Το βίντεο αυτό (διάρκειας 4 λεπτών) δεν μπόρεσα να το ανεβάσω, λόγω πνευματικών δικαιωμάτων (είναι National Geographic και επιτρέπεται σε κάποιες χώρες και όχι σε άλλες).
Μπορείτε να το δείτε αμετάφραστο εδώ.
Παρακάτω είναι το κείμενο των υποτίτλων, και αμέσως πιο κάτω το σχόλιο που έχω γράψει για το ταξίδι στο χρόνο.
Προτείνω να διαβάσετε τους υπότιτλους, και μετά είτε να δείτε το βίντεο και κατόπιν να διαβάσετε το σχόλιο είτε να διαβάσετε κατευθείαν το σχόλιο.


                                                                        Υπότιτλοι

Σε ένα σύμπαν τόσο ευρύ, υπάρχει ελπίδα ότι θα ταξιδέψουμε αρκετά γρήγορα
0005-0010
ώστε να επισκεφτούμε τις μακρινές περιοχές του διαστήματος;
0013
Θα μπορέσουμε ποτέ να μπήξουμε μια σημαία στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου;
0018
Δεν θα επιτευχθούν διαστρικά ταξίδια εντός της δικής μας ζωής.
0021-0025
Μπορεί να είμαστε τόσο μακριά από το να φτάσουμε σε άλλα αστρικά συστήματα
όσο ήταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι από το να κατασκευάσει αεροπλάνο.
0026-0032
Είχε την ιδέα, αλλά χρειάστηκαν ακόμα 400 χρόνια πριν πραγματοποιηθεί.
0038
Ακόμα κι έτσι, αυτό δεν έχει σταματήσει τους επιστήμονες από το να σκέφτονται τις θεωρητικές πιθανότητες του διαστρικού ταξιδιού.
0039-0047
Μία τέτοια πιθανότητα είναι μια κοσμική [??]
0051-0054
μια πολυσυζητημένη πύλη μέσα στο χώρο που ονομάστηκε «σκουληκότρυπα».
0059

ΠΡΕΜΙΕΡ 0100
Dr Sean Caroll
ερευνητής φυσικής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας

Μια σκουληκότρυπα είναι βασικά ένας λεπτός σωλήνας χώρου
που ενώνει πολύ απομακρυσμένα σημεία του διαστήματος.
0106
Λοιπόν είναι σχεδόν σαν τούνελ. Είναι ένα μέρος του χώρου στο οποίο εισέρχεσαι
0111
και εξέρχεσαι σε κάποιο άλλο σημείο του σύμπαντος.
0112-0116
Ένα τούνελ μέσα στο χώρο,
0118
ένα κόψιμο δρόμου μέσα από τα δισεκατομμύρια έτη φωτός που χωρίζουν τις άκρες του σύμπαντος.
0123
Προκαλεί την ερώτηση:
πώς θα μπορούσε οτιδήποτε να «ανοίξει μια τρύπα» μέσα στον χώρο;
0125-0130
Η σκουληκότρυπα είναι βασικά σαν ένα τούνελ μέσα στον ίδιο το χώρο,
0133
το οποίο μπορεί να συνδέσει μία περιοχή με μία άλλη, που δύναται να είναι πολύ απομακρυσμένη.
0137
Για να το φανταστούμε αυτό, ας θεωρήσουμε τον χώρο ως αυτή τη δισδιάστατη κόλλα χαρτί.
0142
Λοιπόν έχουμε το στόμιο της σκουληκότρυπας, απ’ το οποίο εισέρχεσαι,
0143.5-0147
και στην άλλη άκρη υπάρχει μέρος απ’ το οποίο μπορείς να εξέλθεις.
0148-0152
Ας φανταστούμε λοιπόν ένα τούνελ που αρχίζει εδώ και τελειώνει εκεί.
0156
6 δισεκ. έτη φωτός
0157-0159
Ίσως σκεφτείς ότι το πέρασμα μέσα από το τούνελ
0203
θα σε έπαιρνε περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι το άμεσο πέρασμα
απ’ το ένα σημείο στο άλλο μέσω της ευθείας.
0208.5
Ωστόσο, όπως μας έχει πει ο Αϊνστάιν, ο χώρος και ο χρόνος είναι καμπυλωτοί, είναι ελαστικοί.
0214
Λοιπόν μπορούμε να φανταστούμε ότι σηκώνουμε αυτό το χαρτί και διπλώνουμε τις πλευρές του, έτσι ώστε να προσεγγίσουν η μία την άλλη.
0220
Τότε εισέρχεσαι στο ένα άκρο της σκουληκότρυπας,
0221-0224
εξέρχεσαι από το άλλο
0226
και υπάρχει ένα κόψιμο δρόμου μεταξύ τους που αναιρεί την απόσταση.
0230
Λοιπόν η σκουληκότρυπα παρέχει έναν τρόπο για να διανύσεις ό,τι εμφανίζεται ως μια πολύ μεγάλη διαδρομή,
0232-0237
σε έναν πολύ σύντομο χρόνο.
0239
Κι είναι γι’ αυτό το λόγο που οι σκουληκότρυπες έχουν βρει μια πολύ ιδιαίτερη θέση στη λογοτεχνία της επιστημονικής φαντασίας.
0244
Αν γράφεις ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, θα θέλεις να υπάρχει η δυνατότητα πολύ γρήγορων ταξιδιών μέσα στον Γαλαξία
0249
και δεν θα θέλεις να τίθενται περιορισμοί από την ταχύτητα του φωτός.
0252
Λοιπόν η σκουληκότρυπα είναι ένας τέτοιος τρόπος, ένας τρόπος να παρακάμψεις όλα τα διαφορετικά μέρη απ’ τα οποία χρειάζεται να περάσεις.
0258
Αν πιστεύεις ότι η ταχύτητα του φωτός είναι το θεωρητικό όριο ταχύτητας,
0302
η σκουληκότρυπα σού παρέχει έναν τρόπο
0305
να μην υπερβείς την ταχύτητα του φωτός
και ωστόσο να πας στον προορισμό σου πολύ γρηγορότερα,
0310
γιατί ελαττώνει σημαντικά την απόσταση που πρέπει να διανύσεις.
Είναι ένα κόψιμο δρόμου μέσα στον ίδιο τον Χώρο.
0315
Η σκουληκότρυπα θα μπορούσε επίσης να σε βγάλει σε άλλο χρόνο.
0319
Αυτό συμβαίνει επειδή οι σκουληκότρυπες είναι πύλες διαμέσου του χωροχρονικού ιστού.
0324
Μια σκουληκότρυπα που θα μπορούσε θεωρητικά να σε ενώσει με ένα άλλο σημείο του χώρου,
0328
θα μπορούσε θεωρητικά να σε ενώσει και με ένα άλλο σημείο του χρόνου.
0332
Εφόσον χώρος και χρόνος είναι συνυφασμένα,
0335
μπαίνοντας στην σκουληκότρυπα δεν θα πήγαινες μόνο σε έναν άλλο τόπο αλλά και σε έναν άλλο χρόνο.
0342
Θα μπορούσες να πας στο παρελθόν.
0344
Θα μπορούσες να πας στο ίδιο το δικό σου το παρελθόν και να βρεθείς στο σημείο όπου ήσουν πριν εισέλθεις στην σκουληκότρυπα.
0350
Λοιπόν θα μπορούσες να έχεις μια σκουληκότρυπα που να πηγαίνει από το σαλόνι στην τραπεζαρία σου
0351-0355
και θα μπορούσε να διανύει διάστημα πέντε ετών.
0355.5-0358
Μπαίνεις σε αυτήν βρισκόμενος στο τωρινό έτος
0401
και εξέρχεσαι στο χρονικό σημείο πέντε ετών στο παρελθόν.
0404
Κι αν πήρες μαζί σου και μια εφημερίδα,
μπορείς να δοκιμάσεις με επιτυχία το χρηματιστήριο!
0409

