Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube

 

 

        Ινδουισμός: Δεν διαμορφώθηκε με βάση την κάστα

         



Η βραχμανική καταπίεση της τελευταίας κάστας έχει συζητηθεί πάρα πολύ τόσο μέσα όσο και έξω από την Ινδία, και το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής (HAF), μαζί με 14 σύγχρονους Ινδούς πνευματικούς διδασκάλους, οι οποίοι καταδικάζουν τις διακρίσεις στη βάση της κάστας, έχει εκπονήσει μια μεγάλη Έκθεση παίρνοντας θέση για το κατά πόσο και με ποιο τρόπο ο ινδουισμός είναι ή δεν είναι υπεύθυνος για τις διακρίσεις αυτές.

Ασφαλώς αυτό είναι ένα μεγάλο, θρησκειολογικό θέμα που έχει δύο πλευρές. Ωστόσο, επειδή συνήθως ακούμε μόνο τη μία πλευρά, μεταφράζω εδώ την άλλη.

Η Έκθεση "Ινδουισμός: Δεν διαμορφώθηκε με βάση την κάστα" υποστηρίζει ότι οι διακρίσεις λόγω κάστας δεν είναι εγγενές κομμάτι του ινδουισμού, ότι είναι ασύμβατες με τη διδασκαλία του, κι ότι σε αυτές έχει αντιταχθεί ένα μέρος του ινδουιστικού κόσμου, περιλαμβανομένων των διδασκάλων του.



                         
Συνοπτική Περιγραφή της Έκθεσης
(πηγή: εδώ)
        Ο Ινδουισμός, ή Σανάτανα Ντάρμα, είναι μια πλούσια και δυναμική συλλογή εκατοντάδων πνευματικών και φιλοσοφικών παραδόσεων που βασίζονται σε ορισμένες ουσιαστικές βασικές αρχές. Η υπερβατική του κατανόηση των υπαρξιακών ερωτημάτων της ανθρωπότητας - το νόημα της ζωής, γιατί είμαστε εδώ, μοίρα ή ελεύθερη βούληση - έχουν οδηγήσει σε έναν βαθύ και παγκόσμιο εναγκαλισμό ινδουιστικών εννοιών όπως ο θρησκευτικός πλουραλισμός, η γιόγκα, ο διαλογισμός, η αγιουρβέδα, η μετενσάρκωση, το κάρμα, ο περιβαλλοντισμός, η Θεά και η χορτοφαγία. Ωστόσο, ενώ οι ινδουιστικές έννοιες συζητούνται όλο και περισσότερο, παράλληλα οι Ινδοί πολίτες, οι Ινδουιστές της διασποράς και πολλοί δυτικοί αναζητητές που επιθυμούν να βυθιστούν στον ινδουιστικό τρόπο ζωής, βλέπουν μια έντονη διχοτόμηση στο τεράστιο χάσμα μεταξύ της θρησκευτικής διδασκαλίας της θειότητας που ενυπάρχει σε κάθε ύπαρξη και της συνεχιζόμενης κοινωνικής πραγματικότητας των διακρίσεων και της ανισότητας σε τμήματα της ινδικής κοινωνίας που βασίζονται στην κληρονομική «κάστα» – μια εντυπωσιακή αντίθεση μεταξύ του "Εγώ είμαι Αυτό" (η εγγενής θειότητα στην κάθε ύπαρξη) και του διαχωρισμού των "ανέγγιχτων".

        Στην παρούσα Έκθεση το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής επιδιώκει να επεξεργαστεί έξι βασικά θέματα:
1. Οι διακρίσεις λόγω κάστας και η κληρονομική ιεραρχία καστών δεν είναι εγγενή στην ινδουιστική θρησκεία.
2. Οι διακρίσεις λόγω κάστας όντως συμβαίνουν σε πολλά μέρη της Ινδίας σήμερα.
3. Οι διακρίσεις λόγω κάστας αντιβαίνουν θεμελιωδώς στη βασική διδασκαλία των ινδουιστικών ιερών κειμένων ότι η θειότητα είναι εγγενής σε όλα τα όντα.
4. Οι σύγχρονοι ινδουιστές πνευματικοί ηγέτες προωθούν ενεργά τις αυθεντικές ερμηνείες των ινδουιστικών ιερών κειμένων, διαβεβαιώνοντας ότι η λύση σε διακρίσεις λόγω κάστας έγκειται στην εφαρμογή βασικών ινδουιστικών διδασκαλιών.
5. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, οι κυβερνητικές πολιτικές και η αστικοποίηση / οικονομική φιλελευθεροποίηση έχουν πραγματοποιήσει τεράστιες αλλαγές στο θέμα της κάστας στη σύγχρονη Ινδία, αλλά το ζήτημα έχει περιπλακεί από την εμφάνιση πολιτικών βασισμένων στις κάστες [οι οποίες διαιωνίζουν την ταύτιση του πληθυσμού με τις κάστες].
6. Οι διακρίσεις λόγω κάστας γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από πολυεθνικές ευαγγελικές και ιεραποστολικές οργανώσεις, των οποίων οι φαινομενικά ανθρωπιστικοί και αναπτυξιακοί στόχοι είναι πολύ συχνά αλληλένδετοι με επιθετικό προσηλυτισμό και αλλαγή θρησκείας. Επίσης, οι διακρίσεις λόγω κάστας είναι ένα ζήτημα το οποίο το κυρίαρχο κράτος της Ινδίας και ο λαός του έχουν αντιμετωπίσει στο παρελθόν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν, οπότε η παρέμβαση από οποιονδήποτε εξωτερικό παράγοντα στις εσωτερικές υποθέσεις της Ινδίας είναι απαράδεκτη και αδικαιολόγητη.


