Μαχαμπαράτα
βίντεο
Μαχαμπαράτα - υπάρχει μια νοημοσύνη πέραν του νου...Διαβάστε πιο κάτω την περιγραφή του βίντεο. Στο κίτρινο σημείο θα βρείτε και τον σύνδεσμο που οδηγεί στην πλήρη υποτιτλισμένη ταινία. 1:49
|
Γενική περιγραφή της Μαχαμπαράτα
Η Μαχαμπαράτα είναι ένα ισχυρό και εκπληκτικό κείμενο που εμπνέει δέος και θαυμασμό. Παρουσιάζει σαρωτικά οράματα του κόσμου και της ανθρωπότητας και συνταρακτικές και τρομακτικές ματιές στο Θείο σε μια αρχαία ιστορία που αντανακλά τα βασικά θέματα του ινδικού πολιτισμού. Η Μαχαμπαράτα είναι μία από εκείνες τις δημιουργίες της γλώσσας και του ανθρώπινου πνεύματος που έχουν ταξιδέψει πολύ πέραν της αρχικής κοιτίδας τους, διότι "μιλούν" στην κάθε ψυχή, παρόμοια με τα έργα του Σαίξπηρ και τις ελληνικές τραγωδίες.
Σε αυτόν τον πόλεμο ανάμεσα στις βασιλικές οικογένειες των Καουράβα και των Πάνταβα, που αποτελεί το υπόβαθρο της Μαχαμπαράτα, ο Κρίσνα είναι ο οδηγός του άρματος του Αρτζούνα, ο οποίος είναι μεγάλος πολεμιστής σαν τον Αχιλλέα. Ο σύνδεσμος μαζί του μπορεί να παρομοιαστεί με αυτόν μεταξύ του Αχιλλέα και της θεάς Αθηνάς. Αλλά ο εκτενής διάλογος μεταξύ τους, ο χαρακτηριζόμενος από το συγκεκριμένο φιλοσοφικό βάθος, απουσιάζει (αυτός ή άλλος όμοιός του) τελείως από την Ιλιάδα, όπως και από την Οδύσσεια.
Το "Μαχαμπαράτα - υπάρχει μια νοημοσύνη πέραν του νου..." δείχνει απόσπασμα από ένα κομμάτι της Μαχαμπαράτα που λέγεται Μπάγκαβατ Γκίτα, στο οποίο βλέπουμε τον Κρίσνα, έναν θεάνθρωπο, ενσάρκωση του θείου (σαν τον Χριστό), να ενθαρρύνει τον Αρτζούνα να μην δειλιάσει μπροστά στη μάχη της ζωής, ούτε να αποτραβηχθεί από αυτήν, αλλά να κάνει αυτό που είναι σωστό ανάλογα με την περίσταση, χωρίς όμως παράλληλα να περιμένει από αυτό (ή οτιδήποτε άλλο γήινο) καμία ευτυχία - εν ολίγοις, να είναι αποστασιοποιημένος.
Ο Αρτζούνα ενσαρκώνει τον μαθητή (ενός πνευματικού διδασκάλου), ή αλλιώς την ψυχή, που φιλοδοξεί να πλησιάσει το θείο / την αλήθεια /την αυτογνωσία, και ανοίγεται για να διδαχθεί από τη φωνή της σοφίας. Μια παρόμοια σχέση μεταξύ του Πλάτωνα και του Σωκράτη.
----------
Περισσότερα
Απόσπασμα από
δημοσιευμένη στην Ελευθεροτυπία
συνέντευξη με την Σαμχίτα Άρνι, συγγραφέα μιας εκδοχής της Μαχαμπαράτα
για εφήβους (ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Άγρα), την οποία η
Σαμχίτα έγραψε στην τετραετία μεταξύ της ηλικίας των... 8 και των 12!!
Για την επίδοσή της στο αρχαίο ινδικό έπος είχε θεωρηθεί παιδί-θαύμα.
Σαμχίτα Άρνι: … Για μένα η Μαχαμπαράτα ήταν μια ιστορία για την
ανθρωπιά, για τη ματαιότητα του πολέμου, για τους κινδύνους που κρύβει η
φιλοδοξία, για την αξία της οικογένειας.
