Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube

 

• ΑΤΙΑ/εξωγήινοι
• Xριστιανισμός
• Iνδική πνευματικότητα / γιόγκα
• Lifestyle (τρόπος διαβίωσης)
• Mεταφυσικές ικανότητες
• Παγκοσμιοποίηση
• Θαύματα
• Μετενσάρκωση
• Πολεμικές τέχνες (πάλη με τη δύναμη του νου και μόνο, όπως στο Matrix)
• Επιστήμη και πνευματικότητα
• Επιστημονικές απάτες
• Αιθερικό σώμα
• Ψυχολογία
• Μεταθανάτιες εμπειρίες
• Ιπτάμενα ανθρωποειδή
• Χορός, Βιβλία, Υγεία, Οικολογία, Ζωγραφική, Μουσική
• Επιδείξεις υπνωτισμού
• Ελληνική αρχαιότητα
• Άγγελοι και Πλειάδιοι
• Απανθίσματα

 

Νίκησε την αρνητικότητα
(βίντεο και συζήτηση)

          βίντεο

                  1η  Συζήτηση σχετικά με το βίντεο

Τι είναι αληθινό
Μεγάλη διαφορά η αυτοκτονία απο το μαρτύριο. Το μαρτύριο το δέχεσαι εάν σου πουνε να αρνηθείς τον Χριστο και να γινεις π.χ μουσουλμάνος. Αυτο που εκαναν οι βουδιστές μοναχοι ειναι αυτοκτονία. Τι παει να πει υπαρχουν δύσκολες συνθήκες και θα δωσω τελος στην ζωη μου; Εγω δεν θα δώσω λογαριασμό για το τι κάνουν οι αλλοι. Λυπάμαι που το λεω αλλα αυτο ειναι αυτοκτονία και, εαν υπαρχει κάποια θρησκεία που να λεει οτι μπορεις να βαλεις τελος στην ζωη σου όποτε θες για να γλιτώσεις απο τα βασανα αυτης της ζωης, τοτε ειναι επικίνδυνη, και μονο ο εξω απο εδω μπορει να την εχει φτιαξει. Ελπιζω να μην το παρει κανενας στα σοβαρα αυτο το βιντεο και δωσει τελος στην ζωη του νομίζοντας οτι θα γινει και μαρτυρας με αυτον τον τρόπο.

Κίμων
Σε τι αναφέρεσαι; Είδες κάποιον στο βίντεο να δίνει τέλος στη ζωή του λόγω δύσκολων συνθηκών; Ποιον; Σε ποιο χρόνο, να το δω κι εγώ.

Τι είναι αληθινό
Για τους βουδιστές μοναχους μιλαω που βαζανε φωτια τους εαυτούς τους. Εαν αυτο δεν ειναι αυτοκτονια, τοτε τι ειναι; Στο 10.50 μιλαει ξεκαθαρα για αυτοκτονια. Ειναι σαν να λεμε, θα παω να κανω μετάνοιες σε ολους του δρομους του Αγιου Ορους και μετα θα βαλω φωτια στον εαυτο μου. Αυτο δεν λέγεται μαρτύριο αλλά αυτοκτονία. Έχουν πεσει και μοναχοι σε τέτοια πλανη και αυτοκτόνησαν νομίζοντας οτι θα γινουν μάρτυρες. Αλλά το καλο με την ορθοδοξια ειναι οτι τα καταδικάζει τέτοια περιστατικά, με τον βουδισμό δεν ειμαι σιγουρος.

Κίμων
Δεν μου απάντησες όμως. Σε ρώτησα: "Είδες κάποιον στο βίντεο να δίνει τέλος στη ζωή του λόγω δύσκολων συνθηκών; " Αν θες μπορείς να μου απαντήσεις.

