Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι έχουμε σώμα στο χρόνο. Αν έχουμε ένα σώμα που μπορεί να πάει στο παρελθόν και στο μέλλον, τότε δεν είμαστε θνητοί. Γιατί η θνητότητα υπονοεί ότι υπάρχει ένα φράγμα στο χρόνο που σε εμποδίζει να προχωρήσεις στο μέλλον – αυτό είναι ο θάνατος. Υπάρχει ένα φράγμα που σε κρατά δέσμιο της ίδιας της παρόδου του χρόνου – δεν μπορείς, στην οποιαδήποτε στιγμή, να προχωρήσεις γρηγορότερα ή να επιβραδύνεις. Η ίδια σου η φύση ως όντος καθορίζεται από την υλική σου πραγματικότητα. Είναι σαν να είσαι πεσμένος σε ένα ποταμό και σε παίρνει προς τον καταρράκτη (τον θάνατο) στον δικό του ρυθμό. Αλλά όταν έχεις τρεις διαστάσεις στο Χρόνο, έχεις φτερά στον αέρα. Πετάς πάνω από τον ποταμό, σαν με ελικόπτερο, και μπορείς να επισκεφτείς τόσο την κοίτη του ποταμού όσο και τον καταρράκτη και να πας πιο πέρα. Δεν βρίσκεσαι μέσα στον ποταμό, στο νερό, οπότε είσαι αναγκασμένος να πηγαίνεις όπως πάει αυτό, αλλά κινείσαι ελεύθερος σε ένα άλλο μέσο, στον αέρα, και γι’ αυτό μπορείς να πας προς τα μπρος και πίσω στον ποταμό χωρίς να ορίζεσαι από αυτόν.
Όταν δεν ορίζεσαι από τον ποταμό και τον καταρράκτη, από τον γραμμικό χρόνο και τον θάνατο, δεν είσαι θνητό ον. Είσαι πνευματικό ον και διατρέχεις τη φύση κατευθυνόμενος από την ίδια την ενέργεια του νου σου. Μέσα από αυτή την ενέργεια αλλάζεις διαστάσεις, ενσωματώνεσαι μέσα στον χρόνο και μεταφέρεσαι από χρόνο σε χρόνο, σαν να είσαι ένα θεατής που αλλάζει το τηλεκοντρόλ για να μεταφερθεί σε διαφορετικά τηλεοπτικά κανάλια.

Σχόλιο 2
(διαβάστε το όταν φτάσετε στο χρόνο 
όπου παρεμβάλλεται παραπομπή για αυτό το σχόλιο)