Δημοσιογράφος: Στο έπος αυτό θίγονται θέματα διαχρονικά, όπως το κυνήγι της εξουσίας, ο έρωτας, ο θάνατος, η αλαζονεία, η οικογένεια, η φιλία, το καθήκον. Υπάρχουν θεϊκές παρεμβάσεις, ήρωες (είτε άνθρωποι είτε με θεϊκές καταβολές), και βεβαίως ο πόλεμος ως μεγάλος πρωταγωνιστής (μέχρις ενός σημείου αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και στη δική μας Ιλιάδα του Ομήρου). Τι σας αγγίζει περισσότερο απ' όλα αυτά;
Σαμχίτα Άρνι: Υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα στη Μαχαμπαράτα για τα οποία αξίζει να μιλήσει κανείς. Είναι εκπληκτικό έργο. Το ζήτημα που με άγγιξε ιδιαίτερα ήταν το ζήτημα του πολέμου. Όπως και στην Ιλιάδα, η βίαιη, η άμεσα συνυφασμένη με τον θάνατο φύση του πολέμου είναι πάντα παρούσα στην αφήγηση. Ο πόλεμος είναι αναγκαίος, αλλά φέρνει την καταστροφή. Κάποιοι τον βλέπουν ως ευκαιρία να επιδείξουν γενναιότητα, αλλά, σε τελευταία ανάλυση, η φρίκη του είναι αυτό που μένει. Οι γενναίοι είτε πεθαίνουν είτε ακρωτηριάζονται και όσοι επιζήσουν υποφέρουν που βλέπουν τα παιδιά και τους φίλους τους να πεθαίνουν. Αξίζει τον κόπο; Κατά τη γνώμη μου, αυτό το ερώτημα θέτει η Μαχαμπαράτα, χωρίς όμως να δίνει και την απάντηση.
Δημοσιογράφος: Στον τότε πρόλογό σας γράφατε ότι είχατε αδυναμία περισσότερο στους κακούς ήρωες παρά στους καλούς σ' αυτή την πολύχρονη διαμάχη ανάμεσα στους Πάνταβα και τους Καούραβα. Γιατί;
Σαμχίτα Άρνι: Ως παιδί, το κακό μού φαινόταν πιο ενδιαφέρον από το καλό. Δεν νομίζω πως αποτελώ εξαίρεση. Πολλά παιδιά έχουν αυτή την τάση. Οι κακοί, οι πολύπλοκοι, οι διφορούμενοι χαρακτήρες ενός έργου έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Οι καλοί είναι πολλές φορές επίπεδοι, βαρετοί.
Δημοσιογράφος: Και στα 25 σας το ίδιο πιστεύετε; Το κακό έχει μεγαλύτερη γοητεία και δύναμη από το καλό;
Σαμχίτα Άρνι: Ειλικρινά, δεν ξέρω.
-------------------
Ο χρήστης του Youtube silezukuk έγραψε (ό,τι είναι με μαύρα γράμματα μέσα σε
αγκύλες [ ] έχει προστεθεί από μένα) :
Μη ξεχνάς ότι το έργο του [σκηνοθέτη] Μπρουκ είναι μια
"δυτική" ματιά στην ανατολή. Το άρθρο των Τάιμς (απ' όπου παραπέμπω) τα
λέει όλα, συγκρίνοντας την ινδική τηλεοπτική εκδοχή με την
ευρωπαϊκή τηλεοπτική εκδοχή (την εκδοχή του Μπρουκ δηλαδή) του
έπους:
"Ο διάλογος στην εκδοχή της Μαχαμπαράτα που παίζεται από την ινδική κρατική τηλεόραση είναι φορτωμένος με πιπεράτο συναίσθημα: οι κακοί είναι βρωμεροί (nasty), οι ήρωες είναι τρομεροί και οι θεοί είναι πανίσχυροι και παντογνώστες. Σπάνια υπάρχει χώρος για να αυτοεξεταστούν/αυτοαμφισβητηθούν οι καλοί, όπως γίνεται στην παραγωγή του κυρίου Μπρουκ." ("The dialogue on the yearlong serial of ''The Mahabharata'' that is playing every Sunday on Doordarshan, the Government-controlled television network, in Hindi, is peppered with emotion; the villains are nasty, the heroes are grand and the gods are all-powerful and all-knowing. Rarely is there room for self-doubt among the good, as is shown in Mr. Brook's production.")
