Νόμος της έλξης (debate, ΑΒΡΑΑΜ-ΧΙΚΣ)

βίντεο

Νόμος της έλξης (debate, ΑΒΡΑΑΜ-ΧΙΚΣ) (1/2)

13:19

Νόμος της έλξης (debate, ΑΒΡΑΑΜ-ΧΙΚΣ) (2/2)

10:48

                                               Περιγραφή του βίντεο

Το θέμα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης που θα δείτε σε αυτό το βίντεο είναι ο "Νόμος της Έλξης" - κατά πόσο δηλαδή είμαστε υπεύθυνοι για το τι συμβαίνει στη ζωή μας και το έλκουμε εμείς οι ίδιοι σε αυτήν, ασυνείδητα. Αν εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε ασυνείδητα την πραγματικότητά μας, τότε ο δρόμος για μια πιο ευτυχισμένη ζωή περνά μέσα από την αυτογνωσία. Αντίθετα, αν η δυστυχία μας πηγάζει από τις εξωτερικές καταστάσεις, τότε ο δρόμος για την ευτυχία φαίνεται να περνά μέσα από την κατανόηση των εξωτερικών παραγόντων που δημιουργούν τα προβλήματα και μέσα από την αναίρεσή τους. Αυτή η δεύτερη οπτική είναι βέβαια η οπτική που τείνουμε να μοιραζόμαστε όλοι μας. Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν αισθανόμαστε μια λύπη είναι να προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε το εξωτερικό ερέθισμα που φαίνεται να μας φέρνει τη λύπη. Αλλά επειδή τελικά παρατηρούμε ότι η λύπη μπορεί να φύγει στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, αλλά ξαναέρχεται υπό μια άλλη μορφή αργότερα, το ερώτημα γίνεται αν θα ήταν δυνατό μέσω της αυτογνωσίας να ξεπεράσουμε τις λύπες με ένα μόνιμο τρόπο.

Ο άντρας στην αντιπαράθεση αυτή υποστηρίζει τη δεύτερη οπτική (ότι η πηγή της λύπης είναι εξωτερική), ενώ η γυναίκα την πρώτη (ότι οι δονήσεις της ψυχής μας δημιουργούν τις καταστάσεις της ζωής μας, κι ότι άρα η μόνη μόνιμη λύτρωση στηρίζεται στην αυτογνωσία). Η γυναίκα, που λέγεται Έστερ Χικς, μιλάει στον πρώτο πληθυντικό ("εμείς") -ενώ για τον εαυτό της μιλάει στον τρίτο ενικό, "η Έστερ"- γιατί μέσα από αυτήν μιλάνε κάποιοι πνευματικοί οδηγοί, στους οποίους έχει δοθεί το όνομα "Αβραάμ" (όχι ο βιβλικός Αβραάμ). Ωστόσο, αυτό δεν περιγράφεται από την Έστερ (και τον προσφάτως αποθανόντα σύζυγό της, τον Τζέρυ, που συνδεόταν κι αυτός με τα πνεύματα) ως τσάνελινγκ, γιατί η Έστερ δεν χάνει την επίγνωσή της, αλλά συντονίζεται με τα πνεύματα και εκφράζει συνειδητά αυτό που εκείνα θέλουν να πουν.

Η ύπαρξη του Νόμου της Έλξης εκφράστηκε στο γνωστό βιβλίο και ταινία The Secret και η ιστοσελίδα της Έστερ λέει ότι ήταν η ίδια που έφερε τη γνώση αυτού του νόμου στη Δύση. Γνωστά ονόματα της σύγχρονης πνευματικότητας, όπως η Λουίζ Χέι (Louise Hay) και ο Δρ Γουέιν Ντάιερ (Dr. Wayne Dyer) έχουν υμνήσει το βάθος της σοφίας που η Έστερ Χικς εκφράζει συντονιζόμενη με τον Αβραάμ.

Αν θέλετε, ΑΦΟΥ δείτε το βίντεο, να διαβάσετε το γραπτό κείμενο αυτών των υποτίτλων, συνεχίστε να διαβάζετε πιο κάτω. Διάσπαρτα στο κείμενο των υποτίτλων έχω ενθέσει και δικά μου σχόλια.

                                     Κείμενο Υποτίτλων του βίντεο:
                    «Νόμος της έλξης (debate, ΑΒΡΑΑΜ-ΧΙΚΣ)»
                                (με διάσπαρτα δικά μου σχόλια)

1
00:00:01,000 --> 00:00:04,000
Άντρας: Έχω διαβάσει πολλή φιλοσοφία, γιατί είχα την πεποίθηση

2
00:00:04,000 --> 00:00:09,000
ότι έχοντας αρκετή εσωτερική επίγνωση και ένα καλά σχεδιασμένο σύστημα,
το ανθρώπινο είδος θα άνθιζε.

3
00:00:09,000 --> 00:00:12,500
Συνειδητοποιώ τώρα ότι κανένα σύστημα δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσει,

4
00:00:12,500 --> 00:00:17,000
διότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται μόνο να ακολουθούν τα προσωπικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, εις βάρος των άλλων.

5
00:00:17,000 --> 00:00:19,500
Σε αυτό το διάστημα διάβασα ένα βιβλίο, "Το Συντριβάνι",

6
00:00:19,500 --> 00:00:26,700
στο οποίο η ηρωίδα παίρνει ένα πλέον ξεχωριστό έργο τέχνης, μια φιγούρα από πορσελάνη, και το κάνει κομμάτια.

7
00:00:26,700 --> 00:00:29,600
Εκείνη την εποχή δεν μπορούσα να αντιληφθώ γιατί κανείς θα έκανε κάτι τέτοιο.

8
00:00:29,600 --> 00:00:35,000
Στην πραγματικότητα, έχω περάσει μια ολόκληρη ζωή [...] τα όνειρά μου
με συγκέντρωση και πίστη σε αυτά,

9
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
ενώ παράβλεπα αυτό που πραγματικά υπάρχει.

10
00:00:38,000 --> 00:00:40,500
Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια έχω χάσει κάθε ελπίδα.

11
00:00:40,500 --> 00:00:46,500
Όχι επειδή το μήνυμά σου δεν είναι σωστό
ή επειδή δεν μπορώ να δημιουργήσω,
αλλά επειδή θα χρειάζονταν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτό...

12
00:00:46,500 --> 00:00:49,000
Δεν μπορείς να υποτιμήσεις το τι συμβαίνει εκεί έξω

13
00:00:49,000 --> 00:00:52,700
απλώς με μια ευχάριστη κι εύηχη λέξη,
όπως η λέξη "αντίθεση".

14
00:00:52,700 --> 00:00:56,300
Έρχεσαι εδώ κάτω (στη Γη), λαμβάνεις ένα σώμα,
υπόκεισαι στην κακομεταχείριση της παιδικής ηλικίας

15
00:00:56,300 --> 00:01:00,500
και σε μια ενήλικη ζωή επαγγελματικών αποτυχιών,
προδοσίας, οικονομικής καταστροφής, διαζυγίων

16
00:01:00,500 --> 00:01:04,000
και σε έναν συνεχή καταιγισμό εκμετάλλευσης
από τους συνανθρώπους σου και τις μεγάλες εταιρίες,

17
00:01:04,000 --> 00:01:06,500
και μετά μου έρχεσαι με αυτό το μήνυμα.

18
00:01:06,500 --> 00:01:10,000
Πόσοι άνθρωποι σε όλη την Ιστορία μπορούν να το κάνουν αυτό;

ΣΧΟΛΙΟ 0110

Δηλαδή πόσοι μπορούν να δημιουργήσουν μια ευτυχισμένη ύπαρξη στη Γη, άσχετα από τις εξωτερικές καταστάσεις στις οποίες υπόκεινται;

19
00:01:11,500 --> 00:01:14,000
Έτσι ήρθα εδώ σήμερα για να σου πω ότι,

20
00:01:14,000 --> 00:01:18,000
καθώς παρατηρώ την εξαχρείωση σε αυτό τον πλανήτη, είμαι αηδιασμένος.

21
00:01:18,000 --> 00:01:22,700
Τώρα νιώθω κατά κύριο λόγο μίσος για τους ανθρώπους και την άγνοιά τους, τη βλακεία τους

22
00:01:22,700 --> 00:01:26,800
και τις ποταπές προσπάθειές τους να αποκτήσουν χρήματα για να αποκοπούν από τους άλλους

23
00:01:26,800 --> 00:01:29,500
και να παρελαύνουν μπροστά τους μέσα σε γλοιώδη πολυτέλεια.

24
00:01:29,500 --> 00:01:34,000
Βλέπω τους περισσότερους ανθρώπους να είναι παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν έχει καμιά σχέση με τις επιθυμίες τους

25
00:01:34,000 --> 00:01:38,000
και, στις περισσότερες περιπτώσεις, να υποφέρουν με τον πιο φρικτό τρόπο

26
00:01:38,000 --> 00:01:41,000
ως αποτέλεσμα της εισβολής των άλλων στη δική τους ζωή.

27
00:01:41,000 --> 00:01:45,500
Και ποτέ δεν πρόκειται να με πείσεις
ότι τα έξι εκατομμύρια θύματα
της γενοκτονίας του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου,

28
00:01:45,500 --> 00:01:48,500
ή άλλωστε των πολλών άλλων γενοκτονιών που συνέβησαν στην ιστορία,

29
00:01:48,500 --> 00:01:51,000
απλά βίωσαν εκείνο που τους ταίριαζε.