Θέμα 1: Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής επιβεβαιώνει ότι οι διακρίσεις λόγω κάστας δεν είναι, και δεν υπήρξαν ποτέ, εγγενείς στις βασικές διδασκαλίες του Ινδουισμού. Η ινδουιστική ιστορία είναι γεμάτη από λατρευόμενους αγίους οι οποίοι γεννήθηκαν σε κάστες θεωρούμενες "υπανάπτυκτες" (χρησιμοποιείται επίσης η λέξη "κατώτερες") και των οποίων η συμβολή είναι σημαντική. Ο Ινδουισμός έχει επίσης εμπνεύσει πολυάριθμα θρησκευτικά κινήματα μέσα στις χιλιετίες, όπου οι άγιοι έχουν δείξει τον δρόμο στην απόρριψη των διακρίσεων λόγω κάστας και στην ανάδειξη των αιώνιων διδασκαλιών του ινδουισμού για την αληθινή φύση της ανθρωπότητας και τη σχέση της με το Θείο. Οι έννοιες της κληρονομικής κάστας και της ανεγγιχτότητας (κοινωνικός εξοστρακισμός λόγω κάστας) είναι, οι ίδιες, πολύ μεταγενέστερες κοινωνικές εξελίξεις και δεν καλύπτουν όλη την ιστορία του ινδουισμού.

Θέμα 2: Σήμερα, πάνω από 160 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία εμπίπτουν στην κατηγορία των Ταξινομημένων Καστών, που παλιότερα λέγονταν ανέγγιχτοι και θεωρούνται η κατώτερη βαθμίδα της ιεραρχίας των καστών. Παρά τα πολλά χρόνια προσπάθειας "από τα κάτω" και τα βελτιωτικά μέτρα της κυβέρνησης, ένας μεγάλος αριθμός περιπτώσεων δίωξης και άδικης διάκρισης που πλήττουν τις Ταξινομημένες Κάστες καταγράφονται κάθε χρόνο από την κυβέρνηση της Ινδίας. Ενώ η ανεγγιχτότητα έχει γίνει παράνομη εδώ και πολύ καιρό στην Ινδία και έχει σημειωθεί αξιοσημείωτη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατώτερων κλιμάκων της ιεραρχίας των καστών από την απελευθέρωση της Ινδίας και μετά, η κακοποίηση και οι διακρίσεις εις βάρος των Ταξινομημένων Καστών επιμένουν, ιδιαίτερα σε ορισμένα μέρη της αγροτικής Ινδίας. Αυτή η Έκθεση αναγνωρίζει ότι οι διαφοροποιήσεις λόγω κάστας ήταν διαδεδομένες στην ινδική κοινωνία για χιλιετίες και ότι κάποιοι αρχαίοι ινδικοί κοινωνικοί νόμοι και κώδικες χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογήσουν την ιεραρχία και την προκατάληψη της κάστας.

Θέμα 3: Τα εξ αποκαλύψεως ιερά κείμενα του Ινδουισμού, όπως οι Βέδες, δηλώνουν εμφατικά ότι η θειότητα είναι εγγενής σε κάθε άτομο· ότι ο απώτερος σκοπός της ινδουιστικής πνευματικότητας και θρησκείας είναι να γνωρίσεις, να προσεγγίσεις και να βιώσεις αυτή τη θειότητα· και ότι όλες οι σωματικές / κοινωνικές διαφορές (δηλαδή η κάστα, το φύλο, η φυλή κ.λπ.) δεν έχουν καμία σχέση με την ικανότητα του ατόμου να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Πολυάριθμα ινδουιστικά ιερά κείμενα, ηθικοπλαστικές ιστορίες και λόγιοι σχολιασμοί εγκωμιάζουν το sama-drishti - την ικανότητα να βλέπεις κανείς όλα τα όντα ως ίσα μεταξύ τους. Έτσι, οι διακρίσεις λόγω κάστας αντιπροσωπεύουν μια κοινωνική παραμέληση αυτών των βασικών διδαγμάτων του Ινδουισμού, μάλλον παρά ένα εγγενές χαρακτηριστικό της ίδιας της θρησκείας. Η μεταρρύθμιση λοιπόν συνίσταται στο να κλείσεις το χάσμα ανάμεσα στις ινδουιστικές πνευματικές και θρησκευτικές διδασκαλίες αφενός και τις κοινωνικές πρακτικές από την άλλη. Αν και η ινδουιστική κοινωνία δεν είναι μόνη μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων που έχουν δει άδικες κοινωνικές ιεραρχίες, ο Ινδουισμός είναι ξεχωριστός στο ότι βασίζεται στην έννοια της εγγενούς θειότητας όλων των έμβιων όντων και στο ότι η Αλήθεια δεν είναι η αποκλειστική ιδιοκτησία οποιασδήποτε συγκεκριμένης [θρησκευτικής] κοινότητας, οργάνωσης ή ιδεολογίας.

        Ο Ινδουισμός έχει επίσης μια ποικιλόμορφη γραπτή παράδοση, και μικρά τμήματα κειμένων που ονομάζονται Νταρμασάστρας διατύπωσαν κοινωνικούς νόμους, μερικοί από τους οποίους κωδικοποίησαν διακρίσεις λόγω κάστας. Δεν είναι σαφές εάν οι εντολές που βρίσκονται σε αυτά τα κείμενα ήταν κανονιστικές ή αντανακλούσαν τις τότε κοινωνικές πρακτικές ή αμφότερα αυτά. Τα Νταρμασάστρας [κείμενα που αφορούν τους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, το ατομικό, αστικό και ποινικό δίκαιο], είναι πολλά σε αριθμό, συχνά περιέχουν αντιφατικές εντολές μεταξύ τους και μέσα στο καθένα τους, και δεν θεωρούνται "εξ αποκαλύψεως", όπως οι Βέδες. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα Νταρμασάστρας θεωρούνται ότι δεσμεύονται από το χρόνο, τον τόπο και την περίσταση. Στην πραγματικότητα, η παράδοση αυτών των κειμένων ήταν τέτοια που, με το πέρασμα του χρόνου, επανειλημμένα επανερμηνεύονταν και αναθεωρούνταν για να αντικατοπτρίσουν αλλαγές στις κοινωνική, πολιτική και θρησκευτική πραγματικότητα. Με αυτό τον τρόπο, η ινδουιστική κοινωνία δεν δεσμεύεται από κανένα απώτατο ή αμετάβλητο κώδικα κοινωνικού δικαίου και έχει εξελιχθεί και προσαρμοστεί καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής υποστηρίζει αυτή την παράδοση της επανεξέτασης από πνευματικούς και θρησκευτικούς λόγιους και δασκάλους, οποιωνδήποτε διδασκαλιών στα Νταρμασάστρας δεν προάγουν την ισότητα, το σεβασμό και τη δίκαιη μεταχείριση όλων των ατόμων ανεξάρτητα από την κάστα, την τάξη, τη γέννηση και το φύλο.

        Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η ανεγγιχτότητα είναι ένα καθαρά κοινωνικό κακό χωρίς καμία υποστήριξη αυτής στα ινδουιστικά κείμενα και ότι προέκυψε χιλιάδες χρόνια μετά τη σύνθεση των πρώτων Βεδών. Τα Νταρμασάστρας δεν αναγνωρίζουν την έννοια της ανεγγιχτότητας, πόσο μάλλον να την προωθούν.

Θέμα 4: Επειδή οι Ταξινομημένες Κάστες, από τότε που εμφανίστηκε η ανεγγιχτότητα, έχουν στερηθεί την ισότητα, την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη, το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής πιστεύει ότι όλοι οι Ινδουιστές θα έπρεπε να προσπαθήσουν να βοηθήσουν να τερματιστεί αυτό το θλιβερό κεφάλαιο της ιστορίας. Σημαντικό έργο με αυτό το στόχο έχει γίνει διαμέσου των αιώνων από πολλούς ινδουιστές θρησκευτικούς και πνευματικούς ηγέτες, οργανώσεις και άτομα, καθώς και, τις τελευταίες δεκαετίες, από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους ενός σχεδόν αποκλειστικά ινδουιστικού εκλογικού σώματος στην Ινδία. Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής είναι πεπεισμένο ότι το συνεχιζόμενο έργο τους θα οδηγήσει στον τερματισμό της καταπίεσης λόγω κάστας, αν εξασφαλίσουν ότι οι οπαδοί τους ή οι εκλογικές τους περιφέρειες θα υιοθετήσουν μια πιο ισχυρή, συντονισμένη και συγκεντρωμένη προσέγγιση, δεδομένης της έκτασης του προβλήματος. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής παρουσιάζει τις ανεξάρτητες δηλώσεις δεκατεσσάρων επιφανών ινδουιστών θρησκευτικών και πνευματικών ηγετών οι οποίοι κατηγορηματικά απορρίπτουν τις διακρίσεις λόγω κάστας στις ινδουιστικές τους διδασκαλίες και πρακτικές. Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής αισθάνεται μια ηθική και νταρμική υποχρέωση να αποτελέσει μέρος αυτού του συνεχιζόμενου έργου.

Θέμα 5: Είναι επιτακτικό να αναγνωρίσουμε ότι το σύστημα καστών στην Ινδία έχει υποστεί ουσιαστική αλλαγή και ότι κάθε λύση στο πρόβλημα θα πρέπει να γνωρίζει και να διευκολύνει αυτές τις αλλαγές. Η υιοθέτηση μιας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (η οποία εξασφάλισε υψηλότερη πολιτική εκπροσώπηση για τις αριθμητικά ισχυρότερες "υπανάπτυκτες" κάστες), το εκτεταμένο σύστημα εξισορροπητικών νόμων από την κυβέρνηση της Ινδίας, και η αστικοποίηση και η οικονομική ανάπτυξη της χώρας, έχουν στο σύνολό τους επιφέρει μια τεράστια αλλαγή στη δυναμική από την ανεξαρτητοποίηση της Ινδίας το 1947 και έκτοτε, και έχουν συλλογικά οδηγήσει σε δραματικές βελτιώσεις στην κοινωνική και οικονομική κατάσταση πολλών αποκαλούμενων «υπανάπτυκτων» καστών. Ταυτόχρονα, ορισμένες παραδοσιακά "ανεπτυγμένες" κάστες είναι μεταξύ εκείνων που παραμένουν οικονομικά ενδεείς και κολλημένες στη φτώχεια. Η φύση και η έκταση αυτής της αλλαγής ποικίλλει ευρέως μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών καθώς και ανά περιοχή, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι η δυναμική της κάστας και της κοινότητας είναι πολύ πιο πολύπλοκη από τις υπερβολικά απλουστευμένες, δημοφιλείς αντιλήψεις που προτάθηκαν έξω από την Ινδία σχετικά με το "ινδουιστικό σύστημα καστών". "Έτσι, ενώ παραμένουν για να γίνουν περισσότερα, ιδιαίτερα για τις Ταξινομημένες Κάστες, η τεράστια πρόοδος καθώς και η μεταβολή στις δομές ισχύος τις τελευταίες έξι δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της Ινδίας πρέπει να αναγνωριστούν και να προσαυξηθούν.

        Η ταυτότητα με βάση την κάστα στη σύγχρονη Ινδία τροφοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από ένα εκτεταμένο σύστημα κρατικής παρέμβασης μέσω της "πολιτικής κρατήσεων" [το ότι κρατείται ένα ποσοστό επαγγελματικών, πανεπιστημιακών, πολιτικών κλπ θέσεων, για χρήση από τις υπανάπτυκτες κάστες]. Η πολιτικοποίηση για την εξασφάλιση τέτοιων θέσεων έχει γίνει ένας μηχανισμός για την απόσπαση παραχωρήσεων από το κράτος, αλλά, στα περισσότερα μέρη της Ινδίας, το μερίδιο του λέοντος από τα οφέλη των κρατήσεων έχει μέχρι τώρα συγκεντρωθεί σε λιγοστές από τις «υπανάπτυκτες» κάστες, καθιστώντας τες τοπικά κυρίαρχες και ισχυρές, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, και συχνά ασκούσες διακρίσεις έναντι άλλων καστών. Αυτή η δυναμική έχει επίσης οδηγήσει στην αλλόκοτη κατάσταση μερικές φορές κάστες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, καθώς δηλώνουν τον εαυτό τους "πιο υπανάπτυκτες" από τις άλλες.

