονται τον χωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό, την πτώση της ψυχής, ή, για να το πούμε αλλιώς, προσπαθούν να δελεάσουν τον άνθρωπο και να τον κυλήσουν στην αμαρτία) πρέπει να το αποδείξεις σε μια άλλη βάση. Το ότι δεν είναι ορατός από όλους δεν είναι απόδειξη. Ή μήπως θα δικαιολογείτο ένας ισλαμιστής να πει ότι, εφόσον δεν βλέπει ο ίδιος τον Άγιο Ραφαήλ, άρα αυτός είναι δαίμονας;
Μην ξεχνάς ότι τα πνεύματα αυτά τα βλέπουν κάποιοι, όπως και στο χριστιανισμό. Απλά δεν τα βλέπουν όλοι.

hera1811
Ο Θεός θαυματοποιεί, όχι αυτά.
Αυτά εντυπωσιασμό ό,τι κάνουν. Το κάθε παραφυσικό ή ό,τι άλλο θέλεις να το πείς φαινόμενο, κρίνεται από το αποτέλεσμα. Τι άλλο κάνουν οι θεοί των ινδουιστών εκτός από το να πίνουν γάλα (και οι ινδοί να πεινάνε); Ένα γνήσιο θαύμα θα ήταν να τους δώσει τροφή, έστω και σε μια έκτακτη περίπτωση ανάγκης. Να θυμηθούμε το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψωμιών και των ψαριών, για να μην πεινάσουν οι άνθρωποι στην έρημο.

ΚΙΜΩΝ
Για να κάνουμε καλή συζήτηση, θα σε παρακαλούσα όταν μου απαντάς να παραθέτεις πρώτα το απόσπασμα στο οποίο απαντάς. Μου είχες γράψει ότι εφόσον δεν βλέπουμε το πνεύμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε «τι καπνό φουμάρει». Και σου απάντησα ότι συμβαίνει ό,τι και στο χριστιανισμό, δηλαδή κάποιοι τα βλέπουν τα πνεύματα και κάποιοι όχι.
Αποδέχεσαι το επιχείρημά μου ότι λοιπόν από το γεγονός πως το πνεύμα δεν είναι ορατό σε όλους δεν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι είναι και κακό; Αν δεν το αποδέχεσαι, γιατί όχι; Αν το αποδέχεσαι, σε παρακαλώ δήλωσε ότι το αποδέχεσαι και μετά μπορείς να προχωρήσεις και να παρουσιάσεις μια άλλη βάση πάνω στην οποία πιστεύεις ότι θα έπρεπε να στηρίξουμε την πεποίθηση ότι τα πνεύματα του ινδουισμού είναι δαιμονικά.
Ας συζητήσουμε έτσι, με τάξη, γιατί αλλιώς δεν θα οδηγηθούμε κάπου. Θα ξαναγυρίζουμε πάλι στα ίδια, επειδή δεν θα έχουμε τελειώσει με αυτά.

(9) Αλληλογραφία σχετικά με το ίδιο βίντεο («Ασύλληπτα Θαύματα»)

Κάποιος είδε το βίντεο και σχολίασε:
«Εγώ δεν πιστεύω στα θαύματα, απ' όπου κι αν προέρχονται».
Του έγραψα τα εξής:

ΚΙΜΩΝ
Καλά, σεβαστό. Πάντως πώς εξηγείς αυτό που έδειχνε το βίντεο (και παρόμοια τέτοια βίντεο στο Youtube)? Κι όχι μόνο το βίντεο, αλλά τις μαρτυρίες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους -π.χ. οι δημοσιογράφοι- δεν ήταν θρήσκοι; Πάντως ακόμα και οι θρήσκοι τα είχανε χάσει. Γιατί μπορεί να πιστεύεις ότι το άγαλμα στο οποίο προσφέρεις λατρεία αντιπροσωπεύει μια οντότητα που υπάρχει πράγματι σε κάποιο υπερπέραν, αλλά όταν βλέπεις ένα τέτοιο συμβάν να συμβαίνει μπροστά σου, είσαι έτοιμος να βαρέσεις ενέσεις. Εγώ έχω ένα πνευματικό δάσκαλο στην Ινδία και από αυτόν πρωτάκουσα το γεγονός. Έλεγε ότι κάποιο πρωί το τηλέφωνό του άρχισε να χτυπάει σαν τρελό (όπως και όλα τα τηλέφωνα στην Ινδία) από ανθρώπους, γενικά περισσότερο ή λιγότερο πιστούς Ινδούς, που προσπαθούσαν να μάθουν ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟN ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ! Αν υποθέσουμε ότι μπορούσε η πίστη τους να κάνει το γάλα να εξαφανίζεται (που κι αυτό από μόνο του θα ήταν ένα θαύμα), γιατί σταμάτησε το φαινόμενο μετά από κάποιες μέρες ή βδομάδες (φαίνεται ότι δεν σταμάτησε σε όλα τα μέρη ταυτόχρονα); Οι πιστοί (και μη πιστοί) συνέχιζαν να πηγαίνουν στους ναούς να "ταϊσουν το θεό", αλλά έφευγαν απογοητευμένοι...
Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Ινδία συνάντησα κάποιον που μου είπε ότι είχε και ο ίδιος προσφέρει γάλα σε κάποιο άγαλμα εκείνη την περίοδο, και το γάλα εξαφανίστηκε από το κουτάλι. Το έκανε για να πειραματιστεί και είδε ότι πράγματι συμβαίνει. Το άγαλμα αυτό ήταν μάλιστα μέσα σε σπίτι, όχι σε ναό (όπως το τελευταίο άγαλμα στο παρόν βίντεο).
Αν θες να βρεις περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, ψάξε στα Google και Youtube: "Ganesha drinks milk". Στο Google ψάξε τι έγραφαν στις εφημερίδες δημοσιογράφοι που δοκίμαζαν οι ίδιοι να ταϊσουν τα αγάλματα (όπως ένας στο παρόν βίντεο).
Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Αλλά πόσα πράγματα έχουμε μάθει αλήθεια να τα πιστεύουμε και να μην βλέπουμε το θαύμα σε αυτά, απλά και μόνο επειδή μάς είπαν ότι είναι κατανοητά; Πάρε ας πούμε την ενστικτώδη γνώση των ζώων – όπως τα περιστέρια που βρίσκουν τις φωλιές τους. Ή τα πάθη μας, την τρέλα του ανθρώπου – που υποτίθεται ότι δεν είναι παρά κινητικότητα στα κύτταρα. Ή μια μνήμη που σου έρχεται από το παρελθόν, δήθεν εξαιτίας κάποιου ηλεκτρισμού στο κεφάλι.
Και ο θάνατος; Δεν είναι ένα θαύμα ότι ξαφνικά όλα τελειώνουν και εμείς αποχωρούμε; Ούτε καν καύσιμα δεν χρειαζόμαστε.
Μα κι εδώ μαθαίνουμε πως δεν υπάρχει τίποτα αξιοπερίεργο. Έχει κι αυτό κατανοηθεί. Ούτε ταξίδι υπάρχει ούτε ταξιδιώτης.

Ο jokoandalex έγραψε:
Να σου πω όμως κάτι: πώς ξέρουμε ότι δεν είχαν κάτι, π.χ. ένα σωληνάκι για να ρουφάει; Εγώ κάτι τέτοιο σκέφτηκα.