Εκ των υστέρων κάτι μου λέει (αλλά δεν είμαι σίγουρος) ότι ο Μπρουκ βρέθηκε πιο κοντά στο πνεύμα της Μαχαμπαράτα απ' ότι οι Ινδοί... [ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ!!!]
Η συγκεκριμένη σκηνή όταν την πρωτοείδα (έχω το DVD της παράστασης) με είχε αφήσει άναυδο: "Μάλιστα! ώστε η ανατολίτικη σοφία δεν είναι ειρήνη, αφοπλισμός και good vibes [καλές δονήσεις], είναι κάτι πολύ πιο πλούσιο..." Μετά τον διάλογο Κρίσνα - Αρτζούνα, ακολουθεί σφαγή επικών διαστάσεων. Άλλωστε σε αυτό αποβλέπει ο Κρίσνα, να πείσει τον Αρτζούνα να σκοτώσει συγγενείς και φίλους! Πραγματική τραγωδία (με την αρχαία έννοια). Πραγματικό δράμα!
[Σε αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο ο ένας βάλθηκε να σκοτώνει τον άλλον. Χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα, και στο άλλο στρατόπεδο θα μπορούσε να υπάρχει οποιοδήποτε από τα πιο φίλτατά σου πρόσωπα. Το νόημα της θέσης του Κρίσνα είναι ότι το να ακολουθήσει ο Αρτζούνα το χρέος του ως ένας από τους στρατηγούς των "καλών" (ήταν οι ζαβολιές των "κακών" που οδήγησαν σε αυτόν τον πόλεμο) είναι πιο σημαντικό από το να διαφυλάξει τις σχέσεις του με τα φίλτατα οικογενειακά του πρόσωπα, ακόμα και την ίδια τη ζωή τους. Γιατί αυτό που χρειάζεται να διαφυλαχθεί είναι η δικαιοσύνη, η οποία έχει καταπατηθεί.
Σε αυτό το "κάλεσμα στο καθήκον" που του κάνει ο Κρίσνα, η ζωή φαίνεται να είναι ένα μεγάλο δραματούργημα, ένα προπέτασμα καπνού που είναι χρήσιμο μόνο ως μέσο για να ακολουθείς ανώτερα ιδανικά, ενώ κατά τα άλλα δεν έχει σημασία, καθότι δεν είναι παρά ένα υποφαινόμενο της πραγματικής ύπαρξης που είναι αιώνια και απόλυτη και όχι σχετική και εξαρτώμενη. Αυτή είναι η φιλοσοφία της Μπάγκαβατ Γκίτα, της "καρδιάς" της Μαχαμπαράτα, και αυτή είναι η φιλοσοφία ζωής που προωθεί.]
Η σκηνή Κρίσνα - Αρτζούνα, μέσα στην Μαχαμπαράτα, είναι ένα βιβλίο ολόκληρο. Ένα είδος ευαγγελίου. Αργότερα αγόρασα και το βιβλίο σε αγγλική μετάφραση. Δεν αξιώθηκα να το διαβάσω ακόμα. [Εγώ το διάβασα σε μετάφραση. ]
Έχω δει και την εκδοχή της παράστασης που έφερε ο Μπρουκ στην Ελλάδα, όταν η Αθήνα ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το λιγότερο, υποβλητική. [Ο ίδιος (πολυβραβευμένος) σκηνοθέτης, ο Μπρουκ, έφτιαξε τόσο τη θεατρική παράσταση που έφερε τότε στην Αθήνα όσο και την κινηματογραφική εκδοχή που προβάλλεται τώρα εδώ.]
Με κάτι τέτοιες δουλειές είναι που εκτιμώ ακόμα περισσότερο τη Δύση, ως θεματοφύλακα πλανητικών αξιών. Δυτικός παιδί μου μέχρι το μεδούλι...
[Ωστόσο, το κείμενο είναι ινδικό. Αν η σύγχρονη ινδική τηλεόραση κάνει το βίντεο πιο "φθηνό" και δεν του επιτρέπει τη σωστή και πλήρη φιλοσοφική του χροιά και την τραγική του (με την αρχαιοελληνική έννοια) διάσταση, ενώ κάποιοι πολύ υψηλού διαμετρήματος Ευρωπαίοι, δηλ. Πίτερ Μπρουκ και συνεργάτες, στέκονται στο σωστό ύψος, το κείμενο δεν παύει να είναι ινδικό. Σου δείχνει το βάθος με το οποίο η κλασική φιλοσοφία της Ινδίας κατανοούσε την ανθρώπινη ύπαρξη πριν από χιλιάδες χρόνια, ένα βάθος που διασώζεται σήμερα στους αυθεντικότερους από τους πνευματικούς της δασκάλους.