ΣΧΟΛΙΟ 0151
Δηλαδή ότι ήταν αποτέλεσμα της εσωτερικής πραγματικότητας των ίδιων των θυμάτων. Με άλλα λόγια, ότι οι ίδιοι έλκυσαν τις εμπειρίες αυτές στη ζωή τους λόγω της εσωτερικής δονητικής τους πραγματικότητας, λόγω ψυχικών παραγόντων.

30
00:01:51,000 --> 00:01:54,700
Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η ιστορία θα επαναληφθεί

31
00:01:54,700 --> 00:01:59,000
και ότι οι πόλεμοι θα κυριαρχήσουν και πάλι στη ζωή της πλειονότητας των ανθρώπων

32
00:01:59,000 --> 00:02:02,000
για τις επόμενες χιλιετηρίδες.

33
00:02:04,000 --> 00:02:06,000
Έστερ: Πιστεύουμε ότι αυτά που είπες - -

34
00:02:06,000 --> 00:02:10,000
Σήκωσε το καπέλο σου, λίγο μόνο,
έτσι ώστε να μπορούμε να σε δούμε

35
00:02:10,000 --> 00:02:14,500
- εκτός κι αν δεν θέλεις να σε δούμε.
Βγάλε το καπέλο σου, ίσως,
ώστε να μπορούμε να βλέπουμε το πρόσωπό σου.

36
00:02:14,500 --> 00:02:20,000
Άντρας: Δεν θέλω αλήθεια να βιντεοσκοπηθώ. Και το συνεργείο σου προσπαθεί πράγματι πολύ επίμονα να με βιντεοσκοπήσει. Και δεν το θέλω.

37
00:02:20,000 --> 00:02:23,600
Έστερ: Λοιπόν, απομακρύνετε την κάμερα από αυτόν, δεν πειράζει.
Πάρτε την κάμερα από αυτόν.

38
00:02:23,600 --> 00:02:28,000
Δεν θα προσπαθήσουμε να κάνουμε [τίποτα κακό],
απλά θέλουμε να σε βλέπουμε οι ίδιοι.

39
00:02:28,000 --> 00:02:31,000
Λοιπόν, δεν διαφωνούμε με οτιδήποτε ανέφερες

40
00:02:31,000 --> 00:02:34,000
και δεν θα λέγαμε ούτε για μια στιγμή

41
00:02:41,000 --> 00:02:45,000
ότι υπάρχει οτιδήποτε ανάρμοστο στην οπτική σου.

42
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
Και οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος,

43
00:02:49,000 --> 00:02:54,000
όπως είναι όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτό το δωμάτιο και όσοι παρακολουθούν,

44
00:02:54,000 --> 00:02:58,000
θα συμφωνούσε εν μέρει με πολλά από αυτά που είπες,

45
00:02:58,000 --> 00:03:03,000
ότι υπάρχουν
-θα χρησιμοποιήσω περισσότερες λέξεις από τη λέξη "αντίθεση"-

46
00:03:03,000 --> 00:03:05,000
ότι υπάρχουν
φρικτές,

47
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
άδικες,
ασύλληπτες,

48
00:03:07,000 --> 00:03:09,000
ανείπωτες

49
00:03:09,000 --> 00:03:12,000
πράξεις και συμπεριφορές και οπτικές

50
00:03:12,000 --> 00:03:14,000
σε όλο τον κόσμο.

51
00:03:14,000 --> 00:03:18,100
Με άλλα λόγια, αυτός είναι ένας κόσμος τεράστιας αντίθεσης...

52
00:03:22,000 --> 00:03:26,000
Και όταν λέμε ότι αυτός είναι ο καλύτεροςτων καιρών και ο χειρότεροςτων καιρών,

53
00:03:26,000 --> 00:03:30,000
δεν το εννοούμε ως αστείο.
Διότι η αντίθεση γίνεται πράγματι όλο και μεγαλύτερη.

54
00:03:30,000 --> 00:03:34,000
Η ικανότητα του ανθρώπου
να επιφέρει πόνο και να βλάπτει τον άλλον
μεγαλώνει κι αυτή.

55
00:03:34,000 --> 00:03:38,000
Όπως μεγαλώνει κι η ικανότητά του να βρίσκει αγάπη και αρμονία.

56
00:03:38,000 --> 00:03:42,000
Και κατανοούμε πώς,
όταν είσαι μέρος ενός κόσμου

57
00:03:42,000 --> 00:03:46,500
που έχει πρόσβαση σε τόσες πληροφορίες και τόση λεπτομέρεια,

58
00:03:47,400 --> 00:03:50,000
ότι μερικές φορές είναι πέραν...

59
00:03:50,000 --> 00:03:53,000
Θα σε έκανε να μοιάζεις ανόητος

60
00:03:53,000 --> 00:03:57,000
αν έχωνες το κεφάλι σου στην άμμο (σαν την καμήλα)

61
00:03:57,000 --> 00:04:01,400
και προσποιούσουν ότι ανείπωτα πράγματα
είτε δεν συνέβησαν είτε δεν συμβαίνουν,

62
00:04:01,400 --> 00:04:05,000
καθότι το γεγονός είναι ότι συμβαίνουν παντού γύρω σου.

63
00:04:06,000 --> 00:04:10,000
Αλλά, έχοντας πει αυτά,
χρειάζεται να προσθέσω
πως γνωρίζουμε επίσης ότι

64
00:04:10,000 --> 00:04:14,700
ο καθένας από εσάς ήρθε εδώ [στη Γη] σε αυτό το ανθρώπινο σώμα,

65
00:04:14,700 --> 00:04:17,000
στο σώμα του κτήνους,

66
00:04:18,000 --> 00:04:23,000
γνωρίζοντας πλήρως εκ των προτέρων το τι υπάρχει εδώ.

67
00:04:23,000 --> 00:04:26,000
Ούτε σε έναν σας δεν ειπώθηκε ή πίστευε αυτός

68
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
ότι τα πράγματα είναι ομαλά.

69
00:04:29,000 --> 00:04:32,000
Ούτε ένας σας δεν το ήθελε αυτό
(το να είναι ομαλά).

70
00:04:32,000 --> 00:04:35,000
Διότι πιστεύατε ότι θα χαράζατε την πορεία σας

71
00:04:35,000 --> 00:04:38,000
μέσα από το περιεχόμενο του εδώ κόσμου.

72
00:04:38,000 --> 00:04:41,000
Και κανένας σας δεν θα είχε έρθει

73
00:04:41,000 --> 00:04:44,000
αν θα γνώριζε ότι δεν θα είχε επιλογές.

74
00:04:44,000 --> 00:04:46,500
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

75
00:04:47,000 --> 00:04:51,000
Όταν οι άνθρωποι βιώνουν ανεπιθύμητα πράγματα,
τους είναι δύσκολο να πιστέψουν

76
00:04:51,000 --> 00:04:56,700
ότι τους έχει δοθεί ελεύθερη βούληση
και ότι οι επιλογές που έκαναν τιμούνται.

ΣΧΟΛΙΟ 04:56
Δηλαδή ότι έχει γίνει δεκτή από την Ύπαρξη η πραγματοποίηση των επιλογών τους, η βίωση αυτών μέσα στη ζωή τους με τη μορφή των ανεπιθύμητων συμβάντων.

77
00:04:56,700 --> 00:04:59,700
Διότι είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι θα επέλεγε κανείς

78
00:05:00,000 --> 00:05:03,200
κάτι ανείπωτο ή ασύλληπτο ή φρικτό ή εφιαλτικό.

79
00:05:03,200 --> 00:05:07,240
Είναι δύσκολο να το πιστέψεις αυτό.
Κι είναι για τούτο που βρισκόμαστε εμείς εδώ

80
00:05:07,240 --> 00:05:10,000
και κάνουμε συζητήσεις με όσους ενδιαφέρονται,

81
00:05:10,000 --> 00:05:14,000
διότι συμφωνούμε μαζί σου:
οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι κάνουν αυτές τις επιλογές,

82
00:05:14,000 --> 00:05:17,400
κι έτσι αισθάνονται ότι τα πράγματα
τους επιβάλλονται από έξω.

83
00:05:17,400 --> 00:05:20,300
Και ο λόγος που δεν πιστεύουν ότι κάνουν αυτές τις επιλογές,

84
00:05:20,300 --> 00:05:24,000
είναι επειδή ούτε ένας από εσάς,
ή εξαιρετικά λιγοστοί από εσάς,

85
00:05:24,000 --> 00:05:27,500
θα παραδέχονταν ότι αυτοί οι ίδιοι ή οποιοσδήποτε άλλος

86
00:05:27,500 --> 00:05:30,000
θα έκαναν αυτά τα ανείπωτα πράγματα στον εαυτό τους.

87
00:05:30,000 --> 00:05:34,000
Λοιπόν σε κάνει να πιστεύεις ότι θα πρέπει να ενέχεται κάποιος άλλος παράγοντας.

88
00:05:34,000 --> 00:05:36,300
Θα πρέπει να υφίσταται κάποιο είδος σκότους,

89
00:05:36,700 --> 00:05:38,500
θα πρέπει να υφίσταται κάποιο είδος φαυλότητας,

90
00:05:38,500 --> 00:05:42,500
θα πρέπει να υφίσταται κάποιο κοσμικό (καρμικό) χρέος που πρέπει να ξεπληρωθεί...

91
00:05:42,500 --> 00:05:47,000
Εφευρίσκουμε κάθε είδους ερμηνεία
για να εξηγήσουμε τα ανεπιθύμητα πράγματα.