ΚΙΜΩΝ
Τι εννοείς "να ρουφάει"; Τα αγάλματα είναι πηλός ή μάρμαρο. Δεν έχουν ηλεκτρονικό μηχανισμό με φωτοκύτταρα μέσα. Αλλά ας πούμε ότι ήταν κούφια εσωτερικά και το γάλα, υπό κάποιες ειδικές συνθήκες, θα μπορούσε να πέσει μέσα με τη δύναμη της βαρύτητας. Εδώ όμως βλέπεις, ας πούμε, ότι σε κάποιες περιπτώσεις, αν προσέξεις τις σκηνές, τα χείλια βρίσκονται πάνω από το άγαλμα, όχι από κάτω. Δηλαδή το γάλα δεν μπορεί να πέσει μέσα τους λόγω βαρύτητας.Έπειτα, σε διάφορα αγάλματα (αν όχι σε όλα) τα χείλια φαίνονται κλειστά. Ούτε υπάρχει οποιοσδήποτε σωλήνας που να βρίσκεται σε επαφή με το γάλα. Το γάλα το βλέπουμε, καθαρά, μπροστά μας, με το φακό εστιασμένο πολύ κοντά. Έπειτα, κάποια αγάλματα είναι μικρά και πόσο γάλα να χωρέσουν πια, όταν τα ταϊζει εκεί όλη μέρα ο κόσμος; Έπειτα δεν πρόκειται για ένα μόνο άγαλμα, που θα μπορούσε να κατασκευαστεί κάλπικο. Αυτό συνέβαινε σε όλο τον κόσμο. Και γιατί σταμάτησε να συμβαίνει; Ο κόσμος πήγαινε εκεί να ταΐσει το θεό, αλλά ο θεός δεν έπινε και ο κόσμος έφευγε απογοητευμένος.
Υπάρχουν πράγματα στον κόσμο που ξεπερνάνε την αντίληψή μας και τα δικά μας μέτρα. Καταλαβαίνουμε πολύ λίγα από αυτά που συμβαίνουν. Ζούμε σε ένα μικρό κόσμο. Δες, ας πούμε, στο βίντεο "Ανδρομέδιοι - μια εξωγήινη φυλή" πώς ο Collier μιλάει για τεράστια εξωγήινα διαστημόπλοια, στα οποία λέει ότι ο ίδιος έχει μπει, τα οποία είναι πιο μεγάλα από μέσα απ' ό,τι απ' έξω. Αυτό σημαίνει ότι οι κατασκευαστές τους έχουν μια κατανόηση του χώρου που ξεφεύγει από την αντίληψή μας. Και αυτοί που μπορούν να κάνουν ταξίδια στο χρόνο έχουν μια κατανόηση του χρόνου που ξεφεύγει από την αντίληψή μας. Ο Γουίλκοκ μιλάει για αυτό στο βίντεο: "Επιστημονικές αποδείξεις για αρχαία σοφία και 2012".
Καταλαβαίνουμε ότι ο υλικός κόσμος είναι ασύλληπτα πιο μεγάλος απ' ό,τι μπορούμε να αντιληφθούμε. Αλλά και ο πνευματικός κόσμος είναι ασύλληπτα πιο μεγάλος. Ακόμα κι αν πάρεις προσωπικότητες όπως τον Μπετόβεν και τον Σαίξπηρ, ή ακόμα και τον Θεοδωράκη, μας είναι ασύλληπτο ότι μπορούν να κάνουν ό,τι κάνουν. Ο Θεοδωράκης έγραφε μουσική στη φυλακή -όπου δεν είχε χαρτί- και την αποθήκευε το μυαλό του. Το τι παίζει το κάθε όργανο ταυτόχρονα. Φαντάζεσαι; Ή δες, π.χ., το βίντεό μου "Ο Άνθρωπος-Κομπιούτερ", το οποίο δείχνει ένα Γερμανό που κάνει πράξεις γρηγορότερα από κομπιούτερ.  Απλά σου λέει αμέσως το αποτέλεσμα. Και έχει γενικότερα μαθηματική αντίληψη, δεν είναι μόνο θέμα πράξεων.
Τα παραπάνω είναι μερικές ιδέες μόνο, που ίσως σε εμπνεύσουν. Πρέπει να αναρωτιόμαστε, βέβαια, και να μην πιστεύουμε τα πάντα σαν χάνοι. Αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν και πολλά τα οποία θα πρέπει να τεντώσουμε την αντίληψή μας για να καταλάβουμε, καθώς η αντίληψή μας είναι μικρή.
Σε όλους μας βρίσκεται το ένστικτο: να σπάσουμε τους περιορισμούς μας, τους περιορισμούς του νου, του Χώρου και του Χρόνου. Αλλά συνήθως το αντιλαμβανόμαστε πολύ περιορισμένα. Λέμε: "Ε ρε, αν γαμήσω αυτή την γκόμενα, και τι μάγκας θα είμαι!" Και δεν συνειδητοποιούμε ότι το πραγματικό μας κίνητρο είναι να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς μας, να ενωθούμε με την ομορφιά, να ενωθούμε, να μπούμε μέσα, στον απέραντο Χώρο, να συνεχίσουμε την ύπαρξή μας στο Χρόνο (μέσω της τεκνοποίησης).
Τα κίνητρά μας είναι νοητικά και πηγάζουν από τις ελλείψεις της ψυχής. Δεν είναι σωματικά, δεν πηγάζουν από τις ελλείψεις του σώματος. Οι ελλείψεις του σώματος αντικατοπτρίζουν τις ελλείψεις της ψυχής. Μόνο μέσα στο πνευματικό πεδίο βρίσκει ο άνθρωπος αυτό που πραγματικά του λείπει και το οποίο αναζητά. Αλλά πρώτα χρειάζεται να συνειδητοποιήσει τον ίδιο του τον εαυτό, τις επιθυμίες, τα κίνητρα και τα όνειρα.
Τη φύση του ίδιου του του πόθου και του ίδιου του του νου.
Και τότε αρχίζει να ξεδιπλώνεται, να ξεκλειδώνεται, μια άλλη αίσθηση της ίδιας της φύσης.