Τι είναι αληθινό
Στο 18.50 λεπτο, εσυ γραφεις οτι αυτοκτόνησε γιατι δεν υπήρχε ισότητα μεταξι χριστιανών και βουδιστών... Μπορει να ηταν αλήθεια αλλά ο χειρότερος τροπος για να πολεμήσεις κατι ειναι να αυτοκτονήσεις. Πχ ποσα παιδια εχουν πεσει θύματα μπόουλιγκ και εχουν βαλει τελος στην ζωη τους γιατι νομίζοντας οτι ετσι θα αλλάξει ο κοσμος γύρω του. Και ομως δεν αλλάζει τιποτα, ολο και περισσότερα ειναι τα κρούσματα βιας, οπως συνέβη και με αυτην την κοπελα που την βιαζε ο παπας με την παπαδια και δεν αντεξε και αυτοκτόνησε. Τι θα γινει τωρα που αυτοκτόνησε; Σαφως και ειχε ψυχολογικά προβλήματα που εμεις δεν μπορουμε να τα καταλάβουμε. Αλλά οπως ειπα η λύση δεν ειναι η αυτοκτονία. Οι παιδεραστές θα συνεχίσουν να υπαρχουν δυστυχώς.
σύνδεσμος

Κίμων
Σε ρώτησα: "Είδες κάποιον στο βίντεο να δίνει τέλος στη ζωή του λόγω δύσκολων συνθηκών;" Μου απαντάς αναφερόμενος στους βουδιστές που αυτοκτόνησαν ως διαμαρτυρία στην προσπάθειά τους να ρίξουν ένα άδικο καθεστώς. Και προσθέτεις την ιστορία της κοπέλας που ο παπάς την βίαζε και αυτή αυτοκτόνησε. Αυτή αυτοκτόνησε λόγω δύσκολων συνθηκών. Ο βουδιστής όχι. Ο βουδιστής αυτοκτόνησε για να ρίξει ένα άδικο καθεστώς.

Τι είναι αληθινό
Το αδικο καθεστως για εμενα λεγεται δυσκολία συνθηκών, και η αυτοκτονία λεγεται αυτοκτονία και οχι μαρτυριο. Εγω την κοπελα μπορω να την δικαιολογήσω περισσότερο απο ό,τι τους μοναχους, που αυτοκτονούσανε για γελοίους λογους. Και μαλιστα λεει οτι και ο βουδισμός πρεπει να εχει τους μάρτυρές του. Όχι, αυτο δεν ειναι μάρτυρες ρε παιδια, αυτοι βαλανε στον εαυτο τους φωτια και δεν τους κυνηγούσε κάποιος να τους σκοτώσει απο οσο κατάλαβα, αρα μιλαμε καθαρα για αυτοκτονια. Μαρτυριο θα ηταν εάν τους κυνηγούσανε οι χριστιανοί για να τους κανουν με το ζορι χριστιανούς και αυτοι προτιμούσαν τον θανατο απο το να αρνηθούνε την πιστη τους.

Κίμων
Οι μοναχοί δεν αυτοκτόνησαν για γελοίους λόγους. Συνέβαινε βίαιος προσηλυτισμός στο χριστιανισμό και η αυτοκτονία ήταν ένα είδος ειρηνικής διαμαρτυρίας που αποσκοπούσε στη δημιουργία παγκόσμιας κατακραυγής ενάντια στην κατάσταση. Η ειρηνική πίστη του βουδισμού δεν επέτρεπε στους μοναχούς να πάρουν τα όπλα ενάντια στους χριστιανούς, έτσι αυτό ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν για να διαφυλάξουν την βουδιστική πίστη στη χώρα τους ενάντια στην βίαιη χριστιανική επέλαση. Θυσιάστηκαν για την πίστη τους.
         Οι παρακάτω ιστορικές πληροφορίες είναι από τις ακόλουθες πηγές:
         1) Πέθανε για την Ειρήνη: η Δολοφονία του Τζον Κένεντυ, Google Books
         2) Thích Quảng Đức [ο μοναχός που το βίντεο δείχνει ότι αυτοπυρπολήθηκε], Wikipedia
         3) Η Βουδιστική Κρίση [του Νότιου Βιετνάμ] , Wikipedia