92
00:05:47,500 --> 00:05:50,000
Κι έτσι εισερχόμαστε εμείς στην εικόνα,

ΣΧΟΛΙΟ 0550
"Εμείς", δηλαδή οι πνευματικές οντότητες που μιλάνε μέσα από αυτήν, στις οποίες έχει δοθεί το όνομα "Αβραάμ".

00:05:50,000 --> 00:05:53,000

ανταποκρινόμενοι σε μια ισχυρή ανάγκη,

00:05:53,000 --> 00:05:57,000

σφοδρό μέρος της οποίας είσαι εσύ

- αλλά δεν είσαι ο μόνος στον πλανήτη που αισθάνεται έτσι.

00:05:57,000 --> 00:06:01,000

Αν κοιτάξεις γύρω, σε αυτές τις συγκεντρώσεις,

θα δεις λιγοστούς μονάχα

πρωτοπόρους ανθρώπους.

00:06:01,000 --> 00:06:05,000

Γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων δεν θέλει αυτή την "απλοϊκή" απάντηση

00:06:05,000 --> 00:06:09,500

σε πράγματα που τα αισθάνεται τόσο μεγάλα

(επώδυνα).

00:06:09,500 --> 00:06:12,100

Αλλά θέλουμε να καταλάβεις

00:06:12,100 --> 00:06:16,000

ότι αν δεν αρχίσεις με ένα είδος θεμελιακής κατανόησης

100

00:06:16,000 --> 00:06:19,000

για το τι φέρνει τα συμβάντα στη δική σου ζωή,

101

00:06:20,000 --> 00:06:24,000

δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις

πώς έρχεται οτιδήποτε στη ζωή οποιουδήποτε.

102

00:06:24,000 --> 00:06:27,000

Και όταν αρχίσεις να παρατηρείς τη σχέση που υπάρχει

103

00:06:28,000 --> 00:06:31,000

ανάμεσα σε αυτό που σκέπτεσαι και αισθάνεσαι

104

00:06:31,000 --> 00:06:33,500

και στο πώς εξελίσσονται τα πράγματα στη ζωή σου,

105

00:06:33,500 --> 00:06:37,200

τότε αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι και το πώς συμβαίνουν τα πράγματα και στη ζωή των άλλων.

106

00:06:37,200 --> 00:06:42,400

Το μεγαλύτερο κομμάτι του παζλ που λείπει

-και το γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι σχεδόν αρρωσταίνουν όταν τους το λέμε αυτό-,

107

00:06:42,400 --> 00:06:45,000

αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι που λείπει

108

00:06:45,000 --> 00:06:48,000

για να αντιληφθείς την πραγματικότητα

109

00:06:49,000 --> 00:06:51,000

είναι ότι

110

00:06:51,000 --> 00:06:55,000

η φρίκη με την οποία βλέπεις το βίωμα του θανάτου

111

00:06:55,000 --> 00:06:58,000

είναι δικό σου κατασκεύασμα.

112

00:07:00,000 --> 00:07:04,000

Κι αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα του να έχεις ένα "σώμα κτήνους":

113

00:07:04,000 --> 00:07:08,300

το ότι οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, έρχονται και φεύγουν, έρχονται και φεύγουν (μετενσαρκώνονται),

114

00:07:08,300 --> 00:07:12,500

επειδή έτσι φτάνουν τόσο πιο εύκολα

σε επίπεδα [ψυχοπνευματικής] ωρίμανσης,

115

00:07:12,500 --> 00:07:16,230

λοιπόν η χαρά που αισθάνονται είναι και σε ανάλογο βαθμό μεγαλύτερη.

116

00:07:16,230 --> 00:07:21,000

Με άλλα λόγια, αν και συχνά βρίσκουν

-αυτό που θα αποκαλούσες-

"ένα φρικτό τέλος",

117

00:07:21,000 --> 00:07:25,250

αυτό το φρικτό τέλος είναι πολύ σύντομο σε σύγκριση με το υπέροχο [...] που εμπειριώνονται.

118

00:07:25,250 --> 00:07:29,000

Άντρας: Τελείως έτσι είναι.

'Εστερ: Και οι άνθρωποι δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους αυτό το πλεονέκτημα.

ΣΧΟΛΙΟ 0729
Προφανώς εννοεί το πλεονέκτημα τού να συνειδητοποιήσουν την ενεργειακή ροή που είναι μέρος αυτού του κόσμου και να την αφήσουν να τους «ανεβάσει».

119

00:07:29,000 --> 00:07:33,000

Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο απασχολημένοι με το να εικάζουν

το "τι έχει πάει στραβά",

120

00:07:33,000 --> 00:07:40,000

ώστε τελικά οι δονήσεις τους βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία

με το ορθό δυναμικό της ατομικής πορείας που στην πραγματικότητα οι ίδιοι χάραξαν.

121

00:07:40,000 --> 00:07:43,600

Άντρας: Δεν είναι το βίωμα του θανάτου αυτό στο οποίο αναφέρομαι, το ότι είναι φρικιαστικό.

122

00:07:43,600 --> 00:07:46,100

Αναφέρομαι στη ζημιά που συμβαίνει,

123

00:07:46,100 --> 00:07:49,000

στην έλλειψη ολοκλήρωσης,

124

00:07:49,000 --> 00:07:51,000

στα παιδιά που αφήνονται πίσω,

125

00:07:51,000 --> 00:07:54,000

στις οικογένειες που διαταράσσονται,

στις ζωές που καταστρέφονται

126

00:07:54,000 --> 00:07:59,000

και σε όλα εκείνα τα βιώματα που ζούμε σε αυτή τη διαδικασία.

127

00:07:59,000 --> 00:08:02,000

Έστερ: Αλλά, βλέπεις, αυτό που κάνεις

128

00:08:02,000 --> 00:08:07,000

-κι είναι μοναδικό σε σένα, ως προς το ότι το δικό σου ενδιαφέρον είναι μεγαλύτερο από αυτό που αισθάνονται οι περισσότεροι άλλοι- ...

129

00:08:07,000 --> 00:08:10,000

Αλλά αυτό που έχεις κάνει είναι ότι παίρνεις πάνω σου,

130

00:08:10,000 --> 00:08:13,000

μέσα από την προσοχή που δίνεις στη λεπτομέρεια,

131

00:08:17,000 --> 00:08:20,000

το βάρος των ενοχλήσεων

132

00:08:20,000 --> 00:08:26,000

στους βίους τόσων πολλών ανθρώπων,

βίους πάνω στους οποίους δεν έχεις κανένα δημιουργικό έλεγχο...

ΣΧΟΛΙΟ 0826
Δηλαδή ενώ θα μπορούσε να εστιαστεί στη δική του ζωή και δημιουργικά να αναιρέσει την επιβολή των καταστάσεων στην ψυχολογία του, κάνοντας την ψυχή του ανεξάρτητη από αυτές
-αλλά αυτό βέβαια θα σήμαινε ότι θα απαρνείτο και την προσκόλλησή του στις ελκυστικές πλευρές της ζωής, εφόσον η εξάρτηση από αυτές μάς κάνεις δέσμιους και στις ανεπιθύμητες πλευρές-,
αυτός αποκτάει εμμονή με την αρνητική πλευρά στις ζωές άλλων, όπου ο ίδιος δεν μπορεί να δημιουργήσει καμιά απάρνηση και αλλαγή ψυχολογίας.
Συνεπώς, η ομιλήτρια υπονοεί ότι υπεκφεύγει της υπαρξιακής του υποχρέωσης (που είναι παράλληλα και δικαίωμα) να ξεπεράσει τους ψυχικούς περιορισμούς του και να γίνει ένα ελεύθερο ον που ζει μέσα στον κόσμο ευδαιμονικά ακριβώς εξαιτίας της βαθύτερης υπαρξιακής ελευθερίας του,
έτσι καθώς κλαίγεται για την φαινομενικά φρικτή τύχη των ανθρώπων ή τον απαίσιο εγωισμό τους που σκοτώνει τις προοπτικές στη ζωή των συνανθρώπων τους.
Έτσι μπορεί να φαίνεται άγιος εφόσον οικτίρει το Κακό,
αλλά η αρνητική του ψυχολογία τον κρατά κλειδωμένο στην περιορισμένη οπτική των πραγμάτων που δεν βλέπει την μεταφυσική και ευρύτερη εικόνα: ότι οι άνθρωποι ως ψυχές επιλέγουν τα βιώματά τους, ότι η ψυχοπνευματική τους ωριμότητα προάγεται μέσα από αυτά (καθώς έρχονται και επανέρχονται και δουλεύουν τα θέματά τους σε αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις)
και ότι η μεγάλη ευκαιρία του ανθρώπου είναι να συντονιστεί με το Φως και να γίνει φάρος στο σκοτάδι, φάρος ευδαιμονίας και αιωνιότητας μέσα σε ένα υλικό πεδίο φαινομενικής δυστυχίας και θνητότητας,
γιατί ο άνθρωπος είναι ο ίδιος ο δημιουργός της ζωής του και ο δημιουργός του κόσμου.
Άνθρωπος και Δημιουργός δεν διαφέρουν.
Ο κόσμος δημιουργείται από το δημιουργικό στοιχείο που βρίσκεται από κοινού μέσα στην ψυχή του καθένα μας,
το οποίο αποκαλείται και Θεός.

«Αυτό που έχεις κάνει είναι ότι παίρνεις πάνω σου, μέσα από την προσοχή που δίνεις στη λεπτομέρεια,»
Δηλαδή μέσα από την απορρόφησή του στη θέαση συγκεκριμένων περιστατικών από συγκεκριμένη σκοπιά.