Αν θέλετε να το ψάξετε περισσότερο, μελετήστε την έννοια του "τσάκρα" στην ινδική φιλοσοφία και τη γιόγκα. Τα εφτά τσάκρα (στο ηλιακό πλέγμα, στην καρδιά, στο τρίτο μάτι κλπ, εφτά τσάκρα κατά όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης) δεν αναφέρονται σε νευρικές δομές του σώματος αλλά σε ενεργειακές πραγματικότητες (διαστάσεις) που αντανακλώνται στο σώμα επειδή υπάρχουν στο σύμπαν. Κατ' ουσίαν μιλάμε για ένα συμπαντικό οργανισμό όπου τα γεννητικά όργανα αντιστοιχούν στην "ύλη" και η όραση του κεφαλιού στο "Φως" - στη λεπτοφυέστερη ενέργεια. Λοιπόν όταν κατορθώσεις να ανεβάσεις τη σεξουαλική ενέργεια από το κατώτερο τσάκρα (γεννητικά όργανα) στο ανώτερο (μέσα στο κεφάλι), έχεις αναιρέσει τις αποστάσεις στο σύμπαν, γιατί έχεις φέρει την πολλαπλότητα (τα εφτά τσάκρα) πάλι πίσω σε ένα σημείο, στο σημείο στο κεφάλι, το σημείο στο οποίο όλα ήταν μια και μοναδική ύπαρξη πριν γίνει η Μεγάλη Έκρηξη, υπάρξει διαστολή και προκληθούν οι αποστάσεις, οι ξεχωριστοί τόποι, οι ξεχωριστοί χρόνοι και τα ξεχωριστά σώματα. Η συμπαντική αυτή έκρηξη αντανακλάται στο δικό μας οργασμό, που είναι μια κίνηση από το κεφάλι, που είναι το αρχικό σημείο του κύκλου, προς τα γεννητικά όργανα, που είναι η περιφέρεια του κύκλου. Ο οργασμός αρχίζει από το νου. Η επιθυμία, η λαγνεία, η σεξουαλική φαντασίωση, οι προβολές που κάνουμε στο άλλο φύλο, η στύση - όλα αρχίζουν από το νου, όλα αρχίζουν μέσα στο κεφάλι. Αν μπορείς να αναιρέσεις τη σεξουαλική κίνηση από το κεφάλι προς τα έξω, να ελέγξεις και να μετουσιώσεις τη σεξουαλική σου ενέργεια, τότε αναιρείς την απόσταση μεταξύ κεφαλιού και γεννητικών οργάνων, γιατί η απόσταση αυτή δημιουργείται από την ορμή με την οποία η νοητική ενέργεια φεύγει προς τα γεννητικά όργανα. Η ορμή της Μεγάλης Έκρηξης δημιούργησε το χωροχρονικό σύμπαν, αλλά το σύμπαν ήδη υπήρχε σε ένα σημείο πριν γίνει η έκρηξη. Η σεξουαλική μας ενέργεια υπήρχε στο επίπεδο του Φωτός και της όρασης πριν δημιουργηθεί το υλικό σώμα (είχαμε μια "ψυχή" που ζούσε σε έναν "Παράδεισο", έναν ενοποιημένο, ενεργειακό και αθάνατο φωτεινό κόσμο). Το υλικό σώμα δημιουργήθηκε με μια κίνηση προς τα έξω, καθώς η ενέργεια
του νου-υποκειμένου απομακρυνόταν από το κέντρο και δημιουργούσε τον κόσμο της πολλαπλότητας. Μιλάω για συμπαντικές και υπαρξιακές πραγματικότητες, όχι απλά για τη δημιουργία του υλικού σώματος. Γιατί αυτό που εξερράγη κατά τη Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν μόνο ύλη (υπήρχε ύλη τότε;), ήταν και νους. Υπήρξε μια νοητική κίνηση τότε, από το ενεργειακό και πιο λεπτοφυές στο υλικό και χονδροειδές, η οποία δημιούργησε τον κόσμο των πολλαπλών αιθερικών σωμάτων τα οποία ταυτίζονται με την ύλη και τα οποία, στην πραγματικότητα, αποτελούν αυτό που αποκαλούμε "σώμα μας". Η δημιουργία αυτή ενός εξωτερικού, υλικού και χονδροειδέστερου σύμπαντος αντανακλάται σε εμάς κάθε φορά που κάνουμε σεξουαλικές σκέψεις ή σκεφτόμαστε την ύλη εν γένει. Ο ίδιος μας ο υλικός εαυτός είναι, σε λεπτοφυές επίπεδο, το αποτέλεσμα αυτής της Μεγάλης Έκρηξης που συμβαίνει ΤΩΡΑ, μέσα μας, στο νοητικό επίπεδο.
   Λοιπόν το μυστικό για να "ταξιδέψουμε στο χρόνο", για να αναιρέσουμε τις χωροχρονικές αποστάσεις, είναι να ανατρέψουμε την κατάσταση (τη βαρυτική έλξη προς το υλικό και σεξουαλικό, προς τη Γη), να αναιρέσουμε την "κίνηση προς την ύλη", την παροδική ύπαρξη μέσα στο χρόνο και μέσα στο σώμα, τη βασική συμπεριφορά του ίδιου μας του ενεργειακού συστήματος, και να επιστρέψουμε στην κατάσταση όπου αυτό που σήμερα φαίνεται ως υλική πραγματικότητα και ξεχωριστοί χρόνοι υφίστατο ως Ενέργεια (υλική και παράλληλα νοητική) πριν ο Χρόνος αρχίσει.
Όλη η γιόγκα αλλά και η πνευματικότητα εν γένει, ακόμα και η μη ινδική, αφορά την μετατροπή της ύλης σε ενέργεια στον άνθρωπο. Στο χριστιανισμό η έννοια του "Θεού" συμβολίζει την ύπαρξη εκείνη που είναι ελεύθερη από χωροχρονικές αποστάσεις και πολλαπλότητα. Λέμε: "Ο Θεός βρίσκεται μέσα στην καρδιά τού καθένα, είναι πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών, γνωρίζει από πριν τι θα συμβεί (καθώς όλοι οι χρόνοι είναι ένα για αυτόν) " κλπ. Και λέμε ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν μέσα σε εφτά ημέρες. Αυτό είναι αναφορά στα εφτά τσάκρα, στις διαφορετικές "πυκνότητες" ή διαστάσεις της συμπαντικής ενέργειας, οι οποίες διαμορφώνονται καθώς το σύμπαν δημιουργείται. Καθώς η ενέργεια εξερράγη, κατά την Μεγάλη Έκρηξη, από το αρχικό σημείο τού Ενός περνούσε στην πολλαπλότητα μέσα από στάδια. Ετούτα είναι στάδια στον ίδιο τον παλμό της ενέργειας, διαφορετικοί τρόποι δόνησης της ενέργειας. Όταν η δόνηση είναι πολύ πεσμένη σε σχέση με την αρχική δόνηση του Ενός σημείου, υπάρχει ο φαινομενικός κόσμος της πολλαπλότητας. Οι "ημέρες της Δημιουργίας" αφορούν διαφορετικούς παλμούς της συμπαντικής ενέργειας, η οποία, επειδή στη βάση της είναι νοητική και λεπτοφυής, λέμε ότι έχει φτιαχτεί από το Θεό, ότι η πηγή της είναι ο Θεός, δηλαδή μια οντότητα νοητική, πνευματική και μη υλική.