                       Π α ρ α θ έ σ ε ι ς

Γενικά για τον μοναχό Quảng Đức
Ο Quảng Đức (1897-1963) ήταν ένας βιετναμέζος μοναχός του βουδισμού Μαχαγιάνα που αυτοπυρπολήθηκε σε πολυσύχναστη διασταύρωση της Σαϊγκόν στις 11 Ιουνίου 1963. Αυτό το έκανε ως διαμαρτυρία για τη δίωξη των βουδιστών από την κυβέρνηση του Νότιου Βιετνάμ υπό την ηγεσία του Ντιεμ. […] Οι φωτογραφίες της αυτοπυρπόλησης γρήγορα εξαπλώθηκαν στον Τύπο και εμφανίστηκαν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων παγκοσμίως. Η αυτοπυρπόληση αργότερα θεωρήθηκε ως καμπή στην βουδιστική κρίση και ένα κρίσιμο σημείο στην κατάρρευση του καθεστώτος του Ντιεμ.
σύνδεσμος

Σχετικά με την καρδιά του
Το νεκρό σώμα κάηκε ξανά κατά τη διάρκεια της κηδείας [σύμφωνα με το βουδιστικό έθιμο], αλλά η καρδιά του Quảng Đức παρέμεινε άθικτη και δεν κάηκε. Θεωρήθηκε ιερή και τοποθετήθηκε σε ένα γυάλινο δισκοπότηρο στο ναό Χα Λοΐ [φωτογραφία στα αριστερά εδώ]. Το άθικτο καρδιακό υπόλειμμα θεωρείται σύμβολο συμπόνιας. Ο Đức στη συνέχεια τιμήθηκε από τους βιετναμέζους βουδιστές ως άγιος […]. Στις 21 Αυγούστου, οι Ειδικές Στρατιωτικές Δυνάμεις (ARVN) του Nhu επιτέθηκαν στην Xá Lợi και σε άλλους βουδιστικούς ναούς σε όλο το Βιετνάμ. Η μυστική αστυνομία σκόπευε να κατασχέσει τη στάχτη του Đức, αλλά δύο μοναχοί δραπέτευσαν με το δοχείο [που περιείχε τη στάχτη], πηδώντας πάνω από τον πίσω φράχτη […]. Οι άνδρες της μυστικής αστυνομίας κατόρθωσαν να κατασχέσουν την [καμένη αλλά μη αποτεφρωμένη] καρδιά του.
σύνδεσμος

