Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube

 

 

Η αξία της ταπεινότητας (Γουέιν Ντάιερ)

          βίντεο

Η αξία της ταπεινότητας

Σε αυτή την αξέχαστη ομιλία, ο Γουέιν Ντάιερ (Wayne Dyer) περιγράφει γλαφυρά την ομορφιά της ταπεινής ψυχής.
Ο Ντάιερ είναι ένας από τους γνωστότερους πνευματικούς δασκάλους της Αμερικής. Ήταν καθηγητής συμβουλευτικής στο πανεπιστήμιο St. John's University της Νέας Υόρκης, πριν παραιτηθεί και ακολουθήσει μια καριέρα ως ομιλητής και συγγραφέας βιβλίων για την πνευματικότητα, που έγιναν όλα τους μπεστ σέλερ.

14:33


Βιογραφικά στοιχεία για τον Ντάιερ

Ο Ντάιερ εργάστηκε ως σύμβουλος σε γυμνάσιο του Ντιτρόιτ και ως καθηγητής συμβουλευτικής στην εκπαίδευση στο πανεπιστήμιο St. John's University της Νέας Υόρκης. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα, δημοσίευσε άρθρα σε εξειδικευμένα περιοδικά του κλάδου του και είχε δικό του γραφείο ψυχολογικής θεραπείας. Οι ομιλίες του στο πανεπιστήμιο, που εστίαζαν στη θετική σκέψη και σε τεχνικές για συγγραφή διαλέξεων που κινητοποιούν τους ακροατές, έλκυαν πολλούς φοιτητές. Ένας ατζέντης έπεισε τον Ντάιερ να καταγράψει τις θεωρίες του σε βιβλίο. Ήταν το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο Your Erroneous Zones (Οι Λανθασμένες Ζώνες σου). O Ντάιερ παραιτήθηκε από την ακαδημαϊκή του θέση και άρχισε να κάνει μια περιοδεία με παρουσιάσεις δημοσιότητας για το βιβλίο σε διάφορες περιοχές της Αμερικής, επιζητώντας επίμονα το κλείσιμο διαλέξεων σε βιβλιοπωλεία και συνεντεύξεις στα μίντια («από την πίσω πλευρά του αυτοκινήτου του», σύμφωνα με τον Michael Korda, μπαίνοντας στις λίστες των μπεστ σέλερ «πριν οι εκδότες προλάβουν καν να καταλάβουν τι συμβαίνει»), που τελικά τον οδήγησε σε εκπομπές συνεντεύξεων (talk shows) στην εθνική τηλεόραση, όπως [τα γνωστά σόου] Merv Griffin, The Tonight Show και Phil Donahue.

Ο Ντάιερ συνέχισε να χτίζει πάνω στην επιτυχία του με περιοδείες για διαλέξεις, μια σειρά με κασέτες και τακτική δημοσίευση καινούργιων βιβλίων. Το μήνυμά του συνηχούσε με πολλούς στο Κίνημα της Νέας Σκέψης (Νew Thought Movement) και πέρα από αυτό. Συχνά αφηγείτο ανεκδοτολογικές ιστορίες από την οικογενειακή του ζωή και επανειλημμένα χρησιμοποιούσε την δική του εμπειρία ως παράδειγμα. Μέρος της έλξης που ασκούσε οφειλόταν στην προσωπική του άνοδο, που έδειχνε έναν άνθρωπο που «φτιάχτηκε μόνος του». Ο Ντάιερ έλεγε στους αναγνώστες να επιζητήσουν την αυτοπραγμάτωσή τους, περιγράφοντας το να στηρίζεσαι στον εαυτό σου (αντί να ακολουθείς θρησκευτικά δόγματα) ως καθοδηγητική αρχή για τη «θρησκευτική» σου άνοδο, και πρότεινε οι αναγνώστες να μιμηθούν τον Χριστό, τον οποίο αποκαλούσε τόσο παράδειγμα αυτοπραγματωμένου ανθρώπου (ανθρώπου που έχει ενεργοποιήσει και εκπληρώσει το πνευματικό του δυναμικό) όσο και "δάσκαλο της στήριξης στον εσωτερικό μας εαυτό". Ο Ντάιερ επέκρινε την εστίαση της κοινωνίας στην ενοχή, την οποία θεωρούσε μια μη υγιή ακινητοποίηση (κόλλημα) στο παρόν εξαιτίας πράξεων που έγιναν στο παρελθόν. Ζητούσε από τους αναγνώστες να δουν πώς οι γονείς, οι θεσμοί και ακόμα και αυτοί οι ίδιοι οι αναγνώστες έχουν επιβάλει στον εαυτό τους ενοχικά μοτίβα σκέψης.

Αν και ο Ντάιερ αρχικά απόρριψε το να περιγραφεί δάσκαλος της πνευματικότητας, μέσα στη δεκαετία του '90 είχε ήδη αλλάξει το μήνυμά του ώστε να περιλαμβάνει περισσότερα στοιχεία πνευματικότητας, όταν έγραψε το βιβλίο Real Magic (Πραγματική Μαγεία) και συζήτησε την "ανώτερη συνειδητότητα" στο βιβλίο του "Ο Ιερός σου Εαυτός".

«Η πεποίθησή μου είναι ότι η Αλήθεια παραμένει Αλήθεια μέχρι να οργανωθεί (να γίνει οργανωμένη θρησκεία) και τότε γίνεται ψέμα. Δεν πιστεύω ότι ο Ιησούς δίδασκε τον χριστιανισμό, ο Ιησούς δίδασκε την καλοσύνη, την αγάπη, τη συμπόνια και την ειρήνη. Αυτό που συνιστώ στον κόσμο είναι να μην είναι χριστιανοί, να είναι σαν τον Χριστόˑ να μην είναι βουδιστές, να είναι σαν τον Βούδα. Η θρησκεία είναι ορθοδοξία, κανόνες και ιστορικές Γραφές που διατηρούνται από τους ανθρώπους για μεγάλες περιόδους. Γενικά οι άνθρωποι ανατρέφονται για να υπακούουν στα έθιμα και τις πρακτικές κάποιας συγκεκριμένης θρησκείας δίχως ερωτήματα. Αυτά είναι έθιμα και προσδοκίες που προέρχονται από έξω από τον άνθρωπο και δεν ταιριάζουν στον ορισμό μου της πνευματικότητας.»
                                                                                             Γουέιν Ντάιερ