Τα διαφορετικά σημεία του Γαλαξία φαίνονται διαχωρισμένα και απομονωμένα μεταξύ τους, γι’ αυτό και δεν μας φαίνεται να υπάρχει «λογικός» τρόπος να περάσει ένα αντικείμενο στιγμιαία από το ένα σημείο στο άλλο.
Όμως σκεφτείτε το εξής. Ένα φαγοκύτταρο του ανοσοποιητικού συστήματος χρειάζεται χρόνο για να περάσει από ένα σημείο του σώματος σε άλλο ώστε να πολεμήσει μια λοίμωξη κλπ. Αλλά ο νους μας μπορεί να περάσει αμέσως από οποιοδήποτε σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και να στείλει νευρικά ερεθίσματα σε αυτό.
Το σώμα μας είναι σαν το σύμπαν. Είναι και το σύμπαν ένα σώμα. Άλλα «κύτταρα» μέσα σε αυτό το σώμα είναι σαν τα φαγοκύτταρα – τους παίρνει πολύ για να πάνε από ένα σημείο του σώματος σε άλλο (τα δικά μας διαστημόπλοια, ας πούμε), άλλες όμως οντότητες είναι σαν τα ερεθίσματα του νευρικού συστήματος. Μπορούν στιγμιαία να μεταφέρονται σε απομακρυσμένες περιοχές. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι στενά συνδεδεμένες με μια κεντρική ευφυΐα –τον «εγκέφαλο»- και μπορούν να εγκαταλείπουν τη θέση τους και να αλλάζουν θέση αυτοστιγμεί, μεταφερόμενα με την ταχύτητα της κίνησης του εγκεφάλου. Δηλαδή η υλοποίησή τους είναι πολύ γρήγορη, γιατί το σύστημα στο οποίο κινούνται χρησιμοποιεί διαφορετικές ενέργειες. Όσο πιο κοντά είσαι στο κεντρικό σημείο της ενέργειας του σύμπαντος, τόσο πιο συνδεδεμένα μεταξύ τους είναι τα διαφορετικά σημεία του χώρου. Αυτό που για κάποιον είναι εκατομμύρια χρόνια μακριά, για σένα συμβαίνει στην άκρη του ματιού σου.
Υπό τη συνηθισμένη μας οπτική τού χωροχρόνου, είναι παράλογο, αλλά υπό μια οπτική που χρησιμοποιεί διαφορετικές ενέργειες, είναι όχι μόνο λογικό αλλά και αναπόφευκτο.
Είναι γι’ αυτό που λένε ότι αυτός που γνώρισε τον Θεό, πέρασε στην αθανασία. Γιατί ο Θεός είναι η κεντρική ευφυία του σύμπαντος. Όταν εκφράζεις τον δικό Του παλμό, βρίσκεσαι παντού αυτοστιγμεί ή ταυτόχρονα.
Κάποιοι εξωγήινοι πολιτισμοί βρίσκονται πιο κοντά στο Θεό από εμάς, αντιλαμβάνονται και βιώνουν βαθύτερες πλευρές της ύπαρξης. Κι αυτό εκφράζεται και στην τεχνολογία τους, καθώς η «υλική» τους τεχνολογία συγχωνεύεται με τη νοητική τους τεχνολογία και δυνάμεις. Γι’ αυτό και έλεγε νωρίτερα ο Elkins για επαφικούς που απλά αγγίζονται από τους εξωγήινους και ο φόβος τους χάνεται.
Γιατί η ενέργεια που περνάει σε αυτούς μέσα από το χέρι δεν είναι μόνο υλική αλλά και νοητική/ψυχολογική. Οι εξωγήινοι αυτοί έχουν αυξημένο έλεγχο πάνω στο νου τους, και γι’ αυτό αυξημένο έλεγχο πάνω στις ενέργειες του σύμπαντος. Γιατί ο νους δεν είναι τίποτα άλλο από την πηγαία ενέργεια του σύμπαντος. Είναι επειδή υπάρχει νους στο σύμπαν που τα πράγματα δεν συμβαίνουν τυχαία. Πώς κλείνει μια πληγή μας; Κλείνει τυχαία; Πώς κινούνται οι πλανήτες; Γιατί μπορείς να προβλέψεις την κίνησή τους μέσα από τη μαθηματική σκέψη; Τι είναι τα ένστικτα των ζώων; Πώς μπορούν να κινούνται και να δρουν στον πλανήτη ευφυώς, χωρίς να έχουν διδαχτεί τη γνώση τους; Πώς συμβαίνει να υπάρχει νομοτέλεια στην συμπεριφορά του σύμπαντος, αν δεν υπάρχει νοημοσύνη σε αυτό; Αν δεν είχατε καθόλου νοημοσύνη, θα μπορούσε η συμπεριφορά σας να προβλεφτεί με οποιονδήποτε τρόπο; Θα υπήρχε καν κάποιος που θα αναγνώριζε ή θα θυμόταν αυτή τη συμπεριφορά; Γιατί είναι ο νους εκείνος που αναγνωρίζει και θυμάται – και δημιουργεί επαναληπτικές δράσεις με βάση τέτοιες μνήμες.