133

00:08:26,500 --> 00:08:29,500

Λοιπόν το σκότος που αισθάνεσαι

134

00:08:29,500 --> 00:08:32,500

και η φρίκη της κατάστασης και η αδικία της

135

00:08:32,500 --> 00:08:37,300

είναι γιατί προσωπικά δεν μπορείς να κάνεις οτιδήποτε για οτιδήποτε από αυτά που περιγράφεις.

136

00:08:37,300 --> 00:08:39,000

Αλλά θέλουμε να σου πούμε

137

00:08:39,000 --> 00:08:44,000

ότι παίρνεις πάνω σου τόσο περισσότερα από όσα πράγματι σου αναλογούν!...

138

00:08:44,000 --> 00:08:49,000

Και ότι οποιοσδήποτε βιώνει οτιδήποτε από αυτά που περιγράφεις

139

00:08:49,000 --> 00:08:52,300

δεν νιώθει το ίδιο άσχημα για αυτά.

140

00:08:52,300 --> 00:08:57,000

Κάποια φορά, κατά την αρχική της περίοδο μαζί μας,

η Έστερ έβλεπε κάτι στην τηλεόραση.

ΣΧΟΛΙΟ 0857
Η Έστερ είναι η ίδια αυτή η ομιλήτρια. Αλλά μιλά για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο, διότι, αν και δεν υποτίθεται ότι έχει χάσει την επίγνωση του εξωτερικού κόσμου (όπως κάποιοι διάμεσοι που δεν αντιλαμβάνονται τι λένε όταν αρχίζει να μιλά από μέσα τους ένα πνεύμα), υποτίθεται ωστόσο ότι τα πνεύματα που αποκαλεί "Αβραάμ" μιλάνε μέσα από αυτήν.

141

00:08:57,000 --> 00:09:01,000

Ήταν κάτι που είχε συμβεί στην άλλη πλευρά του κόσμου,

142

00:09:01,000 --> 00:09:02,700

κάτι που είχε συμβεί σε παιδιά.

143

00:09:02,700 --> 00:09:06,000

Και οι μητέρες τους θρηνούσαν.

Και καθώς η Έστερ τα έβλεπε αυτά,

144

00:09:06,000 --> 00:09:09,000

ήταν εκτός εαυτού από τα άσχημα συναισθήματα που ένιωθε.

145

00:09:09,000 --> 00:09:11,000

Και μας είπε:

146

00:09:11,000 --> 00:09:18,000

"Αβραάμ, αν εγώ αισθάνομαι τόσο άσχημα

βλέποντας κάτι απ' το οποίο είμαι η ίδια τόσο μακριά,

147

00:09:18,000 --> 00:09:22,000

πώς θα πρέπει να το βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι,

που βρίσκονται εν μέσω όλου αυτού;"

148

00:09:22,000 --> 00:09:26,000

Και είπαμε στην Έστερ: "Ο πόνος σου αυτή τη στιγμή είναι μεγαλύτερος από τον δικό τους,

149

00:09:26,000 --> 00:09:32,000

γιατί η αντίθεση μεταξύ του ποια είσαι και του τι βιώνεις τώρα, είναι μεγαλύτερη.

ΣΧΟΛΙΟ 0932
Δηλαδή πονά τόσο γιατί είναι τόσο ανίσχυρη να κάνει κάτι, εφόσον η εμπειρία δεν συμβαίνει σε αυτήν.
Ενώ αν συνέβαινε σε αυτήν, θα είχε τη δυνατότητα να βάλει μπρος την ψυχική της δύναμη για να το αντιμετωπίσει, να το επεξεργαστεί ψυχοπνευματικά και να ωφεληθεί ψυχοπνευματικά από αυτό.
Κι έτσι η δυστυχία της θα ήταν λιγότερη, γιατί θα αντισταθμιζόταν, συνειδητά ή ασυνείδητα, από τη θετική ενέργεια του ψυχοπνευματικού οφέλους.

150

00:09:32,500 --> 00:09:36,500

Κι επειδή, εν μέσω όλων αυτών, τους συμβαίνουν άλλα πράγματα,

151

00:09:36,500 --> 00:09:40,000

λαμβάνουν χώρα άλλοι μηχανισμοί αντιμετώπισης"

152

00:09:40,000 --> 00:09:43,000

- αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα...

153

00:09:43,000 --> 00:09:50,500

Λοιπόν πραγματικά αυτό που κάνεις δεν ωφελεί

-αν και δεν θα προσπαθήσουμε να σε πείσουμε να μην το κάνεις,

να μην εκτοξεύεις κάθε είδους πύραυλο οικουμενικής επιθυμίας-

154

00:09:50,500 --> 00:09:56,800

αλλά απλά σου λέμε ότι ΔΕΝ θα μπορέσεις να βάλεις τάξη και να απελευθερωθείς από αυτή την κατάσταση

με το να ασχολείσαι όλο και περισσότερο με τις λεπτομέρειες.

ΣΧΟΛΙΟ 0956,800

Αυτό που έλεγε πιο πριν:

Αυτό που έχεις κάνει είναι ότι παίρνεις πάνω σου,
μέσα από την προσοχή που δίνεις στη λεπτομέρεια,
τα βάρη των ενοχλήσεων
στους βίους τόσων πολλών ανθρώπων,
βίους πάνω στους οποίους δεν έχεις κανένα δημιουργικό έλεγχο.

και:

Διότι οι άνθρωποι είναι τόσο απασχολημένοι με το να εικάζουν το «τι έχει πάει στραβά»,
ώστε τελικά οι δονήσεις τους βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία
με το ορθό δυναμικό της ατομικής πορείας που στην πραγματικότητα οι ίδιοι χάραξαν.

155

00:09:56,800 --> 00:10:00,000

Δεν έχουμε ακούσει ποτέ πιο εύγλωττη παρουσίαση,

156

00:10:01,000 --> 00:10:06,000

Δεν ακούσαμε ποτέ τρόπο έκφρασης πιο ακριβή και περιεκτικό.

157

00:10:06,500 --> 00:10:10,500

Είσαι πραγματικά καλός στο να επικοινωνείς ό,τι νιώθεις.

158

00:10:10,500 --> 00:10:13,200

Και πήρες πάνω σου τη σύγχυση και τη δυσαρμονία

159

00:10:13,200 --> 00:10:15,500

ίσως εκατομμυρίων ανθρώπων

160

00:10:15,500 --> 00:10:22,000

και την απηύθυνες σε εμάς

πιθανά με τον πιο βαθύ και ισχυρό τρόπο

με τον οποίο αυτό μάς έχει συμβεί ποτέ.

161

00:10:22,000 --> 00:10:26,100

Και, μέσα σε όλα αυτά, εμείς δεν έχουμε να σου δώσουμε άλλο από απλοϊκές απαντήσεις.

162

00:10:26,100 --> 00:10:28,000

Οι απαντήσεις αυτές είναι:

163

00:10:28,000 --> 00:10:34,000

Η ζωή υπάρχει όντως για να είναι καλή

- όχι μόνο για την Έστερ και όχι μόνο για μερικούς, αλλά για όλους σας.

164

00:10:34,000 --> 00:10:37,300

Και όταν δεν είναι, κάτι έχει πάει τρομερά στραβά.

'Αντρας: Ναι.

165

00:10:37,300 --> 00:10:41,000

Έστερ: Και την κάθε φορά, αυτό που έχει πάει τρομερά στραβά

166

00:10:41,000 --> 00:10:45,700

είναι ότι ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός ή οπτική

έχει αναπτυχθεί και ασκηθεί σε τέτοιο βαθμό,

167

00:10:45,700 --> 00:10:52,000

ώστε να μην αφήνονται άλλα στοιχεία να εισέλθουν.

ΣΧΟΛΙΟ 1052
Εννοεί προφανώς ως στραβό την οπτική ότι ο άνθρωπος καθορίζεται από τις καταστάσεις της ζωής, από εξωτερικούς παράγοντες, και δεν μπορεί να δημιουργήσει την πραγματικότητά του.

Με άλλα λόγια, όταν έχεις αποφασίσει κάτι πολύ δυνατά,

168
00:10:52,000 --> 00:10:56,000
τότε δεν γίνεται παρά αυτό να σου συμβεί.
Διότι ο Νόμος της Έλξης θα σου παρουσιάζει πάντα

169
00:10:56,000 --> 00:11:01,200
ακριβώς το "πακέτο" το οποίο εξασκείς όλη μέρα, κάθε μέρα!
Άντρας: Δεν διαφωνούμε ως προς αυτό.

170
00:11:01,200 --> 00:11:07,000
Έστερ: Και δεν συνειδητοποιείς ότι είναι τούτο
που η ζωή σου αντανακλά τώρα με αυτόν τον ισχυρό τρόπο.

171
00:11:09,000 --> 00:11:11,300
Θα θέλαμε να σου πούμε

172
00:11:11,300 --> 00:11:16,000
ότι παίρνεις πάνω σου περισσότερα από ό,τι...
Ετούτο είναι που στην πραγματικότητα θα θέλαμε να σου πούμε:

173
00:11:16,000 --> 00:11:21,500
Με τον ίδιο τρόπο που η Έστερ, επιτρέποντας στον Αβραάμ
[να εκφραστεί και να μιλήσει μέσα από εκείνη],

174
00:11:21,500 --> 00:11:27,500
έγινε μια φωνή που επιτρέπει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους να συντονιστούν με το εσωτερικό τους Πνεύμα,

175
00:11:27,500 --> 00:11:31,000
έτσι και όταν κάποιος τόσο ευφράδης και ακριβής όσο εσύ

176
00:11:31,000 --> 00:11:33,000
παρουσιάζει μια αντίθετη οπτική,

177
00:11:33,000 --> 00:11:39,000
τότε στην ουσία δεν "δημιουργεί" (μια πνευματική ωφέλεια) για τις μάζες [των ανθρώπων],

178
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
αλλά φτιάχνει ένα δονητικό χώρο

179
00:11:41,000 --> 00:11:44,300
μέσα στον οποίο το πλέγμα αυτό μπορεί να γεμίσει πιο εύκολα.