        Η πολιτική των καστών είναι ένας εξαιρετικά πολύπλοκος παράγοντας στη σύγχρονη Ινδία, και είναι ζωντανός σήμερα ως επί το πλείστον επειδή οι άνθρωποι βλέπουν τη χρησιμότητά της στην κοινωνική και οικονομική εξύψωση, αφενός, και στην πολιτική κινητοποίηση από την άλλη. Οι αντιπροσωπευτικές δημοκρατικές πολιτικές και οι πολιτικές κράτησης επέτρεψαν στις «υπανάπτυκτες» κάστες, συμπεριλαμβανομένων των Ταξινομημένων Καστών [ανέγγιχτοι], να φτάσουν στα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του γραφείου του Προέδρου. Έχουν επίσης παράσχει πολιτική δύναμη σε κάστες που έχουν ιστορικά στερηθεί τέτοιας δύναμης, και έχουν επιτρέψει την εκτροπή των πόρων προς εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας, μαζί με τα οφέλη της κράτησης [ποσοστώσεις σε επαγγελματικές/πολιτικές θέσεις]. Οι συνέπειες, ωστόσο, ήταν η ενίσχυση μάλλον παρά η μείωση της ταύτισης [με τις κάστες] και των διαιρέσεων λόγω κάστας, ιδίως μεταξύ πρώην «υπανάπτυκτων» καστών, και η εκλογή νομοθετών κυρίως με βάση την κάστα αντί για την ικανότητα. Η ταύτιση με την κάστα ενισχύεται επίσης πιότερο μεταξύ των οικονομικά μειονεκτουσών ή φτωχευμένων «ανεπτυγμένων» καστών, οι οποίες βιώνουν δυσαρέσκεια για την έλλειψη πρόσβασης σε εκπαιδευτικές, οικονομικές και πολιτικές κρατήσεις που παρέχονται με βάση την κατώτερη κάστα. Θα ήταν ακριβές να πούμε ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος μιας κοινωνίας που ξεπέρασε την κάστα - όπου η κάστα σου είναι ένα ασήμαντο συνοδευτικό σημάδι σου-, παρεμποδίζεται από τους ίδιους εκείνους πολιτικούς που κακολογούν την κάστα χαρακτηρίζοντάς την ως ένα γκροτέσκο κειμήλιο.

        Η βία που σχετίζεται με τις κάστες οδηγείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες, μάλλον παρά από θρησκευτικούς. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι εντάσεις των καστών συχνά αυξάνονται τον καιρό των εκλογών καθώς οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται το θέμα για να πάρουν ψήφους. Η αδιαχώριστη αλληλεπίδραση αντιτιθέμενων πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούν τα συμφέροντα διαφορετικών καστών, για παράδειγμα των γαιοκτημόνων και των άκληρων εργατών, τροφοδοτεί κι αυτή τις εντάσεις. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η βία δεν συμβαίνει ανάμεσα στις «αναπτυγμένες» κάστες και στις ανέγγιχτες, μα κυρίως μεταξύ των «υπανάπτυκτων» και των ανέγγιχτων, καθώς και μεταξύ των ανέγγιχτων μεταξύ τους. Η βία μεταξύ καστών συμβαίνει επίσης σε μη ινδουιστικές θρησκευτικές κοινότητες, και οι διακρίσεις λόγω κάστας συμβαίνουν σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες σήμερα [στην Ινδία], περιλαμβανομένων των χριστιανικών και των μουσουλμανικών.

Θέμα 6: Το κίνημα για τον τερματισμό κάθε διάκρισης ενάντια στους ανέγγιχτους -ινδουιστές ή άλλους-, είναι σημαντικό. Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής είναι απόλυτα αφοσιωμένο στην επιτυχία του κινήματος και συνεργάζεται με πολλές ομάδες "από τα κάτω" που είναι αφιερωμένες στην εξύψωση των ανέγγιχτων, ιδιαίτερα αυτών που δίνουν έμφαση στην αυτόχθονα αυτοενίσχυση και συμφιλίωση ως μέσο εξάλειψης των διακρίσεων λόγω κάστας.

        Το σύγχρονο κίνημα των Νταλίτ έχει υποστηριχτεί τις τελευταίες δεκαετίες από πολλές χριστιανικές οργανώσεις, με χρηματοδότηση που συχνά έρχεται από την Ευρώπη, την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής επικροτεί εκείνους που παρέχουν αποκλειστικά υλική βοήθεια στους άπορους, αλλά βρίσκει ανήθικα, δόλια και ηθικά κατακριτέα τα κίνητρα εκείνων που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση μέσω προπαγάνδας ενάντια στον ινδουισμό ή που παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια με σκοπό τον προσηλυτισμό. Ενώ το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής επιμένει ότι η αντιμετώπιση των διακρίσεων λόγω κάστας είναι η επείγουσα συλλογική ευθύνη των Ινδουιστών και της Ινδικής Κυβέρνησης, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εγκρίνει χριστιανούς ιεραποστόλους που ψευδώς ισχυρίζονται ότι μια τέτοια διάκριση είναι αδιαχώριστη από τον Ινδουισμό και προωθούν αυτό το επιχείρημα ως πρόσχημα για να "συλλέξουν ψυχές".

        Πρέπει να επισημανθεί ότι ο χριστιανικοί ιεραποστολικοί ισχυρισμοί ότι οι διακρίσεις λόγω κάστας είναι εγγενείς στον Ινδουισμό, κι ότι ο προσηλυτισμός σε άλλες θρησκείες είναι ο μόνος τρόπος για την εξάλειψη του προβλήματος, είναι ολοφάνερα ψευδείς. Είναι δηλωτικό ότι, παρά τους προσηλυτισμούς στον Χριστιανισμό (και σε άλλες θρησκείες), οι ανέγγιχτοι συνεχίζουν να υφίστανται διακρίσεις από "ανεπτυγμένες" κάστες χριστιανών. Ούτε είναι άλλοι Χριστιανοί απαλλαγμένοι από ενδοχριστιανικές διακρίσεις με βάση την εθνότητα, τη φυλή, το φύλο και την τάξη, στην Ινδία και σε άλλα μέρη του κόσμου. Σε περιοχές που κυριαρχούνται πληθυσμιακά από αυτόχθονες και ανέγγιχτους, συντονισμένες προσπάθειες προσηλυτισμού έχουν οδηγήσει σε διαθρησκευτικές διαμάχες μεταξύ των ανέγγιχτων, διότι συχνά συνοδεύονται από την ανοιχτή περιφρόνηση του Ινδουισμού και των θρησκευτικών του πρακτικών και [λόγω αυτού] από την καταπίεση τοπικών πληθυσμών που δεν έχουν προσηλυτιστεί.
        Η παρούσα Έκθεση παρουσιάζει μια δήλωση από έναν αρχηγό κοινότητας ανέγγιχτων στο Chattisgarh της Ινδίας, ο οποίος επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του στον Ινδουισμό ενώ σταράτα απαιτεί τον τερματισμό των κοινωνικών διακρίσεων, καθώς και ένα άρθρο από έναν γνωστό χριστιανό διαθρησκειακό ακτιβιστή σχετικά με τη δυσχερή κατάσταση των Χριστιανών [προσηλυτισμένων] ανέγγιχτων.