------------------------------------------------------

Ο Ντον Έλκινς γεννήθηκε στο Luisville τού Κεντάκι το 1930. Απέκτησε πτυχίο και Masters στη Μηχανολογία (Mechanical Engineering) καθώς και Masters στη Γενική Μηχανική (General Engineering) από το Speed Scientific School, και διδακτορικό στη φιλοσοφία από αγγλικό πανεπιστήμιο, και ήταν καθηγητής φυσικής και μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Louisville για δώδεκα χρόνια, καθώς και ιδρυτής και διευθυντής του τμήματος μηχανολογίας του Πανεπιστημίου της Αλάσκα στα χρόνια 1960-1961. Υπηρέτησε με διάκριση στον αμερικανικό στρατό κατά τον Πόλεμο της Κορέας. Το 1965 άφησε τη θέση του ως μόνιμου καθηγητή για να δώσει περισσότερο χρόνο στην έρευνα των ΑΤΙΑ και των παραψυχικών φαινομένων, και έγινε πιλότος Boeing 727 (τελικά Captain) για μια μεγάλη αεροπορική εταιρεία μέχρι το θάνατό του το 1984.
Ο Ντον άρχισε τις έρευνές του μόνος του το 1955, χρησιμοποιώντας ύπνωση με αναδρομή στην παιδική ηλικία για να διερευνήσει την μετενσάρκωση. Μίλησε με επαφικούς από κάθε μεριά των ΗΠΑ (άτομα που είχαν επαφή με εξωγήινους) και τους επισκέφτηκε, συχνά οδηγώντας το δικό του μικρό αεροπλάνο, και διερεύνησε πολλά πεδία των παραψυχικών μελετών, αλληλογραφώντας και επισκεπτόμενος μια μεγάλη γκάμα από μελετητές και ερευνητές, καθώς και επαφικούς, άτομα που είχαν απαχθεί από εξωγήινους, καθώς και πολλούς άλλους που δεν κατηγοριοποιούνται εύκολα, κατά τη διάρκεια της πολύ δραστήριας καριέρας του ως ερευνητού. Το 1962 ο Ντον άρχισε ένα πείραμα στο τσάνελινγκ -χρησιμοποιώντας υλικό που είχε βρει από μια ομάδα επαφικών στο Ντιτρόιτ που εξέδιδε μια σειρά από τσάνελινγκ υπό τον τίτλο «Άνθρωπος, Συνειδητότα και Κατανόηση»-, βάζοντας μπρος μια «ομάδα επαφής με τα ΑΤΙΑ» που δεν θα είχε ως απαραίτητη μια πραγματική επαφή με ένα φυσικό διαστημόπλοιο. Αυτό το πείραμα συνεχίζει χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα στον εβδομαδιαίο μας διαλογισμό και ομάδα μελέτης, όπου δουλεύουμε με το διαλογισμό για να συλλέξουμε τσάνελινγκ που γίνονται σε κατάσταση εγρήγορσης, από πηγές που υποτίθεται ότι είναι εξωγήινες.
Ο Ντον εξέδωσε κάποια από την έρευνά του στο βιβλίο Τα Μυστικά των ΑΤΙΑ. Η σειρά βιβλίων Νόμος του Ενός περιέχουν απάνθισμα των συνεδριών μας με τον Ρα και αντιπροσωπεύουν τις καλύτερες συνεδρίες, ως προς την ποιότητα της επικοινωνίας με τον Ρα, και τον μεγαλύτερο όγκο του υλικού εκείνου που ο Ντον θεώρησε το έργο της ζωής του.

Δικό μου σχόλιο: Ο Γουίλκοκ αναφέρεται συχνά σε αυτή τη σειρά των τσάνελινγκ, το Νόμο του Ενός. Θεωρεί αυτές τις πληροφορίες πολύ υψηλής ποιότητας υλικό που πηγάζει από αυτό το πνευματικό ον, τον Ρα. Ο Γουίλκοκ περιγράφει κάποιες δικές του επαφές με τον Ρα στο βίντεό μου:
Ο Ντέιβιντ Γουίλκοκ διηγείται τη ζωή του