180
00:11:44,300 --> 00:11:48,000
Διότι δεν μπορείς να είσαι ένα [μέσο ?] για τις δονήσεις κάποιου πράγματος,

181
00:11:48,000 --> 00:11:51,000
χωρίς να το διαιωνίζεις. Απλά δεν είναι δυνατό.

ΣΧΟΛΙΟ 1151
Στα ακόλουθα λόγια δεν είμαι σίγουρος τι λέει και γι’ αυτό και η μετάφραση είναι προβληματική. Αυτό που νομίζω ότι λέει είναι πως, ακριβώς επειδή εκφράζει και συνδέεται με τέτοιο πάθος με το «αρνητικό» της ζωής, το οποίο ο ίδιος δεν θέλει, γι’ αυτό του παρουσιάζεται και η δυνατότητα, μέσα από τον ίδιο τον πόνο που τελικά νιώθει, να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή δεν υπάρχει για να είναι έτσι αρνητική, και να ενθαρρυνθεί να ανακαλύψει τη δημιουργική δύναμη που μετατρέπει τη ζωή σε ευδαιμονία.

182

00:11:51,000 --> 00:11:54,000

Έτσι, παρόλο που θα σου φανεί ανόητο,

183

00:11:54,000 --> 00:11:56,000

θα θέλαμε να σου πούμε

184

00:11:56,000 --> 00:11:58,700

ότι κάνεις ένα τεράστιο βήμα μέσα σε μία στιγμή.

185

00:11:58,700 --> 00:12:02,700

Έχεις αυτή την στιγμή της [συνειδητοποίησης] τού "ξέρω τι δεν θέλω",

186

00:12:02,700 --> 00:12:05,400

και, αν δεν ήσουν, από το πιο εσώτερο κέντρο σου,

187

00:12:05,400 --> 00:12:08,000

κάποιος που αντιλαμβάνεται τόσο βαθιά

188

00:12:08,000 --> 00:12:11,000

ότι [η ζωή] δεν υπάρχει για να είναι έτσι [αρνητική],

189

00:12:11,000 --> 00:12:14,300

δεν θα ένιωθες την αναστάτωση και τη σύγχυση που νιώθεις.

190

00:12:14,300 --> 00:12:17,000

Με άλλα λόγια, η πελώρια οργή σου...

191

00:12:17,000 --> 00:12:19,000

Ο Τζέρυ είπε στην Έστερ - γνωρίζεις τον Τζέρυ;

ΣΧΟΛΙΟ 1219
Ο Τζέρυ είναι ο σύζυγός της, που ήταν κι αυτός συνδεδεμένος με το πνεύμα του Αβραάμ, και μετά πέθανε. Αλλά η Έστερ λέει ότι συνεχίζει να είναι μαζί της.

192
00:12:19,000 --> 00:12:22,500
Άντρας: Ω ναι, έχω συναντηθεί τόσο με τον Τζέρυ όσο και με την Έστερ στο σπίτι τους.

193
00:12:22,500 --> 00:12:26,500
Έστερ: Ο Τζέρυ είπε στην Έστερ
-είναι ακριβώς μέσα της σχεδόν κάθε μέρα-,

194
00:12:26,500 --> 00:12:28,000
της είπε:

195
00:12:28,000 --> 00:12:31,000
"Κατανοώ το μεγάλο βάθος

196
00:12:31,000 --> 00:12:33,000
της αγάπης σου για μένα,

197
00:12:33,000 --> 00:12:37,000
βλέποντας το μεγάλο βάθος του πόνου που νιώθεις

198
00:12:37,000 --> 00:12:40,000
πιστεύοντας ότι είμαι απών."

199
00:12:40,000 --> 00:12:43,300
Κι αυτό είναι, κατά κάποιο τρόπο,
που θα θέλαμε να πούμε και σε σένα:

200
00:12:43,300 --> 00:12:46,000
Ότι γνωρίζουμε το βάθος και τη δύναμη

201
00:12:46,000 --> 00:12:49,000
αυτού που είσαι και του τι πραγματικά θέλεις.

202
00:12:49,000 --> 00:12:53,000
Είσαι ένα ισχυρό ον που βαθιά μέσα στην ύπαρξή του αντιλαμβάνεται την ευδαιμονία.

203
00:12:53,000 --> 00:12:57,000
Και, όταν εστιάζεσαι για λίγο
-ή για πολύ, όπως έχεις κάνει-

204
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
στο αντίθετό της,

205
00:12:59,000 --> 00:13:02,000
τότε είναι λογικό ότι θα αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι.

206
00:13:02,000 --> 00:13:05,000
Άντρας: Πέρασα μια ολόκληρη ζωή κάνοντας τούτο το έργο.

207
00:13:05,000 --> 00:13:11,000
Μπορώ να "διαβάσω" [τον άλλον] διορατικά,
θα μπορούσα να "διαβάσω" τον καθένα σε αυτό το δωμάτιο
και θα γύριζα σπίτι με πραγματικά πολλές πληροφορίες.

208
00:13:11,000 --> 00:13:14,000
Και είμαι (πνευματικά) "ευαίσθητος" και βλέπω πολύ βαθιά.

209
00:13:14,000 --> 00:13:18,000
Και αυτό που βλέπω μετά από μια [ολόκληρη] ζωή όπου βάζω πράγματα στη "δίνη"

210
00:13:18,000 --> 00:13:20,500
είναι το
"ποια είναι η στιγμή μου,
ποια είναι η στιγμή μου;"

211
00:13:20,500 --> 00:13:23,000
Αν θέλεις να το μεταφέρουμε από το γενικό στο προσωπικό, εντάξει.

212
00:13:23,200 --> 00:13:29,000
ΔΕΝ είναι εδώ, ΔΕΝ έρχεται,
και το υλικό στη δίνη ΔΕΝ είναι εκεί.
Και εγώ ζω στη δυστυχία, και είμαι πολύ καιρό έτσι

213
00:13:29,000 --> 00:13:33,000
- από τότε που άρχισα πραγματικά να εξασκώ την τέχνη μου.

214
00:13:33,000 --> 00:13:36,500
Το να γίνεις πιο (πνευματικά) ευαίσθητος
είναι εν μέρει κατάρα...

215
00:13:36,500 --> 00:13:39,500
Έστερ: Well, η οπτική σου είναι έγκυρη

216
00:13:39,500 --> 00:13:43,000
και δεν θα προσπαθήσουμε ούτε για μια στιγμή να σε μεταπείσουμε.

217
00:13:43,000 --> 00:13:47,000
Αλλά αισθανόμαστε πράγματι,
σε όλα όσα έχεις πει εδώ,

218
00:13:47,000 --> 00:13:52,000
ότι η επιθυμία σου είναι διαφορετική
από την πραγματικότητα που περιγράφεις.

219
00:13:52,000 --> 00:13:57,000
Και ότι, για όσο αυτή η επιθυμία θα συνεχίσει να δονείται μέσα σου
-και το κάνει-,

220
00:13:57,000 --> 00:14:03,000
εμείς θα συνεχίσουμε να δίνουμε την αμέριστη ...
-είτε το πιστεύεις είτε όχι, ή ακόμα και είτε νοιάζεσαι είτε όχι-,

221
00:14:03,000 --> 00:14:06,000
θα συνεχίσουμε να δίνουμε την αμέριστη προσοχή μας σε αυτήν.

ΣΧΟΛΙΟ 1406
Δηλαδή θα τιμούν και θα εστιάζονται στον εγγενή του πόθο για την εύρεση μιας ευδαιμονίας δημιουργημένης από τον ίδιο και ανεξάρτητης από τους περιορισμούς του εξωτερικού κόσμου.

222
00:14:06,000 --> 00:14:09,000
Και θέλουμε να σου πούμε ότι αντιπροσωπεύεις

223
00:14:09,000 --> 00:14:12,000
έναν όχι απαραίτητα μεγάλο αριθμό ανθρώπων,

224
00:14:12,000 --> 00:14:16,000
αλλά αντιπροσωπεύεις,
σε αυτά που λες εδώ,

225
00:14:16,000 --> 00:14:21,000
την οπτική των ανθρώπων που πιστεύουν

226
00:14:21,000 --> 00:14:25,000
ότι δεν είναι (οι ίδιοι) οι δημιουργοί της πραγματικότητάς τους,

227
00:14:25,000 --> 00:14:28,000
ότι δεν έχουν δημιουργικό έλεγχο αυτής.

228
00:14:28,000 --> 00:14:31,000
Και θέλουμε να σου πούμε ξεκάθαρα

229
00:14:31,000 --> 00:14:34,000
ότι πράγματι δημιουργείς την πραγματικότητά σου,

230
00:14:34,000 --> 00:14:37,000
ότι την δημιουργείς όντως και ετούτη εδώ τη στιγμή,

231
00:14:37,000 --> 00:14:40,800
και ότι δεν έχει ο καθένας την εμπειρία που περιγράφεις.

232
00:14:42,000 --> 00:14:46,000
Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκονται σε αυτό εδώ το δωμάτιο

233
00:14:46,000 --> 00:14:48,600
δεν συνηχούν καθόλου με αυτό που λες.