        Έχουν γίνει πρόσφατες προσπάθειες για τη λήψη ψηφισμάτων και νομοθεσίας σχετικά με το ζήτημα των διακρίσεων λόγω κάστας σε διεθνή φόρουμ, όπως στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να απορριφθούν έντονα, καθώς συχνά προωθούνται από τα λόμπι των ίδιων διεθνών οργανώσεων που επιδιώκουν να διεξάγουν επιθετικές εκστρατείες προσηλυτισμού.

        Αυτές οι προσπάθειες είναι επίσης σημαντικά παραπλανημένες, καθώς συχνά ταυτίζουν τις διακρίσεις λόγω καστών με τις φυλετικές διακρίσεις όπως αυτές που υπήρχαν στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Όχι μόνο έχουν οι σύγχρονες γενετικές μελέτες δείξει αδιαμφισβήτητα ότι η κάστα δεν συμπίπτει με τη φυλή, μα οι διακρίσεις λόγω κάστας σίγουρα δεν είναι η πολιτική της Ινδικής Κυβέρνησης, όπως ήταν οι φυλετικές διακρίσεις στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής.

        Στην πραγματικότητα, η Ινδική Κυβέρνηση, ένας παραδεδεγμένα κοσμικός θεσμός που αποτελείται κυρίως από Ινδουιστές, έχει θεσπίσει ένα από τα πιο εκτεταμένα συστήματα πολιτικής θετικών διακρίσεων [κρατήσεις θέσεων κλπ] που υπάρχουν οπουδήποτε στον κόσμο. Η παρέμβαση οποιουδήποτε εξωτερικού θεσμικού οργάνου στις εσωτερικές υποθέσεις του κυρίαρχου κράτους της Ινδίας, μιας ζωντανής δημοκρατίας, είναι επομένως απαράδεκτη και αδικαιολόγητη.

Συμπέρασμα
Δεδομένης αυτής της πραγματικότητας, η αντιμετώπιση της κάστας ως αποκλειστικά θρησκευτικού ζητήματος είναι λανθασμένη, κι είναι συχνότερα μέσο απαξίωσης του ινδουισμού μάλλον παρά αναζήτησης μιας αποτελεσματικής λύσης σε ένα κοινωνικό πρόβλημα. Η εξάλειψη των διακρίσεων λόγω κάστας δεν είναι μόνο μια ευθύνη για την ινδουιστική κοινωνία (καθώς και για άλλες θρησκευτικές παραδόσεις στην Ινδία), αλλά και για τους πολιτικούς θεσμούς και τους τρεις κλάδους εξουσίας της πολιτειακής και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Είναι απαραίτητη η αποτελεσματική μεταρρύθμιση των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και η αυστηρή επιβολή των ήδη υφιστάμενων νόμων, και η Ινδική Κυβέρνηση κι οι κρατικές και τοπικές Αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι η διεξαγωγή της πολιτικής και η εφαρμογή των κρατήσεων θα διαδώσουν οικονομικά και εκπαιδευτικά οφέλη σε όλους τους Ινδούς, άσχετα από την κάστα τους, με τρόπο που να συμβάλλει στην τελική ανάδυση μιας κοινωνίας ελεύθερης από διακρίσεις λόγω καστών.
https://www.Ι.Ι.Α.site.org/media/pr/not-cast-caste-big-picture-and-executive-summary 

-------------

          Δηλώσεις Ενάντια στις Διακρίσεις λόγω Κάστας από Επιφανείς
              Θρησκευτικούς και Πνευματικούς Ηγέτες του Ινδουισμού


Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής πιστεύει ότι οι περισσότεροι σημαντικοί θρησκευτικοί ή πνευματικοί ηγέτες και οργανώσεις του ινδουισμού δεν υποστηρίζουν τις διακρίσεις λόγω κάστας και την κληρονομική κάστα. Ωστόσο, ο Ινδουισμός συχνά κατηγορείται ως μείζονα αιτία του προβλήματος της κάστας στην Ινδία. Ως εκ τούτου, από το 2007 έως το 2010, το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής ζήτησε από εξέχοντες πνευματικούς και θρησκευτικούς ηγέτες του Ινδουισμού να παρέχουν τα εξής (επιλέξτε εδώ για να δείτε την επιστολή που εστάλη στους ηγέτες):

1. Μια σαφή δήλωση κατά των διακρίσεων λόγω κάστας και κατά μιας κληρονομικής κοινωνικής ιεραρχίας
2. Υλικό από τις ινδουιστικές Γραφές που υποστηρίζει αυτή τη θέση
3. Περιγραφή των δικών τους προσπαθειών να προωθήσουν την ενσωμάτωση στην ινδική κοινωνία και την ανοδική κινητικότητα της κατώτατης κάστας
4. Επιπρόσθετη εξήγηση για τις αιτίες, την τωρινή κατάσταση και τις λύσεις του προβλήματος των καστών.