Όταν εγώ πήρα μύηση ως πνευματικός αναζητητής της γιόγκα, ο γκούρου είπε κατά τη διάρκεια της μύησης: "Το κείμενο που συστήνεται για αυτή τη μύηση είναι η Μπάγκαβατ Γκίτα." (Το είπε έτσι γενικά, δεν είπε: "Διαβάστε αυτό το βιβλίο.") Η Μπάγκαβατ Γκίτα (οι δυο λέξεις μεταφράζονται ως "Θείο Άσμα") είναι μέρος του ευρύτερου έπους της Μαχαμπαράτα. Το δίλεπτο βιντεάκι στην κορυφή αυτής της σελίδας, το "Μαχαμπαράτα - υπάρχει μια νοημοσύνη πέραν του νου..." δείχνει απόσπασμα από την Μπάγκαβατ Γκίτα, ενώ το πλήρες υποτιτλισμένο βίντεο
(μέρος πρώτο) (μέρος δεύτερο) δείχνει το πλήρες έπος της Μαχαμπαράτα. ]Να κάποια αποσπάσματα από την Μαχαμπαράτα
Ο Βυάσα (ο αφηγητής της Μαχαμπαράτα) καταγράφει τα μοιρολόγια που
συντροφεύουν το βασιλιά Ντουριόντανα αυτές τις τελευταίες στιγμές της
ζωής του:
Μεγάλε βασιλιά, πού είναι τώρα το λευκό σου αλεξιβρόχι;
Πού είναι τάχα η μυϊοσόβη σου η φιλντισένια και το φορείο σου με τις
μεταξωτές κουρτίνες;
πού είναι τα μαρμαρένια σου λουτρά και οι στολισμένες σου χορεύτριες;
Τώρα στο χώμα κείτεσαι λαβωμένος θανάσιμα με ματωμένους τους μηρούς,
μονάχος μες στη νύχτα.
Στα χέρια σου γυαλίζει το αίμα κι η λάσπη.
Δεν σου απομένει πια παρά μια στάλα μοναχά ζωής,
λυγμοί ταράζουν το κορμί σου κι αίμα πηχτό αδιάκοπα ξερνάς.
Πού είναι τ' άρματά σου τα στολισμένα με σμαράγδια;
Πού είναι τα χωριά σου, τα παλάτια, τα χαρέμια σου;
Πού είναι οι τριακόσιες χιλιάδες καβαλάρηδες κι οι οχτακόσιες χιλιάδες
πολεμικοί ελέφαντες;
Τα όρνια σιμώνουν πεινασμένα για να σπαράξουν το κορμί σου, κοπάδια
ύαινες και λύκοι πλησιάζουν.
Μάταια τινάζεις τα χέρια τα ματοβαμμένα για να τα διώξεις.
Άκου, οι γύπες τινάζουν τα φτερά τους. Απόψε οι σάρκες σου θα τους
θρέψουν.
Μεγάλε βασιλιά, εσύ που τη γη ολάκερη κυβερνούσες,
εσύ που με το ρόπαλό σου το χρυσό οδηγούσες τόσους και τόσους
βασιλιάδες, τώρα δεν θέλεις να πιστέψεις
πως οδεύεις στο δρόμο του θανάτου.
Να πιστέψεις δεν θέλεις πως πεθαίνεις κι εσύ...
Το αίμα σού εμποδίζει τη μιλιά, στα μάτια σου γυαλίζει η οργή, η κοφτή
σου ανάσα σιγοσβήνει.
Ο χρόνος είναι πάνω απ' όλα.
Κρίμα σε σένα, κρίμα στη μάνα σου την Γκαντάρι που γριά πια θα βγει
στους δρόμους της ζητιανιάς.
Κρίμα και στον τυφλό γέρο πατέρα σου, κρίμα στους φίλους σου,
στους ταπεινούς ανθρώπους που τόσα σού έδωσαν
και τώρα θα γυρνούν περιπλανώμενοι
σε μια γη όπου χαρά δεν υπάρχει πια.