234
00:14:48,600 --> 00:14:52,000
Είναι πρόθυμοι να αφήσουν αυτή τη συζήτηση να συμβεί,

235
00:14:52,000 --> 00:14:56,000
γιατί ξέρουν όλοι τους άτομα
που αισθάνονται σε κάποιο βαθμό όπως περιγράφεις.

236
00:14:56,000 --> 00:14:59,000
Αλλά οι ίδιοι δεν αισθάνονται έτσι.

237
00:14:59,600 --> 00:15:02,000
Άντρας: Well, αν ήμουν ο δημιουργός της πραγματικότητάς μου...

238
00:15:02,000 --> 00:15:05,000
Έστερ: Εφόσον ΕΙΣΑΙ ο δημιουργός της πραγματικότητάς σου...

239
00:15:05,000 --> 00:15:09,300
Άντρας: ... πολλοί άνθρωποι δημιουργούν την πραγματικότητά τους ...
Έστερ: ο ΚΑΘΕΝΑΣ δημιουργεί την πραγματικότητά του...

240
00:15:09,300 --> 00:15:11,000
Άντρας: Σε ενεργειακό επίπεδο, ναι...

241
00:15:11,000 --> 00:15:15,000
Έστερ: Δονητικά
Άντρας: Δονητικά, ναι.
Έστερ: Και συχνά δίχως να το ξέρουν.

242
00:15:15,000 --> 00:15:18,500
Άντρας: Αλλά στο υλικό επίπεδο,
ΑΛΛΟΙ εισβάλλουν στην εμπειρία τους.

243
00:15:18,500 --> 00:15:22,500
Δεν πιστεύω ούτε για μια στιγμή
ότι ο καθένας από τους έξι εκατομμύρια Εβραίους

244
00:15:22,500 --> 00:15:26,000
που πέρασε είκοσι λεπτά ασφυκτιώντας μέχρι θανάτου στο θάλαμο αερίων,

245
00:15:26,000 --> 00:15:30,000
έλκυσε ή δημιούργησε ο ίδιος
αυτή την εμπειρία στην πραγματικότητά του.

246
00:15:30,000 --> 00:15:35,300
Ούτε σε οποιαδήποτε από τις άλλες γενοκτονίες,
όπως στην Ρουάντα ή σε όποια άλλη.

247
00:15:35,300 --> 00:15:38,300
Εννοώ, ακόμα και στην πιο απλοϊκή [ιδεολογία], - -

248
00:15:38,300 --> 00:15:41,200
Έστερ: Να το πιο σημαντικό πράγμα που θέλουμε να σου πούμε:

249
00:15:41,200 --> 00:15:43,600
Δεν είναι σημαντικό για εμάς

250
00:15:43,600 --> 00:15:46,000
το τι "πιστεύεις" ,

251
00:15:47,000 --> 00:15:49,000
καθότι ό,τι πιστεύεις

252
00:15:49,000 --> 00:15:51,000
σου ανήκει και μπορείς να το πιστεύεις.

253
00:15:51,000 --> 00:15:52,800
Μας είναι σημαντικό

254
00:15:52,800 --> 00:15:54,800
το ποια γνωρίζουμε ότι είναι η πραγματικότητα.

255
00:15:54,800 --> 00:15:57,000
Μας είναι σημαντικό

256
00:15:57,000 --> 00:15:59,600
το ότι ξέρουμε ό,τι ξέρουμε.

257
00:15:59,600 --> 00:16:03,000
Λοιπόν έχουμε ανακαλύψει πως ξέροντας ό,τι ξέρουμε,

258
00:16:03,000 --> 00:16:06,000
η ζωή μας είναι ζωή χαράς.

259
00:16:06,000 --> 00:16:11,000
Κι εσύ έχεις ανακαλύψει
πως ξέροντας ό,τι εσύ ξέρεις,
η ζωή σου είναι ζωή δυστυχίας.

260
00:16:11,000 --> 00:16:13,000
Απλά θέλουμε να σου εξηγήσουμε

261
00:16:13,000 --> 00:16:16,000
ότι υπάρχουν επιλογές.

262
00:16:16,000 --> 00:16:23,000
Δεν διαφωνούμε μαζί σου
ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν αυτές τις επιλογές.
Δεν διαφωνούμε μαζί σου ότι οι άνθρωποι εστιάζονται στην πραγματικότητα που βρίσκεται γύρω τους.

263
00:16:23,000 --> 00:16:27,000
Δεν διαφωνούμε μαζί σου ότι οι άνθρωποι συναντούν πολλά [αρνητικά] στο δρόμο τους.

264
00:16:27,000 --> 00:16:31,000
Δεν διαφωνούμε μαζί σου ότι υπάρχουν άνθρωποι με κακή πρόθεση

265
00:16:31,000 --> 00:16:34,000
που βρίσκουν τρόπους να φέρνουν τους άλλους σε επικίνδυνη θέση.

266
00:16:34,000 --> 00:16:36,200
Αλλά ποτέ δεν θα συμφωνήσουμε μαζί σου

267
00:16:36,200 --> 00:16:40,800
ότι από τον κόσμο απουσιάζει η δυνατότητα

να δημιουργήσει τη δική του πραγματικότητα.

ΣΧΟΛΙΟ 1640.8
Δηλαδή λέει ότι σε όλη τη φύση υπάρχει το δημιουργικό στοιχείο και ότι ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει.
Και ότι (απ’ ό,τι αντιλαμβανόμαστε ότι λέει) το στοιχείο αυτό είναι ένα είδος φίλτρου που ξέρει να μετατρέπει την αρνητικότητα σε θετικότητα,
καθότι (όπως νομίζω πρέπει να υποθέσουμε) η μεταφυσική βάση του κόσμου είναι η αιωνιότητα, ο θάνατος δεν είναι αυτός που νομίζουμε ότι είναι
και κάθε είδους περιορισμός αποτελεί την έκφραση ενός ενεργειακά πεσμένου νου.
Συνεπώς ο κόσμος δημιουργεί την αρνητική του πραγματικότητα μέσα από την ίδια του την πτώση, μέσα από τη νοητική του πτώση,
και όποιος το συνειδητοποιεί αυτό αντιστρέφει τη διαδικασία, αρχίζει να ανεβαίνει και βρίσκει εκ νέου την ευδαιμονία.

268
00:16:40,800 --> 00:16:43,000
Άντρας: Δεν λέω αυτό. Δεν λέω αυτό.

269
00:16:43,000 --> 00:16:48,000
Λέω ότι αν είσαι σε μια κατάσταση που είναι εκτός ελέγχου,
επειδή άλλοι βρίσκονται σε θέση ισχύος, - -

270
00:16:48,000 --> 00:16:53,400
Έστερ: "εκτός ελέγχου" επειδή η συσσώρευση [συγκεκριμένων ψυχικών σου] δονήσεων σε οδήγησε εκεί!

271
00:16:53,400 --> 00:16:57,000
Ας ρωτήσουμε το κοινό για μια στιγμή,
"είστε εντάξει με λίγη περισσότερη συζήτηση;"

272
00:16:57,000 --> 00:16:59,000
Κοινό: ΝΑΙ.
Έστερ: Λοιπόν απολαμβάνουν τη συζήτηση.

273
00:16:59,000 --> 00:17:04,000
Άντρας: Ευτυχώς, καθότι γνωρίζω ότι το ερώτημα που θέτω δεν είναι δημοφιλές.
Έστερ: Δεν πειράζει.

274
00:17:04,000 --> 00:17:08,000
Άντρας: Μου πήρε δύο χρόνια να έρθω εδώ
και είχα μαζί σου αυτή τη συζήτηση στο αστρικό πεδίο πολλές φορές.

275
00:17:08,000 --> 00:17:12,250
Και την τελευταία φορά που προσπάθησα να έρθω, υπήρξε ένα "όχι"
και τώρα είναι "ναι". Λοιπόν να 'μαι εδώ.

276
00:17:12,250 --> 00:17:16,500
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι στο υλικό επίπεδο
οι άνθρωποι δημιουργούν μια πραγματικότητα

277
00:17:16,500 --> 00:17:19,000
-μέσα από μεγάλα ιδρύματα, μεγάλες φαρμακευτικές,

278
00:17:19,000 --> 00:17:21,300
μεγάλες ασφαλιστικές, μεγάλες τράπεζες-

279
00:17:21,300 --> 00:17:26,300
και αιχμαλωτιζόμαστε σε αυτήν,
είτε το θέλουμε είτε όχι.
Γεννιόμαστε σε αυτήν, σε ένα σύστημα,

280
00:17:26,300 --> 00:17:32,000
σε όποια χώρα κι αν είναι, και δεν μπορείς να...
Έστερ: Well, συμφωνούμε. Συμφωνούμε ότι το σύστημα σε περιβάλλει,
αλλά δεν συμφωνούμε ότι

281
00:17:32,000 --> 00:17:35,000
χρειάζεται να είσαι δέσμιος στην οπτική που έχεις για αυτό.

282
00:17:35,000 --> 00:17:38,000
Και αυτό που τελευταία θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κάνουν

283
00:17:38,000 --> 00:17:42,000
είναι να αφήσουν τα "ειδικά" (τις λεπτομέρειες) και να γίνουν πιο γενικοί.

284
00:17:42,000 --> 00:17:45,000
Και οι άνθρωποι τότε αρχίζουν να ανακαλύπτουν - -

285
00:17:45,000 --> 00:17:48,300
Κάποιος που αισθάνεται τόσο ισχυρά όσο εσύ,
θα έλεγε, από την οπτική σου:

286
00:17:48,300 --> 00:17:52,500
"Απλώς τους διδάσκεις να χώνουν το κεφάλι τους στην άμμο".
Και ότι:
"Αγνοώντας, ευτυχείς!"