         Το Ίδρυμα Ινδουιστών της Αμερικής είναι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσει τις Δηλώσεις από 14 εξέχοντες θρησκευτικούς και πνευματικούς ηγέτες και οργανώσεις του ινδουισμού που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του Ιδρύματος Ινδουιστών της Αμερικής. Η συμπερίληψη αυτών των δηλώσεων δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως έγκριση ή συμφωνία με το περιεχόμενο της παρούσας Έκθεσης του Ιδρύματος. Ενώ ορισμένες από αυτές τις Δηλώσεις υποβλήθηκαν ανεξάρτητα από την εξέταση από αυτούς [τους ηγέτες] του προσχέδιου Έκθεσης του Ιδρύματος, αρκετοί ηγέτες και οργανώσεις εξέτασαν το προσχέδιο Έκθεσης και υπέβαλαν λεπτομερείς παρατηρήσεις εκτός από την υποβολή των δικών τους δηλώσεων. Παρακαλούμε κάντε κλικ στο όνομα του ηγέτη ή της οργάνωσης για να διαβάσετε τις Δηλώσεις.

         [Ακολουθούν τα ονόματα των δεκατεσσάρων διδασκάλων μαζί με τις δηλώσεις τους. Κάποιες δηλώσεις θα εμφανιστούν πιο κάτω στο παρόν κείμενο.]



                           
Ινδουισμός και Σύστημα Καστών

[πηγή: «Ινδουιστική Ιστοσελίδα» (hinduwebsite.com)
Προοίμιο: Το άρθρο με τίτλο "Ινδουισμός και Σύστημα Καστών" ισχυρίζεται ότι μείζονες αρχαίες ινδουιστικές Γραφές δεν υποστηρίζουν τις διακρίσεις. Μεταφράζεται απόσπασμα.]


Μη βεδικός χαρακτήρας του συστήματος καστών
Οι βεδικοί ιερείς δεν έφεραν μαζί τους το σύστημα των καστών. Οι άνθρωποι της πρώιμης βεδικής εποχής είχαν μια ευέλικτη κοινωνική οργάνωση στην οποία μπορούσαν να αλλάξουν εύκολα το επάγγελμά τους. Διαφορετικά μέλη της ίδιας οικογένειας ασκούσαν διαφορετικά επαγγέλματα. Αλλά καθώς ήρθαν σε επαφή με εχθρικές φυλές και ανταγωνιστικές παραδόσεις, κατέφυγαν στο σύστημα καστών για να διατηρήσουν την ταυτότητά τους ως ομάδας. Κάποιο είδος κάστας ήταν ήδη της μόδας στην αρχαία Ινδία, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα οι βεδικοί άνθρωποι υιοθέτησαν για να διατηρήσουν τη φυλετική τους καθαρότητα και τη γενεαλογία τους. Αυτό είναι προφανές από το γεγονός ότι σε ολόκληρη την Ριγκ Βέδα [την αρχαιότερη Βέδα] δεν υπάρχει αναφορά στο σύστημα καστών, εκτός από το Πουρούσα Σούκτα, το οποίο πολλοί μελετητές θεωρούν μεταγενέστερη παρεμβολή.

Η κάστα στην ινδουιστική μυθολογία (στα θρησκευτικά κείμενα)
Στην ινδουιστική μυθολογία βρίσκουμε άνδρες κατώτερων καστών να ανεβαίνουν σε θέσεις σημαίνουσες και ισχυρές. Μερικοί σημαντικοί χαρακτήρες στα έπη Ραμαγιάνα και Μαχαμπαράτα ανήκαν σε κατώτερες κάστες. Ο (θεάνθρωπος) Κύριος Ράμα βοηθιόταν κυρίως από ανθρώπους ταπεινής καταγωγής, που ζούσαν στα δάση και αγνοούσαν τις Βεδικές Γραφές. Ο ίδιος ο (θεάνθρωπος) Κύριος Κρίσνα ανατράφηκε από μια οικογένεια βοσκών. Το ίδιο και ο Μπαλαράμα, ο θετός αδελφός του, ο οποίος μερικές φορές περιλαμβάνεται στον κατάλογο των δέκα ενσαρκώσεων του θεού Βίσνου. Μόνο τρεις ή τέσσερις από τις δέκα ενσαρκώσεις του θεού Βίσνου προέρχονταν από υψηλότερες κάστες. Από τις δέκα μόνο μία, η ενσάρκωσή του ως Βάμανα, ανήκει στην κάστα των βραχμάνων. Ο (θεάνθρωπος) Ράμα, ο Παρασουράμα και ο Βούδας ανήκουν στην κάστα των πολεμιστών, ενώ άλλες ενσαρκώσεις, όπως αυτές του ψαριού, της χελώνας, του αγριόχοιρου και του μισού ανθρώπου-μισού λιονταριού είναι στην πραγματικότητα ζωικές ενσαρκώσεις, που με άλλα λόγια σημαίνει "μόνο μια φορά γεννημένοι" [όχι "αναγεννημένοι", δηλαδή βραχμάνοι] , ακριβώς όπως και οι κάτοικοι των δασών [ζώα] που βοήθησαν τον Κύριο Ράμα στη μάχη του ενάντια στον δαίμονα βασιλιά Ράβανα.
         Πολλοί αρχαίοι σοφοί και άγιοι προέρχονταν επίσης από ταπεινό υπόβαθρο. Ο Παρασουράμα ήταν κληρονομικά βραχμάνος, αλλά ήταν στρατιώτης στο επάγγελμα. Ο Βισβαμίτρα ήταν στρατιώτης κληρονομικά, αλλά ασκούσε ασκητικές σκληραγωγίες όπως ένας βραχμάνος και έγινε ένας μεγάλος σοφός. Ο σοφός Παρασάρ, ο διάσημος νομοθέτης, ήταν ο γιος ενός απόκληρου (της κατώτατης κάστας). Ο σοφός Βασίστα είχε μητέρα μια πόρνη, ενώ ο σοφός Βυάσα, ο αρχικός συγγραφέας της Μαχαμπαράτα, γεννήθηκε στην οικογένεια ενός ψαρά. Ο σοφός Βαλμίκι, ο αρχικός συγγραφέας του έπους Ραμαγιάνα [το διάσημο έπος για τη ζωή του θεανθρώπου Ράμα] προερχόταν από μια οικογένεια ιθαγενών που ήταν παραδοσιακοί κυνηγοί. Κάποιοι συνθέτες των ύμνων των Βεδών και των Ουπανισάδων ανήκαν σε κάστες είτε κατώτερες είτε μεικτές. Ο Σατυακάμα Τζάμπαλα ήταν γιος μιας πόρνης που δεν μπορούσε να του πει ποιος ήταν ο πατέρας του. Ο Κάρνα, ο διάσημος χαρακτήρας της Μαχαμπαράτα, ανατράφηκε από οικογένεια χαμηλής κάστας, ενώ ο Ντρόνα, δάσκαλος των αδερφών Πάνταβα [των πρωταγωνιστών του διάσημου έπους της Μαχαμπαράτα], ήταν βραχμάνος στην κάστα αλλά αρίστευε στις πολεμικές τέχνες.