-----------------------
Ο Βυάσα, βλέποντας το βαθύ πόνο των γυναικών που ψάχνουν μέσα στους
χιλιάδες νεκρούς για τους δικούς τους ανθρώπους, μιλά για το μυστήριο
του θανάτου:
Δυο κορμοί που επιπλέουν στο νερό, συναντιούνται στον ωκεανό κι ύστερα
αμέσως χωρίζουν.
Το ίδιο εσύ κι η μητέρα σου, ο αδερφός σου κι εσύ, η γυναίκα σου κι εσύ,
ο γιος σου κι εσύ.
Τους ονομάζεις γυναίκα, πατέρα, φίλο σου, μα δεν είναι παρά μια τυχαία
συνάντηση καθ' οδόν.
Τούτος ο κόσμος είναι μια ρόδα που γυρίζει,
ένα πέρασμα στο μεγάλο ωκεανό του χρόνου όπου κολυμπούν δύο καρχαρίες,
τα γηρατειά κι ο θάνατος.
Τίποτε δεν διαρκεί, ούτε καν το κορμί σου.
Κανένας δεσμός δεν αντιστέκεται στο χρόνο.
Αυτή τη στιγμή δεν βλέπεις τους προγόνους σου κι ούτε οι πρόγονοί σου σε
βλέπουν.
Δεν βλέπεις ούτε τον ουρανό, μήτε τον κάτω κόσμο.
Ποιος φτιάχνει τον άνεμο, τη φωτιά, το φεγγάρι, τον ήλιο, την ημέρα, τη
νύχτα, τα ποτάμια, τ' αστέρια;
Όλα είναι βαλμένα πάνω σ' αυτή την πολυποίκιλη δημιουργία, που η αιτία
της είναι ακατανόητη.
Τίποτε δεν μένει, τίποτε δεν ξαναγυρνά.
Χαρά, λύπη, όλα είναι κανονισμένα από το πεπρωμένο.
Αυτό που ποθείς, το έχεις.
Αυτό που δεν ποθείς, το έχεις.
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί.
Τίποτε δεν εγγυάται την ευτυχία του ανθρώπου.
Πού είμαι; Πού πηγαίνω; Ποιος είμαι; Γιατί;
Και για ποιο πράγμα θα έπρεπε να κλαίω;
-------------------------
Ο Γιουντίστιρα εγκαταλείπει το στρατόπεδο μες στη νύχτα και κοιτάζει
γύρω του την πλάση. Τότε ένα παράξενο ποίημα σχηματίζεται στη σκέψη του
απρόβλεπτα χωρίς ο ίδιος να το επιδιώξει:
Ένας μεγάλος ποταμός κυλάει στο πεδίο της μάχης,
κι εισβάλλει στον κόσμο των νεκρών.
Οι σκοτωμένοι ελέφαντες νησιά φαντάζουν στα κόκκινα νερά του,
οι πανοπλίες κροκόδειλοι θαρρείς,
νερό το αίμα, τα πτώματα δεντροκορμοί,
τα σκόρπια σπλάχνα χέλια μοιάζουν.
Τα τσακισμένα κόκαλα των πολεμιστών είναι η άμμος,
ιλύς οι σάρκες, δίνες οι
σημαίες, φρύνοι φαντάζουν τα κομμένα χέρια.
Ο ποταμός σκάβει μια κλίνη βαθιά όπου τα πτώματα κοιμούνται
σαν σφιχταγκαλιαμένοι εραστές.
[?]
όπου οι ασπίδες μοιάζουν με χρυσά πλεούμενα.
Φύκια φαντάζουν τα μαλλιά και τα
κεφάλια βράχια,
τα δαχτυλίδια φυσαλίδες, τ'
ακόντια καλαμιές,
οι τροχοί των αρμάτων θυμίζουν στρόβιλους
και τα κομμένα δάχτυλα σαν ψάρια επιπλέουν.
Τα βραχιόλια μοιάζουν με βότσαλα,
τα κύμβαλα με όστρακα.
Ψαράδες, τα τσακάλια...
Τα τόξα πλέουν πάνω στο κύμα τούτο των δακρύων
κι η βουή του ποταμού σαν πονεμένος θρήνος αντηχεί.
Οι κομμένες προβοσκίδες των ελεφάντων τινάζονται σαν ερπετά.
Κι ο κόκκινος ποταμός κυλά νύχτα και μέρα
κάτω απ' τη σκυφτή σκιά των όρνεων.