287
00:17:52,500 --> 00:17:55,000
Άντρας: Λιγάκι...
Έστερ: Κι εμείς θα λέγαμε:

288
00:17:55,000 --> 00:17:59,750
"Είναι καλό να έχεις το κεφάλι στην άμμο, αν η εναλλακτική είναι να εστιάζεσαι σε κάτι που θα ελκύσει το ανεπιθύμητο".

289
00:17:59,750 --> 00:18:05,000
Και [επίσης θα λέγαμε]: "Πράγματι ευτυχείς με την άγνοια, αν, διαφορετικά, η προσοχή που θα έδινες στο ανεπιθύμητο

290
00:18:05,000 --> 00:18:10,000
θα σε έκανε να ασκήσεις αυτού του τύπου τη δόνηση
που θα έλκυε το ανεπιθύμητο προς εσένα."

291
00:18:10,000 --> 00:18:14,000
Λοιπόν, δεν διαφωνούμε με οτιδήποτε λες, απλά - -

292
00:18:14,000 --> 00:18:18,000
Όταν η Έστερ άρχισε να μας δέχεται,
την πρώτη περίοδο, πριν από πολλά χρόνια,

293
00:18:18,000 --> 00:18:21,000
δεν είχε θρησκευτικό υπόβαθρο,
δεν είχε φιλοσοφικό υπόβαθρο,

294
00:18:21,000 --> 00:18:25,000
ως επί το πλείστον απλά ζούσε τη ζωή της.

295
00:18:26,000 --> 00:18:29,000
Και ο Τζέρυ είχε ατέλειωτες ερωτήσεις.

296
00:18:29,000 --> 00:18:34,000
Για παράδειγμα, εκείνο τον πρώτο καιρό έκανε ερωτήματα πολύ παρόμοια με αυτό που έθεσες εσύ.

297
00:18:35,400 --> 00:18:38,700
Γιατί πάντα πήγαινε καβάλα στο λευκό του άλογο με το λευκό του καπέλο,

298
00:18:38,700 --> 00:18:41,200
προσπαθώντας να διορθώσει τα σφάλματα του κόσμου

299
00:18:41,200 --> 00:18:46,000
και αισθανόταν μεγάλη απογοήτευση που υπήρχαν κάποιοι που δεν ήθελαν να συνεργαστούν με αυτή την πρόθεση.

300
00:18:46,000 --> 00:18:49,000
Και καθώς αρχίσαμε να αλληλεπιδρούμε με τους δυο τους,

301
00:18:49,000 --> 00:18:53,000
ο Τζέρυ θα πρέπει να ρώτησε χιλιάδες φορές για το ένα ή το άλλο πράγμα.

302
00:18:53,000 --> 00:18:56,000
Και η απάντησή μας ήταν:
"Δεν είναι αυτό το έργο σου."

303
00:18:56,200 --> 00:18:58,800
Και μετά μας ξαναρωτούσε. Και λέγαμε:
"Δεν είναι αυτό το έργο σου."

304
00:18:59,200 --> 00:19:02,000
Και μετά μας ξαναρωτούσε. Και λέγαμε:
"Δεν είναι αυτό το έργο σου."

305
00:19:02,000 --> 00:19:04,400
Μέχρι που, κάπου τέσσερις μήνες μετά, είπε:

306
00:19:04,400 --> 00:19:06,200
"Αβραάμ, ποιο ΕΙΝΑΙ το έργο μου;"

307
00:19:06,200 --> 00:19:08,000
"Ποιο ΕΙΝΑΙ το έργο μου;"

308
00:19:08,000 --> 00:19:13,000
Και είπαμε: "Το έργο σου είναι να ρίξεις φως στο ευδαιμονικό δυναμικό αυτού του πλανήτη."

ΣΧΟΛΙΟ 1913
Σε όλο το βίντεο έχω μεταφράσει τη λέξη «well-being» ως «ευδαιμονία», αν και σημαίνει ευζωία, ευτυχία ή ευημερία. Το μετέφρασα ως «ευδαιμονία» συνάζοντας από τα συμφραζόμενα ότι πρόκειται για μια ευτυχία εσωτερική και ανεξάρτητη από τις εξωτερικές συνθήκες στις οποίες ζούμε.
Εδώ λοιπόν κατά λέξη λέει: «Το έργο σου είναι να ρίξεις φως στην ευζωία αυτού του πλανήτη.» Όμως προφανώς δεν εννοεί την υλική ευζωία, ή την υλικά εξαρτώμενη ευζωία.
Και δεδομένου ότι γίνεται επίσης λόγος γενικά στο έργο του Αβραάμ για μια βαθύτερη χαρά που ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει, αισθάνομαι ότι η λέξη «ευδαιμονία» είναι αρκετά ταιριαστή.

309

00:19:13,000 --> 00:19:17,000

"Το έργο σου είναι να ρίξεις φως

σε αυτό που είναι (ψυχοπνευματικά) επιθυμητό.

310

00:19:17,000 --> 00:19:21,000

Να ασκήσεις αυτό που είναι επιθυμητό

με τόσο μεγάλη προσοχή (αφοσίωση),

311

00:19:21,000 --> 00:19:24,000

ώστε αυτό να διαποτίσει όλη σου την ύπαρξη

312

00:19:24,000 --> 00:19:26,800

και να γίνει το μόνιμο σημείο έλξης σου.

313

00:19:26,800 --> 00:19:28,000

Αυτό είναι το έργο σου."

314

00:19:28,000 --> 00:19:31,200

Άντρας: Και τούτο είναι που κάνεις.

Και η ερώτησή μου σε σένα είναι: "Γιατί τώρα;"

315

00:19:31,200 --> 00:19:38,350

Δηλαδή, αν είσαι στο μη υλικό επίπεδο, όπου δεν υπάρχουν [περιορισμοί] ούτε χρόνου ούτε χώρου, μπορείς να είσαι σε οποιοδήποτε σημείο της δικής μας γραμμής χρόνου, μπορείς να είσαι με οποιοδήποτε ζωικό είδος...

316

00:19:38,350 --> 00:19:44,000

Έστερ: Αλλά αυτό είναι παρανόηση, είναι παρανόηση.

Είναι παρανόηση, διότι είμαστε εδώ μαζί σας, όπου υπάρχει χρόνος και χώρος.

317

00:19:44,000 --> 00:19:48,000

Είμαστε έντεκα λεπτά εκτός χρόνου

- τόσος χρόνος και χώρος υπάρχει!

318

00:19:48,000 --> 00:19:51,000

Είμαστε εδώ μαζί σας στον χρόνο σας και στον χώρο σας.

319

00:19:51,000 --> 00:19:53,000

Άυλες ενέργειες βρίσκονται εδώ μαζί σας.

320

00:19:53,000 --> 00:19:57,000

Βρίσκονται εδώ μαζί σας. Κι αυτός είναι ο λόγος που αισθάνεσαι αυτή τη σύγχυση,

321

00:19:57,000 --> 00:20:02,300

διότι υπάρχει [εδώ] τόσο πολλή διαθέσιμη

άυλη πληροφόρηση

και άυλη υποστήριξη και καθοδήγηση.

322

00:20:02,300 --> 00:20:04,000

Και όταν η ανθρωπότητα

323

00:20:04,000 --> 00:20:10,000

-ένα μέρος της τόσο μικρό όσο το ένα μονάχα άτομο, ή μια μεγαλύτερη ομάδα, όπως έξι χιλιάδες άνθρωποι στους θαλάμους αερίων-

324

00:20:10,000 --> 00:20:14,000

εστιάζονται με τέτοιους τρόπους

ώστε να στερούν από τον εαυτό τους αυτή την ευδαιμονία,

325

00:20:14,000 --> 00:20:18,900

το αποτέλεσμα είναι μεγάλο και πολύ δυσάρεστο

και -κατά τη γνώμη μας- περιττό....

326

00:20:19,200 --> 00:20:23,000

Άντρας: Εντάξει, λοιπόν καθώς παρατηρείς τους ανθρώπους αυτού του πλανήτη,

327

00:20:23,000 --> 00:20:26,000

πόσους από αυτούς βλέπεις να ζούνε την "αντίθεση"

328

00:20:26,000 --> 00:20:29,200

και πόσους να ζούνε "τη χαρά που [οι ίδιοι] δημιούργησαν";

329

00:20:29,200 --> 00:20:33,000

Έστερ: Εκατό τοις εκατό αυτών ζουν κάποιο βαθμό αντίθεσης

330

00:20:33,000 --> 00:20:38,700

και περίπου πέντε τοις εκατό αυτών έχουν μόνιμα

συνειδητή επίγνωση των δονήσεών τους,

331

00:20:38,700 --> 00:20:43,000

σε αρκετό βαθμό ώστε να οδηγούν τον εαυτό τους

κυρίως στην (πνευματική) Χαρά.

332

00:20:43,000 --> 00:20:48,600

Και θα κατατάσσαμε την Έστερ σε αυτό το πέντε τοις εκατό.

Και η Έστερ είχε πέτρες στα νεφρά.

333

00:20:48,600 --> 00:20:52,000

Λοιπόν δεν λέμε ότι βρίσκεται πάντα εκεί (στη Χαρά).

334

00:20:52,000 --> 00:20:57,000

Αλλά λέμε ότι βρίσκεται εκεί αρκετά μόνιμα,

ώστε, για τα γήινα μέτρα, να [θεωρηθεί] ένα χαρούμενο ον.

335

00:20:57,000 --> 00:20:59,300

Και υπάρχουν πολλοί από εσάς που είναι έτσι.