Η ανάπτυξη του άκαμπτου συστήματος καστών
Η κοινωνία της εποχής της Ριγκ Βέδα είχε ένα ευέλικτο σύστημα καστών το οποίο επέτρεπε στα άτομα να αλλάζουν τις κάστες τους, αν χρειαζόταν. […]




---------------------
              
               
Ινδουισμός: δεν διαμορφώθηκε με βάση την κάστα
Δηλώσεις ενάντια στις κάστες από διεθνώς γνωστούς διδασκάλους του ινδουισμού

         Να κάποια παραδείγματα δηλώσεων:


1.
Η ειρήνη και η πρόοδος μπορούν να συμβούν μόνο μέσω συμφιλίωσης και μεταρρύθμισης. Η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να συμβεί μέσα από το θυμό ή το μίσος. Χρειαζόμαστε ένα ήρεμο και ξεκάθαρο νου, και μια συμπονετική προσέγγιση, μαζί με την ολόψυχη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών. Οι Γραφές δεν υποστήριζαν την κληρονόμηση των καστών, μα οι ίδιες οι κάστες (στην απλή τους ύπαρξη) διαμορφώνονται από επαγγελματικές και έμφυτες τάσεις. Τέτοιου είδους συστήματα κυριαρχούν σε όλες τις πολιτισμένες κοινωνίες και σε κάθε πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, μόνο γιατροί αποτελούν μέρος μιας Ιατρικής Ένωσης. Είναι το ίδιο με άλλα επαγγέλματα, είτε πρόκειται για δικηγόρους είτε για στρατιωτικούς.

         Η ανάγκη της εποχής μας είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι το να γεννιούνται σε μια συγκεκριμένη κάστα δεν είναι κατάρα και ότι οι διακρίσεις λόγω κάστας δεν δικαιώνονται από τη θρησκεία. Ο κάθε Ινδουιστής πρέπει να πληροφορηθεί ότι πολλά από τα ιερά κείμενα που διαβάζει γράφτηκαν από τους Νταλίτ [τελευταία κάστα]. Ιστορικά, πολλοί από τους σεβαστούς σοφούς ήταν Νταλίτ. Η συμβολή των Νταλίτ στην ινδουιστική πνευματική λογοτεχνία είναι αξιέπαινη. Για παράδειγμα, ο αφηγητής των Πουράνα, ο Σούτα Μαχαρίσι, ήταν ένας Νταλίτ. Ο σοφός Σάμπαρα, γεννημένος σε μια οικογένεια της κατώτατης κάστας, ήταν ιδιαίτερα σεβαστός ως λόγιος και σοφός. Ο σχολιασμός του των Βεδών μελετάται από τους γνωστότερους λόγιους των Βεδών. Η σημερινή γενιά των ανώτερων καστών δεν εκτίθεται σε αυτές τις πληροφορίες και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, στα χωριά, οι άνθρωποι συνεχίζουν να επιδίδονται σε διακρίσεις λόγω κάστας.
Εάν η κάστα ήταν πάντα τόσο άκαμπτη, δεν θα είχες πολλούς αγίους, βασιλιάδες ή επιχειρηματίες γεννημένους σε οποιαδήποτε κάστα. Περισσότεροι από τους μισούς ηγέτες της Ινδίας πριν από την ανεξαρτητοποίησή της από τη Βρετανία ήταν από τις κατώτερες κάστες. Ήταν την τελευταία περίοδο της κατοχής της Ινδίας από τους Μογγόλους και κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής, που το σύστημα των αστών επιδεινώθηκε περαιτέρω και πήρε μια απάνθρωπη στροφή. Αν πάτε σε οποιοδήποτε ναό του Σίβα θα βρείτε τα αγάλματα εξήντα τριών αγίων. Πολλοί από αυτούς κατάγονταν από την κατώτατη κάστα και λατρεύονταν από τους βραχμάνους.
Κάθε πρωί, η πρώτη λατρεία της ημέρας στο ναό Τιρουπάτι προσφέρεται από την κάστα των ανέγγιχτων. Θα ήταν καλό να αρχίσουμε αυτή την πρακτική σε άλλους ναούς όπου υφίστανται διακρίσεις. Οι καταπιεστές πρέπει να διδαχθούν ότι αυτά που ισχυρίζονται ότι είναι δικά τους έχουν σημαντικές συνεισφορές από τους Νταλίτ. Όπως έχει επισημάνει ορθά ο Μαχαρίσι Νταγιάναντα, ο Σρι Αουρομπίντο και πολλοί άλλοι, οι θρησκευτικές πρακτικές έχουν απομακρυνθεί από τη φιλοσοφία τους.

         Είναι ατυχές ότι άνθρωποι χωρίς ορθή γνώση των Γραφών απλά παραθέτουν από το Μάνου Σμρίτι, που είναι απλά ένας κώδικας δεοντολογίας που δόθηκε από έναν βασιλιά. Είναι λυπηρό ότι οι άνθρωποι έχουν απορρίψει την υποκείμενη φιλοσοφία και επέτρεψαν τη συνέχιση των ασυνείδητων πρακτικών. Είναι καιρός αυτό να αλλάξει. Το μεγαλύτερο από τα έπη, η Ραμαγιάνα, γράφηκε από έναν Νταλίτ. Πώς μπορούν οι Νταλίτ να παρατήσουν την πολύτιμη κληρονομιά τους και να επιτρέψουν σε λίγους στενόμυαλους ορθόδοξους να κυριαρχήσουν; Δεν είναι μόνο η κοινότητα των Νταλίτ που αγωνίζεται για τα δικαιώματά της· πολλοί άνθρωποι ανώτερης κάστας εργάζονται και αγωνίζονται υπέρ αυτών. Ας μην ξεχνάμε ότι το [πνευματικό] όνομα Αμπεντκάρ δόθηκε στον Μπιμράο Σαχέμπ από τον δάσκαλό του που ήταν βραχμάνος [δηλαδή τον δέχτηκε ως μαθητή, αν και ήταν κατώτατης κάστας]. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι των ανώτερων καστών καταπιεστές και η θρησκεία σίγουρα δεν επικυρώνει την καταπίεση. Ο φαύλος κύκλος του μίσους και της εκδίκησης προωθείται για πολιτικά οφέλη.