Όταν η θρησκεία μιλάει για την καλοσύνη και η επιστήμη για χωροχρονικά ταξίδια μέσα σκουληκότρυπας, μιλούν και οι δυο τους για το ίδιο πράγμα. Για το πώς να ξεπεράσουμε τα φράγματα μεταξύ του "εγώ" και του "εσύ", του "πάνω" και του "κάτω", της "σεξουαλικότητας" και της "νόησης", της "γέννησης" και του "θανάτου" ("αιώνια ζωή"), του Παραδείσου και της θνητότητας, των διαφορετικών σημείων στο Χώρο και το Χρόνο, και να περάσουμε στην κοινή και υπερβατική πηγή τους.
Και είναι αλήθεια ότι ο νους μπορεί να κάνει αυτή τη μετατροπή. Όπως μπορεί να ανατρέψει την ενέργεια σε ύλη, μπορεί να ανατρέψει και την ύλη σε ενέργεια. Έχει τη δυνατότητα να "φοράει τα ρούχα του αλλιώς", ακριβώς γιατί είναι ο ίδιος έκφραση αυτής της φαινομενικά διττής ύπαρξης (ύλη και ενέργεια, σώμα και πνεύμα), δημιουργήθηκε ο ίδιος μέσα από τη "Μεγάλη Έκρηξη" - που ήταν νοητική όσο και υλική. Με τη μετατροπή μας σε ενέργεια αποκτάμε τον έλεγχο πάνω στο Χρόνο και στη θνητότητά μας και μπορούμε να ταξιδέψουμε μέσα στο χρόνο χωρίς να ανήκουμε σε αυτόν. Μπορούμε να πάμε προς τα μπρος, προς τα πίσω και να βρεθούμε σε οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου. Αυτή την αντικειμενικοποίηση του χρόνου και την ανεξαρτητοποίηση από αυτόν -σαν να πρόκειται για κάτι τόσο απτό όσο είναι το χώμα, αν και πρόκειται για νου, και τόσο διάφορο και ξέχωρο από εμάς, σαν να μην περιλαμβάνει την ίδια μας τη θνητότητα- εξέφρασα στο ακόλουθο ποίημα μου:

Αν ο Χρόνος
η αντίθετη έκφραση του Τόπου είναι,
αναστρέφοντας τη ματιά
θα ταυτίζονταν προς την ίδια θέληση, ψέματα;
Διπλό θα ’ταν της γυναίκας το ομοίωμα,
διπλό του άντρα
και μέσα σε μια αποβάθρα,
στου χρόνου τον παραλογισμό,
θα μπάρκαραν τα πλοία
στην ίδια διεύθυνση με αυτά που ξεμπαρκάρουν.
Κι η θέλησή μας,
πατώντας στα ακρόβραχα των κομματιών της ώρας,
αγέροχα και παιδικά θα κοίταζε
το Χρόνο μες στο Χώμα.