336

00:20:59,300 --> 00:21:01,300

Ο πεσιμισμός σου είναι ακριβής,

337

00:21:01,300 --> 00:21:04,300

αλλά η εστίασή σου σε αυτόν

τον μετατρέπει σε πραγματικότητα.

338

00:21:04,300 --> 00:21:09,000

Είσαι ακριβής σε σχέση με [τις παρατηρήσεις σου],

αλλά δεν κοιτάς αρκετά πλατιά - βλέπεις τι λέω;

339

00:21:09,000 --> 00:21:11,000

Δεν κοιτάς αρκετά πλατιά.

340

00:21:11,000 --> 00:21:15,300

Και αν κοίταζες πιο πλατιά,

θα άρχιζες να βλέπεις κάποια από αυτά που βλέπουμε εμείς.

341

00:21:15,300 --> 00:21:16,400

Άντρας: Μα τα βλέπω!

342

00:21:16,400 --> 00:21:19,000

Έστερ: Και όταν τα δεις και αρχίσεις να εστιάζεσαι εκεί,

343

00:21:19,000 --> 00:21:23,000

τότε θα προσλαμβάνεις μια διαφορετική αντανάκλαση του κόσμου.

344

00:21:23,000 --> 00:21:29,000

Δημιουργείς τον κόσμο μέσα από τη δόνηση της οπτικής σου.

345

00:21:29,000 --> 00:21:31,000

Άντρας: Δεν αντιλέγω σε αυτό.

346

00:21:31,000 --> 00:21:34,000

Εκείνο που νομίζω ότι σου διαφεύγει

347

00:21:34,000 --> 00:21:36,000

είναι ότι ζούμε "εκεί έξω".

348

00:21:36,000 --> 00:21:39,700

Και, "εκεί έξω", αν το 95% βιώνει την "αντίθεση"

349

00:21:39,700 --> 00:21:43,000

-την οποία εγώ θα περιέγραφα περισσότερο ως την "δυστυχία"- ...

350

00:21:43,000 --> 00:21:47,700

Έστερ: Η "αντίθεση" στην οποία εμείς αναφερόμαστε είναι η ύπαρξη διαφορών. Είναι η πολυσχιδία, όχι η δυστυχία.

351

00:21:47,700 --> 00:21:51,700

Άντρας: Μα η περισσότερη από την "πολυσχιδία" - -

Oι άνθρωποι ζουν κατά κύριο λόγο ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ζωές...

352

00:21:51,700 --> 00:21:55,300

Έστερ: Μα, βλέπεις, δεν έχεις πρόσβαση σε κάτι ΑΛΛΟ από αυτό, όταν αισθάνεσαι όπως εσύ αισθάνεσαι...

353

00:21:55,300 --> 00:21:58,000

Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να έλξεις κάτι διαφορετικό...

354

00:21:58,000 --> 00:22:01,000

Αυτό είναι το τόσο ενδιαφέρον σχετικά με το Νόμο της Έλξης.

355

00:22:01,000 --> 00:22:03,000

Όταν αποφασίζεις με τον νου σου για κάτι,

356

00:22:03,000 --> 00:22:05,600

εκείνο γίνεται ό,τι δονητικά "προσφέρεις" (στην Ύπαρξη).

357

00:22:05,600 --> 00:22:10,900

Κι όταν εκείνο είναι η δονητική σου προσφορά, ο Νόμος της Έλξης λέει:

"Εδώ είναι

περισσότερες αποδείξεις,

περισσότερες αποδείξεις..."

ΣΧΟΛΙΟ 2210,9
Δηλαδή έλκεις καταστάσεις που εκδηλώνονται στον «αντικειμενικό» κόσμο και μετά τις αντιλαμβάνεσαι ως απόδειξη για την ύπαρξη αρνητικών παραγόντων εξωτερικών από σένα.
Δεν μπορείς να δεις ότι αυτός ο κόσμος παράγεται όλος από το νοητικό στοιχείο.

Το γενικά αποδεκτό γεγονός ότι «ο νους επιδρά στο υλικό μας σώμα», π.χ. παράγοντας παθήσεις, αποτελεί μια ένδειξη για το νοητικό στοιχείο που κρύβεται στην ύλη.

Ποια είναι η δική σου ενεργειακή πραγματικότητα;
Μήπως αν έφτιαχνες τον κόσμο από την αρχή, δεν θα ήταν διαφορετικός από αυτόν που είναι;
Μήπως ζεις απλά τον κόσμο που αντιστοιχεί στο ενεργειακό επίπεδο της ψυχής σου;
Μπορείς να φτιάξεις τον Παράδεισο;
Ή βιώνεις την Κόλαση απλά και μόνο όταν κάποιος σε ειρωνευτεί ή δείξει ότι δεν σε συμπαθεί;
Για να αντιληφθείς την προσωπική σου δονητική προσφορά, λέει η ομιλήτρια, πρέπει να ξεκολλήσεις λίγο τα μάτια από τις λεπτομέρειες των εξωτερικών συνθηκών και συμβάντων και να τα στρέψεις στον εαυτό σου.
Γι’ αυτό πάνε οι άνθρωποι και απομονώνονται σε μια σπηλιά.
Γιατί σκέφτονται: «Αν ζούσα παρέα με τον εαυτό μου, με τον νου μου, θα ήταν η ζωή μου Παράδεισος ή Κόλαση;»
Και πειραματίζονται.
Και συχνά, μετά από λίγους μήνες, φεύγουν.
Μην μπορώντας να αντέξουν τη δική τους πραγματικότητα.

Άρα η πνευματική ζωή είναι η διαδικασία της συνειδητοποίησης του ενεργειακού παράγοντα και η δουλειά πάνω σε αυτόν, ώστε η ψυχική σου ενέργεια να ανέβει.
Μόνο τότε μπορείς να βιώσεις μια εγγενή ευδαιμονία, ανεξάρτητη από τις εξωτερικές συνθήκες.
Και μόνο στο περιβάλλον ενός υλικού, κατακερματισμένου σε πολλές μορφές κόσμου
μπορείς να ψάξεις για το ενεργειακό στοιχείο, τον συμπαντικό Νου, από τον οποίο πηγάζει η Δημιουργία,
ενώ φιλτράρεις το αρνητικό σε θετικό,
βρίσκεις την αιωνιότητα μέσα στο θνητό
και επιλέγεις και δημιουργείς εκείνη την πραγματικότητα που αντιστοιχεί στην ευγενή σου φύση.

358

00:22:11,400 --> 00:22:15,500

Άντρας: Μέχρι που πέφτεις πάνω σε κάποιον εκεί έξω, - -

Έστερ: Μέχρι που [...]. Μέχρι που [...].

359

00:22:15,500 --> 00:22:19,000

Και τότε βρίσκεις όλα αυτά που έχεις βάλει στη δίνη

360

00:22:19,000 --> 00:22:25,000

και τότε κατανοείς,

και τότε γίνεσαι μια Φωνή, όπως ο Αβραάμ,

361

00:22:25,000 --> 00:22:29,000

για να εξηγήσεις πως έχει γίνει μια Παρανόηση.

362

00:22:29,000 --> 00:22:32,000

Ο Νόμος της Έλξης σού έχει [τότε] αποδείξει τον εαυτό του.

363

00:22:32,000 --> 00:22:36,000

Άντρας: Μπορώ να το κάνω αυτό.

Και το έχω κάνει αυτό.

Το έχω κάνει για μια ολόκληρη ζωή.

364

00:22:36,000 --> 00:22:38,800

Και, αυτή τη στιγμή

365

00:22:38,800 --> 00:22:42,500

-ίσως γιατί τώρα παίρνω διαζύγιο και έχω λίγη πικρία, δεν ξέρω...-

366

00:22:43,000 --> 00:22:46,000

αλλά αυτή τη στιγμή κάνω μια αξιολόγηση.

367

00:22:46,000 --> 00:22:49,000

Είναι ώρα να γίνει μια αξιολόγηση.

368

00:22:49,000 --> 00:22:51,000

Έστερ: Θέλουμε να σου πούμε

369

00:22:51,000 --> 00:22:54,000

-και το εννοούμε με τον πιο ισχυρό τρόπο-

370

00:22:54,000 --> 00:22:59,000

ότι απολαύσαμε τρομερά αυτή την αλληλεπίδραση (ανταλλαγή απόψεων).

371

00:22:59,000 --> 00:23:01,000

Μας δίνει βαθιά ικανοποίηση

372

00:23:01,000 --> 00:23:03,500

που ακούμε κάποιον που έχει ισχυρή πεποίθηση.

373

00:23:03,500 --> 00:23:07,500

Και θέλουμε να σου πούμε ότι δεν κάνεις λάθος στην οπτική σου.

374

00:23:07,500 --> 00:23:10,300

Και ο Νόμος της Έλξης θα σε αποδείξει σωστό.

375

00:23:10,300 --> 00:23:13,000

Μονάχα θέλουμε να κάνουμε την απλή ερώτηση:

376

00:23:13,000 --> 00:23:16,000

"Είναι αυτό που θέλεις να αποδειχθεί σωστό;"

377

00:23:16,000 --> 00:23:18,500

Διότι δεν είναι αυτό το έργο μας

378

00:23:18,500 --> 00:23:20,500

και δεν πιστεύουμε ότι είναι και το δικό σου.

379

00:23:20,500 --> 00:23:22,500

Καθότι αν ήταν,

380

00:23:22,500 --> 00:23:24,500

θα απολάμβανες αυτή την οπτική

381

00:23:24,500 --> 00:23:26,200

- και δεν το κάνεις.

382

00:23:26,200 --> 00:23:28,200