         Για την ειρήνη και την πρόοδο, πρέπει να υπάρξει συμφιλίωση και μεταρρύθμιση.
         Σρι Σρι Ράβι Σάνκαρ , Ίδρυμα Τέχνης της Ζωής
         https://www.hafsite.org/media/pr/caste-statement-sri-sri-ravi-shankar 

-----------
2.
«Πιστεύετε ότι θα έρθει μια μέρα όπου όλοι οι Ινδουιστές θα πουν με μια φωνή "ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ"; Τι θα πρέπει να γίνει από κοινωνικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς μεταρρυθμιστές για να επιτευχθεί αυτό;»

Ναι. Είμαι πολύ θετικός και αισιόδοξος σχετικά με αυτό. Νομίζω όντως ότι θα έρθει η μέρα όπου όλοι θα είμαστε ενωμένοι. Ο Θεός Ράμα έχτισε γέφυρες μεταξύ ανθρώπων και ανθρώπων, ζώων και ανθρώπων, ζώων και ζώων. Έχτισε γέφυρες ακόμα και προς τους δαίμονες [καθώς πήγαινε να τους πολεμήσει]! Πρέπει να πάρουμε αυτό το παράδειγμα και οι κοινότητες να αρχίσουν να χτίζουν γέφυρες μεταξύ διαφορετικών καστών και διαφορετικών κοινοτήτων.

         Το πρόβλημά μας είναι το εγώ μας. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που εμποδίζει την ενότητά μας. Κοιτάξτε το "εγώ" [στα αγγλικά: "I" ]. Όπου κι αν βρίσκεται, πάντα είναι κεφαλαίο [στέκεται ψηλά και περήφανα], είτε στην αρχή της πρότασης, στη μέση είτε στο τέλος. Το Εγώ ( Ι ) είναι πάντα κεφαλαίο, και συμβολίζει το εγώ μας. Αυτό το κεφαλαίο "εγώ" ( Ι ) είναι ένα σύνορο, ένα όριο, ένας τοίχος μεταξύ μας. Τα εγώ μας φράσσουν το δρόμο της ενότητάς μας – είτε πρόκειται για το εγώ το προσωπικό μας, είτε για την ανωτερότητα της ιδιαίτερης κάστας ή της κοινωνίας μας.
        Το κλειδί είναι να λυγίσουμε το εγώ μας. Πρέπει να λυγίσουμε το "εγώ" ("Ι") και να το κάνουμε από κατακόρυφο οριζόντιο. Όταν το "εγώ" γίνει οριζόντιο, τότε μπορεί να χρησιμεύσει ως γέφυρα μεταξύ ανθρώπων, οικογενειών, κοινοτήτων και εθνών.

        Οι πνευματικοί ηγέτες μπορούν να διδάξουν στους ανθρώπους να χτίζουν γέφυρες και να ενωθούν. Γι' αυτό κάνουμε αυτή την εκδήλωση (Vishwa Dharma Prasaar Yatra). Ταξιδέψαμε σε όλο τον πλανήτη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Καραϊβική, στην Ευρώπη, στη Ρωσία, στην Αφρική, στη Νοτιοανατολική Ασία και στον Ειρηνικό, εξαπλώνοντας το μήνυμα "ο κόσμος είναι μια οικογένεια".

        Έχουμε δει ότι όλοι θέλουν να ενωθούν. Όλοι θέλουν να είναι μαζί. Όλοι θέλουν να είναι ειρηνικά. Είμαι βέβαιος ότι αυτό το μήνυμα και η αποστολή θα ανθίσει και θα αναπτυχθεί, και ότι παντού οι άνθρωποι όλων των θρησκειών -όχι μόνο οι Ινδουιστές- θα ενωθούν μαζί ως μια ενιαία οικογένεια.
Σουάμι Τσιτάναντα Σαρασουάτι , Ιδρυτής του Ιδρύματος Ινδικής Κληρονομιάς, πρόεδρος και καθοδηγητής της πνευματικής κοινότητας Parmarth Niketan στο Ρισικές της Ινδίας
https://www.hafsite.org/media/pr/caste-statement-swami-chidanand-saraswati 
----------------
3.
Είναι μια τραγική ειρωνεία ότι ο Ινδουισμός, του οποίου τα ιερά κείμενα περιέχουν εκπληκτικές περιγραφές της ενότητας της Ύπαρξης και του ενιαίου υπόβαθρου όλων των έμβιων όντων, θα έπρεπε επίσης να είναι τόπος διακρίσεων λόγω κάστας. Ήδη από την ίδρυσή του, το Τάγμα Ραμακρίσνα έχει αντιταχθεί στις τέτοιες διακρίσεις, υπηρετώντας όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις στη βάση κάστας, θρησκείας ή φυλής. Οι ινδουιστικές παραδόσεις επιβεβαιώνουν ότι το Θείο ενοικεί στην καρδιά του κάθε όντος. Γνωρίζοντας ότι αυτό είναι αλήθεια, όσοι είναι στις ινδουιστικές παραδόσεις θα πρέπει να ενωθούν για να καθαρίσουν την κηλίδα αυτής της μακρόχρονης αδικίας.
Πραβρατζίκα Βρατζαπράνα (γνωστή λόγια και συγγραφέας για τον ινδουισμό, μυημένη και ζώσα σε μοναστήρι στην Ένωση Βεδάντα Νότιας Καλιφόρνιας)
https://www.hafsite.org/media/pr/caste-statement-pravrajika-vrajaprana