(10) Αλληλογραφία με τον Saoylis σχετικά με το ίδιο βίντεο («Ασύλληπτα Θαύματα»)

saoylis
Ε και που υπάρχουν τα τόσα πράγματα που δεν ξέρουμε, τι πάει να πει; Εγώ ξέρω ένα, ότι ο Χριστός είναι ο πιο δυνατός από όλους και ό,τι κακό ακούει το όνομά του, τρέμει. Τα άλλα είναι παπαριές.

ΚΙΜΩΝ
Η θρησκεία δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο, όπου οι φίλαθλοι ξελαρυγγίζονται υποστηρίζοντας τη δική τους ομάδα και πού και πού παίζουν και ξύλο κιόλας. Εδώ δεν υπάρχει χαμένος. Αν ο Χριστός είναι καλύτερος από άλλους πνευματικούς δασκάλους, αυτό δεν κάνει εκείνους ένα πρέπον αντικείμενο χλεύης. Στο δημοτικό δεν μας δίδασκαν δάσκαλοι με διδακτορικά και τιμητικά βραβεία. Μας δίδασκαν απλοί δάσκαλοι που όμως είχαν πράγματα να μας προσφέρουν. Εγώ δεν θέλω για τον εαυτό μου τον καλύτερο δάσκαλο, γιατί δεν είμαι ο καλύτερος μαθητής. Ικανοποιούμαι με ένα δάσκαλο της σειράς, απλά και μόνο γιατί γνωρίζω πόσα πράγματα έχει να με διδάξει και πόσα μπορώ να κερδίσω μέσα από τη σχέση μου μαζί του.
Δεν τον συγκρίνω με το Χριστό. Ποιο είναι το νόημα αυτής της σύγκρισης; Η θρησκεία δεν είναι, δεν θα’πρεπε να’ναι, ποδόσφαιρο.
Εμείς οι θρησκευτικοί άνθρωποι κάποτε θα πρέπει να χωνέψουμε ότι η κοινωνία μάς έχει απορρίψει γιατί έχουμε όλο το μυαλό μας στο κακό.
Ακολούθησε το παράδειγμα του Χριστού. Είθε το πρόσωπό του να μην σου χρησιμεύει ως μια αφορμή για να κατηγορείς άλλους.
Στο κάτω-κάτω, ποιος είσαι εσύ για να πεις ότι τα ιερά πρόσωπα των άλλων θρησκειών είναι δαίμονες; Ποια είναι η γνώση σου; Πώς θα μπορούσες να βγάλεις τέτοια κρίση;
Χρέος μας δεν είναι να ψηφίζουμε ποιοι είναι θεοί και ποιοι δαίμονες, αλλά να αφαιρούμε από τα μάτια μας τη μυωπία και από την καρδιά μας τον φανατισμό.

saoylis
Δεν είπα ότι είναι δαίμονες ούτε έβγαλα κρίση ούτε ψήφισα. Είπα ένα πράγμα: ο Χριστός είναι ο καλύτερος από όλους. Και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι ο αληθινός Θεός και ό,τι υπάρχει στο σύμπαν, ό,τι κινείται και δεν κινείται, από αυτόν βγήκε η απόφαση να γίνει και να είναι ό,τι είναι. Από κανέναν άλλον. Autos epitrepei na to thumase.

Ίσως η τελευταία φράση σημαίνει: «Αυτός το επιτρέπει, να το θυμάσαι». Για να είμαι σίγουρος, ζήτησα επεξήγηση αλλά δεν μου δόθηκε. Τότε του έγραψα το ακόλουθο μήνυμα:

ΚΙΜΩΝ
Αν αυτός είναι ο αληθινός θεός, οι άλλοι είναι ψεύτικοι θεοί και αυτοί που τους ακολουθούν είναι πεπλανημένοι. Αυτή δεν είναι η σκέψη;
(Μήπως δεν θέλεις να συζητήσουμε; Γιατί σου ζήτησα μια αποσαφήνιση και δεν μου έστειλες.)

Δεν απάντησε.