Σχετικά με την "βουδιστική κρίση" της εποχής εκείνης στο Νότιο Βιετνάμ
Στο Νότιο Βιετνάμ, μια χώρα όπου η βουδιστική πλειονότητα εκτιμούνταν ότι αποτελούσε μεταξύ 70 και 90 τοις εκατό του πληθυσμού το 1963, οι φιλοκαθολικές πολιτικές του προέδρου Ντιεμ ανταγωνίζονταν πολλούς Βουδιστές. Ανήκοντας στην καθολική μειονότητα, η κυβέρνησή του ήταν προκατειλημμένη υπέρ των καθολικών στις δημόσιες υπηρεσίες και τις προαγωγές στον στρατό, όπως και στην κατανομή της γης, στην εύνοια προς τις επιχειρήσεις και στις φορολογικές παραχωρήσεις. Ο Diem είπε κάποτε σε έναν υψηλόβαθμο αξιωματικό, ξεχνώντας ότι ήταν Βουδιστής, "Βάλε τους καθολικούς αξιωματικούς σου σε σημαντικές θέσεις. Μπορείς να τους εμπιστευτείς." Πολλοί αξιωματικοί του Στρατού της Δημοκρατίας του Βιετνάμ προσηλυτίστηκαν στον καθολικισμό με την πεποίθηση ότι οι προοπτικές σταδιοδρομίας τους εξαρτιόνταν από αυτό, και σε πολλούς αρνήθηκαν την προαγωγή εάν δεν το έκαναν. Επιπρόσθετα, η διανομή πυροβόλων όπλων σε πολιτοφυλακές αυτοάμυνας των χωριών που αποσκοπούσαν στην απόκρουση των ανταρτών Βιετκόνγκ έγινε έτσι ώστε τα όπλα να δίνονται μόνο στους καθολικούς. Κάποιοι Καθολικοί ιερείς είχαν ιδιωτικούς στρατούς και σε κάποιες περιοχές γίνονταν βίαιοι προσηλυτισμοί, λεηλασίες, βομβαρδισμοί και κατεδάφιση ναών. [Από το βιβλίο Πέθανε για την Ειρήνη: η Δολοφονία του Τζον Κένεντυ, Google Books :"Καθολικοί ιερείς οδηγούσαν ιδιωτικούς στρατούς ενάντια σε βουδιστικά χωριά." ] Ορισμένα βουδιστικά χωριά προσηλυτίστηκαν μαζικά για να λάβουν βοήθεια ή να αποφύγουν την βίαιη επανεγκατάστασή τους [σε άλλες περιοχές] από το καθεστώς του Ντιεμ. [Επίσης απ' το πιο πάνω βιβλίο: "Το σημείο καμπής ήρθε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 21 Αυγούστου, όταν οι ειδικές δυνάμεις του Nhu εφόρμησαν και κατέστρεψαν βουδιστικούς ναούς σε όλη τη χώρα, συλλαμβάνοντας χιλιάδες βουδιστές μοναχούς και σκοτώνοντας εκατοντάδες".]
Η Καθολική Εκκλησία ήταν ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας στη χώρα, και το "ιδιωτικό" καθεστώς που επιβλήθηκε στον Βουδισμό από τους Γάλλους, το οποίο απαιτούσε επίσημη άδεια για τη διεξαγωγή δημόσιων δραστηριοτήτων, δεν καταργήθηκε από τον Ντιεμ [μετά την αποχώρηση του Γαλλικού κατοχικού στρατού από τη χώρα]. Η γη που ανήκε στην [καθολική] εκκλησία εξαιρέθηκε από την αγροτική μεταρρύθμιση [δηλαδή προφανώς την διανομή των γαιών στον λαό] και οι καθολικοί εξαιρέθηκαν de facto από την [απλήρωτη] εργασία Corvee που η κυβέρνηση υποχρέωνε όλους τους άλλους πολίτες να τελέσουν. Οι δημόσιες δαπάνες κατανέμονταν δυσανάλογα στα χωριά με πλειονότητα καθολικών χριστιανών. Υπό τον Ντιεμ, η Καθολική Εκκλησία απολάμβανε ειδικών εξαιρέσεων στην απόκτηση περιουσιών, και το 1959 αφιέρωσε τη χώρα στην Παναγία. Η σημαία του Βατικανού κυμάτιζε τακτικά σε σημαντικές δημόσιες εκδηλώσεις στο Νότιο Βιετνάμ. [Από το πιο πάνω βιβλίο: "Τον Μάιο του 1963, θεσπίστηκε επιλεκτικά νόμος ενάντια στον κυματισμό θρησκευτικών σημαιών· ο κυματισμός της βουδιστικής σημαίας απαγορεύτηκε στο Vesak ενώ η σημαία του Βατικανού κυμάτισε στον εορτασμό της επετείου της χειροτονίας του αδερφού του Ντιεμ, του Ngo Dinh Thuc, ως Αρχιεπισκόπου. Οι βουδιστές αψήφησαν την απαγόρευση και η διαμαρτυρία έληξε με την κυβέρνηση να ανοίγει πυρά εναντίον τους. Καθώς ο Ντιεμ παρέμεινε άκαμπτος μπροστά στις αυξανόμενες βουδιστικές απαιτήσεις για θρησκευτική ισότητα, μέρος της κοινωνίας άρχισε να καλεί για την αποπομπή του από την εξουσία."] Νωρίτερα τον Ιανουάριο του 1956, ο Ντιεμ θέσπισε το διάταγμα 46 το οποίο επέτρεπε "άτομα που θεωρούνται επικίνδυνα για την εθνική άμυνα και την κοινή ασφάλεια να τίθενται, με εκτελεστική εντολή, υπό περιορισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης". Αυτή η εντολή χρησιμοποιήθηκε εναντίον διαφωνούντων βουδιστών.


                   2η Συζήτηση σχετικά με το βίντεο



Theodore pappas
Έχω μια ερωτηση. Ίσως λιγο χαζη. Γινεται να εισαι αφυπνισμενος αλλά κακος ανθρωπος; Εννοω με κακες προθεσεις.