Μπορείτε να φανταστείτε ότι αυτή η ποιητική γλώσσα και η φιλοσοφική εμβάθυνση υπήρχε πριν από χιλιάδες χρόνια;
Κι εμείς σήμερα τι κάνουμε; Κλέβουμε ο ένας του άλλου το ευρώ και γιουζαΐζουμε αυτόν που έχασε το γκολ.
Πηγαίνουμε προς τα μπρος ή προς τα πίσω;
Ποιο είναι το σήμα κατατεθέν της γνώσης και της σοφίας; Η κατασκευή μηχανών ή η βαθύτερη συνειδητοποίηση της ύπαρξης;
Μεταφράζω μερικά αποσπάσματα από την Μπάγκαβατ Γκίτα (ή από σχολιασμούς της):
-------------- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ --------------
"Είναι καλύτερα να ζεις το δικό σου πεπρωμένο ατελώς,
από το να απομιμείσαι τη ζωή κάποιου άλλου τέλεια."
"Ένα δώρο είναι αγνό όταν δίνεται από την καρδιά στον σωστό άνθρωπο στη
σωστή στιγμή και στο σωστό χώρο, και όταν δεν προσδοκούμε καμία
ανταμοιβή."
--------------
"Η θεία γαλήνη βρίσκεται με εκείνους που ο νους τους βρίσκεται σε
αρμονία με την ψυχή, που είναι ελεύθεροι από πάθη και οργή, που
γνωρίζουν την ίδια την ψυχή τους."
--------------
"Η ευτυχία που έρχεται από μακρά πνευματική άσκηση, που οδηγεί στο τέλος
της οδύνης, που είναι αρχικά σαν δηλητήριο μα τελικά σαν νέκταρ – αυτού
του είδους η ευτυχία ανέρχεται μέσα από τη γαλήνη του ίδιου μας του
νου."
--------------
"Η κόλαση έχει τρεις πύλες: της Λαγνείας, του Θυμού και της Απληστίας."
--------------
"Εκείνος που έχει εγκαταλείψει το μίσος,
που αντιμετωπίζει κάθε ον με καλοσύνη και συμπόνια,
που είναι πάντα γαλήνιος,
ακλόνητος από πόνο και απολαύσεις,
ελεύθερος από το "εγώ" και το "δικό μου",
αυτοελεγχόμενος, σταθερός και υπομονετικός,
με όλο του τον νου εστιασμένο σε Εμένα
– αυτός είναι ο άνθρωπος που αγαπώ πιότερο απ' όλους."
--------------
«Λένε ότι η ζωή είναι ένα ατύχημα γεννημένο από το σεξουαλικό πάθος, ότι
το σύμπαν δεν έχει ηθική δομή, δεν έχει αλήθεια, δεν έχει Θεό.
Ορμώμενοι από ακόρεστη λαγνεία, μεθυσμένοι από της δύναμης την έπαρση,
υποκριτικοί, αυταπατώμενοι, δυσωδώς ιδιοτελείς στην πράξη τους,
ταλανιζόμενοι από μια έντονη αγωνία που συνεχίζει μέχρι το τέλος της
ζωής τους, πεπεισμένοι ότι του πόθου ο κορεσμός είναι της ζωής ο στόχος
ο μόνος, δεμένοι με της ελπίδας τα χίλια δεσμά, σκλαβωμένοι απ' την
απληστία τους, σπαταλούν το χρόνο τους άτιμα συσσωρεύοντας τόνους από
πλούτη.
"Σήμερα έχω ετούτο τον πόθο, αύριο τον άλλον θα έχω. Όλα τα πλούτη τούτα
δικά μου είναι, σύντομα κι άλλα θα εύρω. Τούτους τους εχθρούς τούς
σκότωσα ήδη, σύντομα τους υπόλοιπους. Είμαι ο Κύριος, ο απολαμβάνων, ο
επιτυχημένος, ο ευτυχισμένος, ο ισχυρός, ο ευγενής, ο πλούσιος, ο
διάσημος – στη Γη ποιος πατά που να 'ναι ίσος με μένα;" »
--------------
"Εκείνος (ο Θεός) είναι η πηγή του φωτός σε όλα τα φωτεινά αντικείμενα.