Δηλαδή: Αν χρόνος και χώρος είναι ένα πράγμα, αν νους (χρόνος, μνήμη, σχέδια για το μέλλον) και σώμα (χώρος) είναι ένα πράγμα, αλλά μόνο φαίνονται αντίθετα, τότε αντιστρέφοντας τη ματιά, δηλαδή κοιτάζοντας προς τα ψηλά αντί προς τα χαμηλά, τα δύο τους θα ταυτίζονταν. Τότε το κάθε φύλο θα ήταν διπλό (θα περιλάμβανε και το άλλο, θα ήταν ολοκληρωμένο) και μέσα σε τούτη την αναίρεση της συνήθους λογικής, τα πλοία που μπαρκάρουν και ξεμπαρκάρουν θα έπλεαν προς την ίδια κατεύθυνση, δηλαδή η έξοδος από την Πηγή μέσω της Μεγάλης Έκρηξης θα είχε την ίδια ενέργεια με την επιστροφή στην Πηγή (ενώ συνήθως αυτό δεν συμβαίνει, γιατί όταν πεθαίνουμε και επιστρέφουμε στην Πηγή αφήνουμε την ενέργεια της ζωής πίσω. Γι' αυτό και ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία περιγράφει την εξής διαφορά ανάμεσα στον ίδιο και στις νεκρές ψυχές στον κόσμο που επισκέφτηκε: ότι εκείνος "έριχνε σκιά" και οι ψυχές δεν καταλάβαιναν πώς αυτό ήταν δυνατόν, πώς μπόρεσε να έρθει στα δικά τους πεδία κάποιος που συνέχισε να διατηρεί τη γήινη ζωή).
"Κι η θέλησή μας, πατώντας στα ακρόβραχα των κομματιών της ώρας, αγέροχα και παιδικά θα κοίταζε το Χρόνο μες στο Χώμα."
Αναστρέφοντας τη ματιά, ανεβαίνοντας σε ανώτερη διάσταση, ο νοητικός κόσμος γίνεται πραγματικός, ο χρόνος αποκτά την ίδια αντικειμενική υφή με αυτή που έχει τώρα για εμάς το χώμα. Και όπως τώρα μπορούμε να αλλάξουμε τόπο, έτσι και τότε μπορούμε να αλλάξουμε χρόνο.

Να λοιπόν που απαιτείται κάτι περισσότερο από ένα "άκρως εξελιγμένο διαστημόπλοιο"ˑ χρειάζεται μια ψυχή που απαιτεί από τον εαυτό της να φτάσει στα άκρα. Να κάνει ένα άλμα από τον ορίζοντα του χώρου μέσα στο Χρόνο, από το απτό σώμα στον ασυνείδητο και υπερσυνείδητο Νου.
Και τι σημαίνει "κάνω άλμα"; Σημαίνει: ό,τι μπορώ να πάρω μαζί μου το παίρνω μαζί μου. Και ό,τι με κρατά κάτω, το αφήνω πίσω.
"Άλμα" σημαίνει αντιστροφή της βαρύτητας. Αναίρεση της βαρύτητας. Τι μπορείς να πάρεις μαζί σου σε ένα άλμα;
Μία όμορφη ινδουιστική παραβολή περιγράφει τη θεά να κάθεται στο μεταίχμιο μεταξύ αυτού του κόσμου και του Άλλου. Την καρδιά κάθε απελθούσας ψυχής τη ζυγίζει σε ζυγαριά με αντίβαρο το φτερό με το οποίο καλλωπίζει τα μαλλιά της.
Αν η καρδιά ζυγίζει λιγότερο από το φτερό, η ψυχή μεταβαίνει στον Παράδεισο - κάνει το άλμα προς την Πηγή, τον ενοποιημένο και φωτεινό κόσμο.
Αν η καρδιά βαραίνει περισσότερο από το φτερό, ...


-------------------------------
Βίντεο (με ομιλητή τον David Wilcock) σχετικό με τη σχέση νου, ενέργειας και χρονικού ταξιδιού:
Επιστημονικές αποδείξεις για αρχαία σοφία και 2012
-------------------------------