Κίμων
Όχι. Διότι στην αφύπνισή σου φεύγεις από τον περιορισμένο εαυτό σου και ενώνεσαι με την πηγή της ύπαρξης των συνανθρώπων σου. Έτσι, νιώθεις εκείνους όπως νιώθεις εσένα, και ενδιαφέρεσαι για εκείνους όπως ενδιαφέρεσαι για εσένα.

babis Rekaris (απαντώντας στον Theodore pappas)
Κατά την γνώμη μου ναι, γιατί ο δρόμος προς την αφύπνιση κρύβει πολλούς ψυχικούς κινδύνους. Για να μπεις συνειδητά στον πνευματικό κόσμο πρέπει να δυναμώσεις την ατομικότητά σου, γιατί αλλιώς χάνεις την συνειδητότητά σου και δεν μπορείς να θυμηθείς τις εμπειρίες που βίωσες όταν βγαίνεις από αυτόν. Εξασκώντας το εγώ σου υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να πέσεις μέσα στον πιο υλιστικό εγωισμό και στα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα, έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων που ακολούθησαν έναν πνευματικό δρόμο και κατέληξαν να είναι φιλάργυροι, εγωκεντρικοί παιδεραστές κτλ , πολλοί γκουρού η ιερείς όλων των θρησκειών και των φιλοσοφικών ρευμάτων. ( το εγώ συμβολίζεται στην Αποκάλυψη σαν την δίκοπη ρομφαία που από την μια πλευρά μπορεί να σε ανυψώσει ως την θυσία και το αλτρουιστικό εγώ και από την άλλη μέχρι το πιο υλιστικό εγώ και τα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα ). Μην ξεχνάτε ότι και στην μαύρη μαγεία φτάνουν σε ένα είδους αφύπνισης και επικοινωνίας με τον κατώτερο πνευματικό κόσμο κάνοντας το κακό, γιατί και τα δαιμόνια είναι πνευματικές οντότητες.

Κίμων
Το θέμα δεν είναι να θυμάσαι κάτι. Και το πρόβλημα δεν θα 'λεγα πως είναι η ατομικότητα αλλά το εγώ. Μπορείς να έχεις μια διευρυμένη ατομικότητα και να μην έχεις εγώ, να έχεις περιορίσεις το εγώ σου. Ασφαλώς αυτό δεν οδηγεί σε ανήθικες πράξεις, είναι το υπερτροφικό εγώ που οδηγεί σε αυτές.

babis Rekaris
Ο Θεός παρουσιάζεται στους ανθρώπους σαν το κοσμικό Εγώ , όταν τον ρώτα ο Μωυσής ποιο είναι το όνομα του αυτός λέει ότι Εγώ είμαι Εγώ. Οι πρώτοι άνθρωποι δεν αισθάνονταν πρώτα σαν μια ατομικότητα αλλά σαν μέρος του συνόλου, είχαν μια ομαδική συνείδηση , από την ομαδική συνείδηση πέρασε η ανθρωπότητα στην ατομική, κάποιος παλιά αισθανόταν ένα με όλους αυτούς που είχαν το ίδιο αίμα πχ πρώτα αισθανόταν σαν Σπαρτιάτης, μέρος του συνόλου και μετά σαν μια ατομικότητα , ένας Εβραίος έλεγε ότι εγώ και ο Αβραάμ είμαστε ένα γιατί το ίδιο αίμα κυλά μέσα στις φλέβες μου, ήταν μέρος όλης της φυλής. Και όταν τους λέει ο Χριστός ότι εγώ υπήρξα προτού τον Αβραάμ δηλαδή ότι εγώ μιλάω για ένα εγώ που είναι το κοσμικό Εγώ και είναι η αρχή όλων των εγώ , τον αποκαλούν βλάστημο και θέλουν να τον πετροβολήσουν. Το εγώ είναι η μόνη λέξη που μπορείς να την πεις μόνο για τον εαυτό σου και πηγάζει από μέσα σου, δεν μπορείς να πεις σε κανέναν άλλον εγώ , όλοι οι άλλοι είναι αυτός, αυτή, εκείνη .....είναι η Θεία φλόγα που βρίσκεται μέσα σου, ο Χριστός κατέβασε την βασιλεία των ουρανών στην γη . Ο Βούδας δεν μπορούσε να μιλήσει για το πνεύμα γιατί το ανώτερο πνευματικό σώμα που είχε τότε ο άνθρωπος ήταν το ψυχικό . Ο Βούδας ήταν ένας πρόδρομος του Χριστού. Έδωσε στην ανθρωπότητα το δόγμα της ευσπλαχνίας και της αγάπης προτού η ίδια η ουσία της αγάπης να κατέβει κάτω στην γη.