Είναι πέρα από της ύλης το σκότος και είναι ανεκδήλωτος. Είναι η γνώση,
το αντικείμενο της γνώσης και ο στόχος της γνώσης. Εδρεύει στου καθενός
την καρδιά."
--------------
"Η παροδική εμφάνιση της ευτυχίας και της δυστυχίας, και η εξαφάνισή
τους όταν έρθει η ώρα, είναι σαν την εμφάνιση και την εξαφάνιση των
θερινών και των χειμερινών εποχών. Γεννιούνται από την αισθητηριακή
αντίληψη και πρέπει κανείς να μάθει να τα ανέχεται χωρίς να ενοχλείται."
--------------
"Έχω γίνει ο Χάρος, ο καταστροφέας των Κόσμων."
--------------
"Ο άνθρωπος που Με βλέπει στα πάντα
και τα πάντα βλέπει μέσα Μου,
αυτόν δεν θα τον χάσω,
ούτε αυτός ποτέ θα Με χάσει.
Αυτός που είναι ριζωμένος στο Ένα
συνειδητοποιεί ότι βρίσκομαι μέσα σε όλα τα όντα
και όπου κι αν πάει,
παραμένει μέσα Μου.
Όταν βλέπει όλα τα όντα ως ίσα,
στη δυστυχία και στην ευτυχία,
επειδή όλα τους είναι σαν αυτόν,
ετούτος είναι ο τελειοποιημένος στη Γιόγκα."
--------------
"… Διότι οι αισθήσεις περιπλανώνται, κι όταν κανείς επιτρέψει στο νου να
τις ακολουθεί, η σοφία παρασέρνεται μακριά σαν καράβι χτυπημένο από τους
ανέμους."
--------------
(Με φόντο το πεδίο της μάχης) "Οι σοφοί δεν πενθούν ούτε για τους
ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους. Δεν υπήρξε ποτέ χρόνος που εσύ κι
εγώ κι όλοι τούτοι οι βασιλείς δεν υπήρχαμε, ούτε ποτέ θα υπάρξει χρόνος
που θα σταματήσουμε να υπάρχουμε."
--------------
(Μιλάει ο Θεός) "Στις Βέδες, είμαι η Σάμα Βέδα. Στους
θεούς, είμαι ο Ίντρα. Στις αισθήσεις, είμαι ο νους. Στα έμβια όντα,
είμαι η Συνειδητότητα."
--------------
"Μερικοί αντιλαμβάνονται τον Θεό στην καρδιά τους μέσω συγκεντρωμένου
διαλογισμού· άλλοι μέσω της γιόγκα της γνώσης· και άλλοι μέσω της γιόγκα
των έργων. Άλλοι, ωστόσο, δεν κατανοούν τον Θεό, αλλά, ακούγοντας από
άλλους ότι Αυτός υπάρχει, αρχίζουν τη λατρεία. Και τούτοι επίσης,
υπερβαίνουν το θάνατο, λόγω της σταθερής τους πίστης σε αυτό που
άκουσαν."
--------------
"Μεταξύ πολλών χιλιάδων ανθρώπων, ένας ίσως προσπαθήσει να
τελειοποιηθεί. Και από αυτούς που έχουν επιτύχει την τελειότητα, μόλις
και μετά βίας ένας θα Με γνωρίσει πραγματικά."
--------------
"Γιατί ακόμα και αν ο μεγαλύτερος αμαρτωλός Με λατρέψει με όλη την ψυχή
του, πρέπει να θεωρηθεί δίκαιος, λόγω του δίκαιου πόθου του. Και σύντομα
θα εξαγνιστεί και θα φτάσει στην αιώνια γαλήνη. Διότι ετούτη την
υπόσχεση δίνω: αυτός που Με αγαπά δεν θα χαθεί."
--------------
"Στον άνθρωπο, ο νους είναι η αιτία της αιχμαλωσίας και ο νους είναι η
αιτία της λύτρωσης. Ο νους που απορροφάται από τα αντικείμενα
των αισθήσεων είναι η αιτία της αιχμαλωσίας, ο νους που
αποσπάται από τα αντικείμενα των αισθήσεων είναι η αιτία της
λύτρωσης."
--------------
"Τέλεσε όλα τα έργα προσεκτικά, καθοδηγούμενος από την συμπόνια."
αγγλική πηγή:
http://www.goodreads.com/work/quotes/1492580-bhagavadg-t
-----------------------------------
-------------------------------------------------------------