Κίμων
Υπάρχει διαφορά μεταξύ του εγώ και του εαυτού. Εσύ δεν μιλάς για το κοσμικό εγώ αλλά για τον κοσμικό εαυτό. Ο κοσμικός εαυτός υπάρχει άσχετα από χρόνο, άσχετα από τόπο (το δικό μου ή το δικό σου σώμα). Υπάρχει και στο δικό σου σώμα και στο δικό μου, και πριν τον Αβραάμ και μετά από αυτόν. Μπορούμε καταχρηστικά να τον αποκαλέσουμε εγώ, αλλά, επειδή είναι το ίδιο εγώ με το δικό σου εγώ και το δικό της, με εκείνων και εκείνης, τότε δεν είναι πλέον εγώ, διότι το "εγώ" είναι μια λέξη και έννοια που αντιπαρατίθεται στο "εσύ", ενώ το εγώ που είναι εαυτός είναι επίσης εσύ, δεν είναι μόνο εγώ.
         Όταν λοιπόν θέλεις να βρεις εκείνο το εγώ που είναι και εσύ, όταν θες να βρεις το παγκόσμιο εγώ, όταν θες να βρεις τον εαυτό, τότε χρειάζεται να ξεπεράσεις το μικρό εγώ.
         Κανένα εγώ δεν μπορεί να υπάρξει από μόνο του. Όλοι χρειαζόμαστε φίλους, συνεργάτες, δασκάλους ή μαθητές, και οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται να χρειάζονται επίσης συζύγους και παιδιά. Λοιπόν το εγώ λαμβάνει την ταυτότητά του μέσα από το εσύ, μέσα από τους κοινωνικούς δεσμούς, όμως η βάση είναι το εγώ, όχι το εσύ. Το εσύ γίνεται σημαντικό γιατί στηρίζει το εγώ. Πουθενά σε τέτοιες κοινωνίες δεν υπάρχει η συνειδητοποίηση ότι ο ίδιος εαυτός υπάρχει μέσα στο εγώ και μέσα στο εσύ. Μπορεί να σου πουν ότι πρέπει ως στρατιώτης να πεθάνεις για την πατρίδα, για το κοινωνικό σύνολο, ή ότι πρέπει να δουλεύεις για το καλό των εργατών σε αντιπαράθεση με την μπουρζουαζία, που είναι εχθροί του λαού, όμως η ταυτότητα συνεχίζει να θεωρείται εγωική. Απλά, επειδή το εγώ δεν ζει μόνο του, προσπαθούν να επιστρατέψουν το ένα εγώ στην υπηρεσία του άλλου. Αν, οπουδήποτε σε τέτοιες κοινωνίες πεις ότι εγώ είμαι εσύ, ότι ξέρω τι ονειρεύεσαι το βράδυ και ξέρω τι κάνεις πίσω από τις κλειστές πόρτες της κρεβατοκάμαράς σου και ξέρω ποιος είσαι και τι επιθυμείς χωρίς να μου πεις τίποτα, θα πουν ότι είσαι τρελός και θα σε χώσουν πίσω από κάγκελα. Θα το δουν ως μια μεγάλη απειλή, διότι η επιθυμία τους είναι να καταλύσουν την ατομικότητα, τις ατομικές ελευθερίες, όχι να καταλύσουν το εγώ.
         Η ατομικότητα καθαυτή και οι ελευθερίες της δεν αντιτίθεται στον εαυτό. Έχεις ένα ατομικό εαυτό. Το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς να τον διευρύνεις έτσι ώστε να αγκαλιάσεις κάθε άλλο ατομικό εαυτό: όπως το σώμα σου αγκαλιάζει τα ατομικά κύτταρα σε ένα ευρύτερο σύνολο με μια ευρύτερη ατομικότητα.
         Να ένα παράδειγμα της διαφοράς μεταξύ εγώ και ατομικότητας. Η ατομικότητά σου είναι η ατομική σου συνείδηση, αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου ως συνείδησή σου. Αυτό μπορεί να διευρυνθεί έτσι ώστε να αισθάνεσαι ως εμπειρίες σου τις εμπειρίες όλων των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω σου. Τους γεννάς μέσα στην εμπειρία σου, και βρίσκεις την ολοκλήρωσή σου μέσα από μια τέτοια διεύρυνση. Βιώνεις πως δεν είσαι μόνο στο δικό σου σώμα μα και στα άλλα σώματα. Έχεις γίνεις παγκόσμιος. Μια γυναίκα όμως δεν θέλει αυτό το είδος της ατομικότητας, τη διευρυμένη ατομικότητα, θέλει ένα εγώ που είναι διαφορετικό από το εσύ, αλλά προβάλλει τον εαυτό του πάνω σε άλλα εγώ και τα θεωρεί δικά του. Έτσι, λαμβάνει περηφάνια όταν ο άνδρας της τρέχει από πίσω της, όταν τον έχει «σκλαβώσει», όταν βλέπει ότι μπορεί να τον θεωρεί «δικό της». Σε κάποια στιγμή θεωρεί πως της έχει δείξει αρκετή εύνοια, και αρκετή ανάγκη και εξάρτηση από αυτήν, για να τον εμπιστευτεί και να κάνει παιδιά μαζί του. Είναι αποφασισμένη να δείξει συζυγική πίστη και αυτοθυσία, και αυτοθυσία προς τα παιδιά της επίσης. Αυτά είναι πολύ σημαντικά στην ικανοποίηση της επιθυμίας της να μην νιώθει ένα περιορισμένο εγώ, μα ένα εγώ το οποίο περιλαμβάνει και άλλα εγώ.
         Όμως ας υποθέσουμε πως ο άντρας αυτός δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Τότε ξεχνά την συναισθηματική της επένδυση σε αυτόν και την διάθεσή της να εκφράσει αυτοθυσία προς αυτόν και φεύγει σε αναζήτηση άλλου. Διότι αυτός δεν ήταν ποτέ το θέμα. Πάντα η ίδια ήταν το θέμα. Κι αυτός ήταν απλά ένα όργανο στην προσπάθειά της να αισθανθεί πως είναι διευρυμένη.
         Παρόμοια, όταν βρίσκεται στη μαιευτική για μερικές μέρες, μπορεί να αισθανθεί πολλή αγάπη για το βρέφος της. Όμως αν ξαφνικά της πει η νοσοκόμα πως έγινε λάθος και αυτό δεν είναι το δικό της βρέφος, θα πέσει από τα σύννεφα. Ξαφνικά η αγάπη της θα χαθεί, διότι εκείνη ήθελε να δώσει την αγάπη της στη δική της συνέχεια, στη συνέχεια του δικού της σώματος.
         Αυτός ο τεμαχισμός του κόσμου σε δικό μου και δικό σου είναι η βάση του εγώ. Αντίθετα, η βάση της ατομικότητας είναι η αντίληψη της μονάδας εκείνης που συνειδητοποιεί μια εμπειρία. Η μονάδα αυτή είναι η συνείδηση. Μέσω της ατομικής μας συνείδησης μπορούμε να ενωθούμε και να ταυτιστούμε με κάθε ύπαρξη στον κόσμο.
         Οι κοινωνίες που προσανατολίζονται στο «κοινωνικό σύνολο» αντιστρατεύονται την ατομική συνείδηση και τη δυνατότητα που έχει να ταυτίζεται με ολόκληρο τον κόσμο. Θέλουν ο άνθρωπος να είναι το εγώ του, αλλά ένα εγώ στην υπηρεσία των πολλών εγώ, του «κοινωνικού συνόλου». Αντιστρατεύονται το να ακολουθεί η συνείδηση ενός ανθρώπου νόμους που δεν εξαρτώνται από το τι πιστεύει και τι επιθυμεί το κοινωνικό σύνολο. Πρόκειται για μια δικτατορία των πολλών επί του ατόμου, των πολλών εγώ που χρησιμοποιούν το κάθε εγώ για συλλογικούς σκοπούς – σκοπούς, παρεμπιπτόντως, πίσω απ' τους οποίους συχνά βρίσκουμε να εργάζονται τα συμφέροντα μιας παγκοσμιοποιητικής κλίκας, είτε πρόκειται για τον ναζισμό είτε για τον κομμουνισμό είτε για άλλους απολυταρχικούς "ισμούς".
         Λοιπόν ας μην μπερδεύουμε την ατομική συνείδηση και ύπαρξη με το εγώ. Οι δικτατορίες του κολεκτιβισμού θεμελιώνονται στο εγώ, το οποίο χρησιμοποιούν για τους σκοπούς της επιβίωσης των πολλών εγώ ή, όταν χειραγωγούνται, για την προώθηση των συμφερόντων μιας κλίκας που αρμέγει τους πολλούς για τη δική της αποθέωση.
         Αντίθετα, οι πνευματικές διδασκαλίες δεν αποτελούν τέτοιες δικτατορικές κλίκες. Δεν αντιστρατεύονται τον ατομισμό σου, αντιστρατεύονται το εγώ σου, την πεποίθησή σου πως είσαι το σώμα σου, ένας ξεχωριστός εαυτός. Βλέπουν την ατομική σου ταυτότητα στη συνείδησή σου και προσπαθούν να διευρύνουν αυτή την συνείδηση, να διευρύνουν την αίσθηση της ατομικής σου ταυτότητας, έτσι ώστε να πάψει να περιλαμβάνει μία και μόνο σωματική μονάδα και να αρχίσει να περιλαμβάνει κάθε σωματική μονάδα.
         Αυτή η διεύρυνση γίνεται δυνατή μόνο μέσα από την έκρηξη του πνεύματος μέσα σου, η οποία σε κάνει να αισθάνεσαι ως σώμα σου, ως υλικό σώμα σου, ολόκληρο το σύμπαν.
         Αυτό λέγεται φώτιση, και ήταν το αντικείμενο της διδασκαλίας τόσο του Χριστού όσο και του Βούδα. Είναι η είσοδος στον Παράδεισο και η ταύτιση με τον Θεό, με το Όλο.
         Τότε έχεις ένα κοσμικό εαυτό, ένα θεϊκό εαυτό, έναν άγιο εαυτό. Έχεις ξεπεράσει το μικρούλι σου εγώ.
         Οι διδάσκαλοι που το έχουν κατορθώσει είναι γνήσιοι. Οι διδάσκαλοι που, αντί να κινηθούν προς ένα διευρυμένο εαυτό, κινήθηκαν προς την ικανοποίηση του εγώ τους, δεν είναι πραγματικοί διδάσκαλοι.
         Ο Χριστός και ο Βούδας είναι πραγματικοί διδάσκαλοι. Κανένας δεν είναι πρόδρομος του άλλου, κανένας δεν είναι υποδεέστερος του άλλου και προετοίμασε την ανθρωπότητα για αυτόν. Ακόμα κι αν ήταν έτσι, εμείς δεν θα το ξέραμε. Διότι πώς μπορούμε εμείς να τους κρίνουμε; Θα ήταν σαν να μιλάμε για τα φεγγάρια του Άρη. Εμείς μπορούμε να δούμε το φεγγάρι της Γης, μπορούμε να δούμε όμως τα φεγγάρια άλλων πλανητών; Είναι καλύτερα να αναφερόμαστε σε αυτά που μπορούμε να βιώσουμε. Όλα τα άλλα είναι δόγμα και προκατάληψη.

 

 

----------------------
---------------------------------